สนามบินสุวรรณภูมิ
"ไม่ต้องมาส่งเองก็ได้"
"ก็ต้าร์อยากจะมาส่งพี่สาวคนสวยขึ้นเครื่องนี่นา"
"ไม่ใช่มาส่งเพราะหวังผลอะไรใช่มั้ย"เพลงขิมพูดอย่างรู้ทัน
"รู้ทันตลอดเลย"
"จะเอาอะไรก็บอกแล้วกัน จะหิ้วกลับมาให้"
"พี่สาวใครน่ารักที่สุดเลย"กีต้าร์เข้าไปกอดพี่สาวไว้แน่น ก่อนจะหอมแก้มซ้ายที่ขวาทีอย่างที่ชอบทำตั้งแต่เด็ก
"เจ้มองไรอ่ะ"เมื่อเห็นพี่สาวมองไปด้านหลังนิ่ง จึงเอ่ยถามขึ้น ก่อนที่ตัวเองจะหันไปมองบ้าง
"อ้าว! ไอ้ไนท์ มาได้ไงว่ะ แล้วนี่มึงจะไปไหน"กีต้าร์เอ่ยถามอย่างสงสัย เมื่อเห็นเพื่อนสนิทลากกระเป๋าเดินทางมาด้วย
"จะไปเยี่ยมพ่อกับแม่"ไนท์ตอบ
"เยี่ยมคุณลุงคุณป้า ที่อังกฤษอ่ะนะ"
"อืม"เมื่อได้รับคำตอบจากปากเพื่อน กีต้าร์ก็เบนสายตาไปมองพี่สาวตัวเองทันที ไม่ใช่ว่ามันจะตามพี่สาวเขาไปหรอกใช่มั้ย ที่บอกว่าไปเยี่ยมพ่อแม่นั้นมันแค่ข้ออ้าง
"แล้วทำไมไปกะทันหันจัง"
"อยากไปก็ไป มีอะไรยาก"โอเค มึงแค่อยากไปสินะ กูเข้าใจก็ได้
"งั้นเจ้ไปเช็คอินก่อนนะต้าร์ ขับรถกลับดีๆ ล่ะ แล้วก็ฝากดูแลบริษัทแล้วก็ผับด้วย อย่าให้มีปัญหา"เพลงขิมพูดเสียงดุ
"รับทราบครับท่านประธาน กีต้าร์คนนี้จะดูแลให้สุดความสามารถเลยครับ"กีต้าร์ทำท่าตะเบ๊ะรับคำสั่ง จนเรียกเสียงหัวเราะจากพี่สาวคนสวยได้สำเร็จ
"โอเค ไว้เจอกัน"
"เดินทางปลอดภัยนะเจ้"
"อือ"เพลงขิมโบกมือลาน้องชายอีกครั้ง ก่อนจะเดินเข้าไปด้านใน
"แล้วมึงไม่ไป"เมื่อเห็นเพื่อนยังยืนนิ่ง กีต้าร์จึงเอ่ยถามขึ้น
"เดี๋ยวไป"
"มึงบอกกูมาตรงๆ มึงตามพี่กูไปใช่มั้ย"
"แล้วถ้าตอบว่าใช่"
"ก็ไม่ได้ต่างจากที่คิดเท่าไหร่"กีต้าร์ยักไหล่ไม่ยีระ เพราะคาดเดาเอาไว้แล้วว่าเรื่องมันต้องเป็นแบบนี้
"เจ้ไปทำงาน มึงก็อย่าไปกวนมากล่ะ"
"อือ ไม่กวนหรอก แค่อยากพาไปเจอพ่อกับแม่"
"เจ้เพลงคงยอมไป"กีต้าร์พูดขำๆ
"ยอมอยู่แล้ว"ไนท์ตอบอย่างมั่นใจ
"เรื่องของมึงเถอะ งั้นกูไปล่ะ ยังไงก็โชคดีมึง เดินทางปลอดภัยเว้ย"
"อืม ขอบใจ"หลังจากกีต้าร์เดินออกไป เขาก็เดินตามเพลงขิมเข้ามาด้านใน เดินหาสักพักก็เจอเธอกำลังนั่งกินข้าวอยู่
"ไม่ได้เชิญ"เพลงขิมพูดขึ้นเมื่อชายหนุ่มหย่อนก้นนั่งลงฝั่งตรงข้าม
"ก็ไม่ได้บอกว่าเชิญนี่"
"หึย!!"เพลงขิมเลิกสนใจคนกวนประสาท ก่อนจะตักข้าวเข้าปากโดยไม่สนใจคนตรงหน้าอีก ส่วนชายหนุ่มก็ไม่ได้พูดอะไรไปมากกว่านั้น นอกจากนั่งเล่นโทรศัพท์เงียบๆ
"นี่จงใจใช่มั้ย"เมื่อขึ้นมาบนเครื่อง ชายหนุ่มที่นั่งเฝ้าเธอเมื่อครู่ก็เดินตามขึ้นมา แถมยังนั่งลงข้างๆ เธออีกด้วย
"บังเอิญ"
"เหอะ!"เชื่อก็โง่แล้ว เพลงขิมแค่นหัวเราะ ก่อนสะบัดหน้าไปอีกทางอย่างไม่สบอารมณ์
ไนท์ส่ายหน้ายิ้มๆ เมื่อเห็นอาการของเพลงขิม เธอคงจะดูออกว่ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญอย่างที่เขาบอก เพราะทุกอย่างมันถูกเตรียมการไว้ก่อนแล้ว
ย้อนกลับไป 3 วันก่อนขึ้นเครื่อง
"นายครับ สายเรารายงานว่าคุณเพลงจะไปอังกฤษวันศุกร์นี้ครับ"
"ไปทำไม"ไนท์วางเอกสารในมือลง ก่อนจะเอ่ยถามดินแดนลูกน้องคนสนิท
"ประชุมกับผู้ถือหุ้นครับ"
"ไปกันกี่คน"
"เห็นว่าจะไปคนเดียวครับ คุณเพลงเธอจะไปก่อนกำหนดหนึ่งวัน"
"ไปสืบมาว่าบินไฟล์ทไหน กูต้องได้นั่งข้างๆ ขิม"
"นายจะไปด้วยหรอครับ"
"อืม..ไปจัดการตามที่สั่ง แล้วก็บอกทุกฝ่ายให้เอางานที่กูต้องเซ็นอนุมัติมาให้ด้วย กูจะดูให้หมดก่อนไป"
"ครับนาย"ดินแดนรับคำสั่ง ก่อนจะก้มหัวให้ผู้เป็นนายแล้วเดินออกจากห้องไป
"นายพักกินข้าวก่อนดีมั้ยครับ"ดินแดนเสนอ เมื่อเห็นว่าเจ้านายยังไม่ได้ทานอะไรตั้งแต่ช่วงเย็น จนตอนนี้ก็ปาเข้าไปเกือบสามทุ่มแล้ว เจ้านายของเขาก็ยังนั่งตรวจงานอยู่เลย ซึ่งก็เป็นแบบนี้มาตลอดสองวันที่ผ่านมา
"ไม่ล่ะ ตรวจให้เสร็จก่อนค่อยกินทีเดียว"ดินแดนไม่ได้พูดอะไรต่อ เมื่อเจ้านายยืนยันอย่างนั้น เขายืนมองผู้เป็นนายตัวเองพร้อมนึกไปถึงหญิงสาวที่เจ้านายของตนชื่นชอบ ถ้าเธอรู้ว่าเจ้านายของเขาทุ่มเททำเพื่อเธอมากขนาดนี้ ยอมอดข้าวทำงานให้เสร็จ เพื่อที่จะได้ตามเธอไปอังกฤษ คุณเพลงเธอจะยอมใจดีกับเจ้านายของเขามากขึ้นกว่านี้รึเปล่านะ