เป็นไปตามแผน
1304 Words
ประเทศอังกฤษ
"ถึงไหนแล้วน่า ฉันมาถึงแล้วนะ"
(ยัยเพลงสงสัยแกต้องนั่งแท็กซี่มาเองแล้วแหละ พอดีเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยนะ)
"อุบัติเหตุ!! แล้วแกเป็นอะไรมากรึเปล่า"เพลงขิมพูดขึ้นเสียงดังอย่างตกใจ จนคนแถวนั้นมองมาที่เธอเป็นตาเดียว เธอจึงก้มหัวขอโทษไป ก่อนจะถามไถ่เพื่อนต่อด้วยเสียงที่เบาลงกว่าเดิม
(ไม่เป็นอะไรมากหรอก แค่รถเฉี่ยวกันอ่ะ แต่ฉันต้องอยู่รอเคลียร์ทางนี้ก่อนนะ แกนั่งแท็กซี่มาเองได้มั้ย)
"ได้ๆ แกจัดการทางนั้นเถอะ ไม่ต้องห่วง"
(ขอโทษด้วยนะเพลง ไม่ได้ไปรับแกเลยอ่า)
"ไม่เป็นไรหรอกน่า ใช่ว่าพึ่งเคยมาครั้งแรกสักหน่อย งั้นแค่นี้ก่อนนะ ไว้เจอกันที่บ้าน"
(โอเค มีอะไรโทรมาเลยนะ)
"รับทราบ"เพลงขิมยัดโทรศัพท์ลงกระเป๋าตามเดิม ก่อนจะเดินออกมาด้านนอกเพื่อเรียกแท็กซี่
"ไม่มีรถกลับหรอ"
"ก็ได้ยินแล้วนี่"ยืนฟังขนาดนี้แล้ว ยังจะถามอีก
"ไปส่งได้นะ อีกเดี๋ยวรถก็มา"ไนท์เสนอ เพลงขิมชั่งใจนิดหน่อยว่าจะเอายังไงดี ถ้าให้เขาไปส่งก็คงไม่เสียหายอะไรหรอกมั่ง อีกอย่างเธอก็ขี้เกียจเดินหารถด้วย
"งั้นรบกวนด้วยแล้วกัน"ไนท์ยิ้มมุมปาก เมื่อทุกอย่างเป็นไปตามแผน สองหนุ่มสาวรอไม่นานรถตู้คันหรูก็ขับเข้ามาจอดตรงหน้า
"คุณไนท์สวัสดีครับ คุณเพลงสวัสดีครับ"เพลงขิมเลิกคิ้วสงสัย ทำไมคนของเขาถึงรู้จักชื่อเธอ เธอมั่นใจว่าไม่เคยเจอกันมาก่อน
"ขึ้นรถกันเถอะ"ไนท์ที่เห็นเพลงขิมทำท่าสงสัยก็พูดตัดบทโดยการดุนหลังเธอขึ้นรถ
"ฉันมั่นใจว่าไม่เคยเจอคนของนายมาก่อน แล้วทำไมพวกเขารู้จักชื่อฉัน"เพลงขิมไม่ปล่อยให้เรื่องนี้คาใจ พอขึ้นรถมาได้ก็เอ่ยถามชายหนุ่มทันที
"ไม่รู้สิ มันคงเดามั่วๆ ล่ะมั่ง"ไนท์ตอบทื่อๆ
"อย่ามาตลก"
"พักผ่อนเถอะ กว่าจะถึงคงเกือบชั่วโมง"ไนท์ยื่นผ้าห่มที่คลี่แล้วเรียบร้อยส่งให้เพลงขิม เธอมองฆ้อนเขานิดๆ ก่อนจะรับมันไว้แล้วมองออกนอกกระจกอย่างไม่ต้องการคุยกับชายหนุ่มอีก
ผ่านไปไม่ถึงสิบนาทีคนตัวเล็กก็หลับคอพับเป็นที่เรียบร้อย ไนท์ยิ้มเอ็นดู ก่อนจะขยับเข้าไปใกล้ร่างบาง ใช้มือจับหัวทุยเข้ามาซบลงบนอก พร้อมกอดกระชับเธอไว้ในอ้อมแขน
"น้ำลายยืดเป็นเด็กๆ"ไนท์หยิบทิชชูมาเช็ดตรงมุมปากบางให้กับหญิงสาว เขาจ้องมองหน้าเนียนยิ้มๆ ก่อนจะกดจูบลงบนหน้าผากมนไปหนึ่งฟอดใหญ่ จากนั้นก็ปิดเปลือกตาลงเช่นกัน
"ขิมถึงแล้ว"
"อือ..ถึงแล้วหรอ"เพลงขิมยืดตัวบิดขี้เกียจ ใช้มือขยี้ตาตัวเองเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆ ลืมตามองไปรอบๆ
"นี่ไม่ใช่บ้านเพื่อนฉันนี่"เพลงขิมพูดอย่างเอาเรื่อง
"ก็ไม่ได้บอกว่าใช่นะ"
"นี่นาย ไหนบอกจะไปส่งฉันไง"เพลงขิมเริ่มมีอารมณ์เมื่อเจอเขายียวน
"ไปส่งแน่นอน แต่ขอแวะบ้านก่อน ลงมาสิพ่อกับแม่รออยู่"ไนท์พูดอย่างใจเย็น แม้ตอนนี้คนตรงหน้าพร้อมจะเข้ามาตะกุยหน้าเขาแล้วก็ตาม
"ไม่ ฉันจะรอบนรถ"เพลงขิมใช้มือกอดอก บอกให้รู้ว่าเธอจะไม่ไปไหนทั้งนั้น
"จะให้พวกท่านยืนรออยู่แบบนั้นหรอ ไนท์บอกว่าขิมจะมาเยี่ยมท่านเลยมายืนรอ"ไนท์ชี้ไปยังจุดที่ผู้เป็นพ่อและแม่ยืนรออยู่ พวกท่านมองมาทางนี้อยู่หลายรอบแล้ว คงสงสัยว่าทำไมไม่ลงรถกันสักที
"นายมัดมือชกฉัน"เพลงขิมโวยวาย
"ลงไปแป๊บเดียวก็ได้ มาเถอะ"ไนท์ยื่นมือไปหาเพลงขิม แต่เธอก็ปัดมันทิ้ง ก่อนจะเดินนำหน้าเขาไปอย่างหัวเสีย
"คุณลุงคุณป้าสวัสดีค่ะ"เพลงขิมยกมือไหว้คนแก่กว่าอย่างนอบน้อม
"ได้ยินไนท์บอกว่าหนูเพลงจะมาเยี่ยม ป้าดีใจมากเลยลูก มาๆ เข้าบ้านกันก่อน"
"หนูเพลงโตแล้วสวยมากเลยนะลูก"
"ขอบคุณค่ะคุณป้า คุณป้าก็ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะคะ"
"ปากหวานจริงๆ เลย แล้วพ่อกับแม่เราเป็นยังไงบ้าง สบายดีมั้ย"
"สบายดีค่ะ พวกท่านมีแก๊งชวนกันเที่ยว ออกทริปกันบ่อยมาก อยู่ไม่ติดบ้านเลยค่ะ"
"ฮ่าๆ ก็มีลูกสาวลูกชายช่วยงานแล้วก็คงหายห่วง ยังไงอยู่ทานข้าวกับป้าก่อนนะลูกค่อยกลับ"เพลงขิมมองไนท์ ให้เขาช่วยแย้งคนเป็นแม่ แต่ชายหนุ่มก็ทำเป็นไม่รับรู้ โดยการหันไปคุยกับคนเป็นพ่อแทน
"ค่ะคุณป้า"สุดท้ายเพลงขิมก็ตอบตกลงอย่างเลี่ยงไม่ได้ หญิงสาวถลึงตาใส่คนที่นั่งยกยิ้มมุมปาก ฝากไว้ก่อนเถอะ
บนโต๊ะอาหาร
"แล้วนี่มาคนเดียวหรอลูก เห็นบอกว่ามาประชุมไม่มีเลขามาด้วยหรอ"ระหว่างทานข้าว คุณหญิงของบ้านก็ถามไถ่เพลงขิมไปด้วย
"เพลงมาคนเดียวค่ะ จะเรียกว่าประชุมก็ไม่ขนาดนั้น เพลงแค่แวะมาดูงานแล้วก็อาจจะมีพูดคุยเรื่องโครงการใหม่นิดหน่อยนะคะ ก็เลยมาคนเดียว"
"อย่างนี่เอง เห็นตัวเล็กๆ แบบนี้เก่งไม่เบาเลยนะเรา"
"ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ เพลงยังต้องเรียนรู้อะไรอีกเยอะ"เพลงขิมตอบอย่างถ่อมตน
"ทั้งสวยทั้งเก่งแบบนี้มีแฟนรึยังเรา"คุณหญิงลูบหัวเพลงขิมอย่างเอ็นดู เธอเห็นเพลงขิมมาตั้งแต่ตัวเล็กๆ รักและเอ็นดูเหมือนลูกแท้ๆ ถ้าได้คนตรงหน้ามาเป็นสะใภ้ก็คงจะดีไม่น้อย
"ยังไม่มีค่ะคุณป้า เพลงยังไม่คิดเรื่องนี้หรอกค่ะ ขอโฟกัสเรื่องงานก่อน"เพลงขิมตอบยิ้มๆ การหาแฟนเธอจัดไว้เป็นลำดับสุดท้ายในสิ่งที่คิดจะทำเลยแหละ
"แบบนี้หนุ่มๆ ก็อกหักกันเป็นแถบเลยสิ"โดยเฉพาะหนุ่มหน้านิ่งลูกชายของเธอ
"ลองนี่สิ อร่อย"ไนท์ตักกับข้าวใส่จานให้เพลงขิม โดยได้รับสายตายิ้มเอ็นดูจากผู้ใหญ่ทั้งสองคน
"ขอบใจ"เพลงขิมรู้สึกทำตัวไม่ถูกกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น แต่ก็ยังเอ่ยปากขอบคุณเขา
"ไว้มีโอกาสมาเยี่ยมป้าอีกนะลูก"
"ค่ะคุณป้า ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ เพลงลาก่อนค่ะ สวัสดีค่ะคุณลุง"เพลงขิมเอ่ยลาท่านทั้งสอง ก่อนจะเดินจ้ำอ้าวขึ้นรถอย่างรวดเร็ว ตามมาด้วยไนท์ที่เดินมาด้วยท่าทีไม่รีบร้อนอะไร
"จะอ้อยอิ่งอีกนานมั้ย"
"นาน"
"ไอ้.."เพลงขิมยกมือขึ้นเตรียมฟาดไอ้คนหน้านิ่งให้หายหงุดหงิด
"ไอ้อะไร พูดดีๆ นะขิม"ไนท์พูดเสียงนิ่ง จนเพลงขิมต้องลดมือลงแล้วยกขึ้นมากอดอกแทน
"แค่กินข้าวกับพ่อแม่ มันทำให้ลำบากใจขนาดนั้นเลย"
"ไม่ใช่ ฉันโมโหที่นายโกหกฉันต่างหาก"พูดจบก็สะบัดหน้าหนีอีกรอบ หงุดหงิดเว้ย
"ขอโทษแล้วกัน แค่อยากให้ขิมมาเจอพวกท่านบ้าง"ไนท์พูดอย่างใจเย็น
"จะอยากให้มาเจอทำไมไม่ทราบ"
"รู้คำตอบนั้นอยู่แล้วนี่"เมื่อได้ยินชายหนุ่มพูดแบบนั้น เพลงขิมก็เงียบไปสักพัก
"ช่างเถอะ บอกให้คนขับรถขับเร็วๆ ด้วย"เพลงขิมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแชทบอกเพื่อนว่ากำลังกลับ ลูน่าจะได้ไม่เป็นห่วงเธอมากนัก เพราะนี่ผ่านมาเกือบสองชั่วโมงแล้ว เธอยังไม่ถึงบ้านเพื่อนเลย
- Writer
