จับพี่สาว(เพื่อน)มาเป็นแฟน

เพลงขิม

เนื้อเพลงที่เพราะกินใจ ถูกถ่ายทอดอารมณ์ผ่านเสียงหวานทรงเสน่ห์ จากสาวสวยหุ่นราวกับนางแบบ และแน่นอนว่าหน้าตาของเธอก็ดีไม่แพ้เสียงด้วยเหมือนกัน

เพลงขิม หรือที่ทุกคนเรียกสั้นๆ ว่า เพลง เธอคือคนที่กำลังร้องเพลงอยู่บนเวทีในขณะนี้ วันนี้เธอใส่เสื้อสายเดี่ยวเข้ารูปสีดำ กางเกงสกินนี่สีเดียวกัน มาพร้อมรองเท้าส้นสูงสามนิ้ว เพลงขิมเป็นคนที่หุ่นดีแต่ก็ไม่ได้ผอมจนเกินไป กลับกันอะไรที่ควรมีเธอก็มีจนล้นไปด้วยซ้ำ ไม่ว่าจะหน้าอกที่กระเพื่อมไปมาเวลาเธอขยับโยกไปตามจังหวะเพลง ก็ทำเอาคนมองแทบกลั้นหายใจไปตามๆ กัน เพลงขิมเป็นคนที่มีเซ็กส์แอพพีลสูงมาก เธอมักจะมีผู้ชายเข้ามาทำความรู้จักอยู่เสมอ มีทั้งอยากรู้จักเพราะชอบรูปร่างหน้าตาของเธอ อยากรู้จักเพราะต้องการเชยชมสักครั้ง หรือเข้ามาเพื่อหวังจะตกถังข้าวสารบ้างก็มี แต่เธอไม่ได้โง่ขนาดนั้น แล้วที่บอกว่าผู้ชายบางจำพวกหวังจะตกถังข้าวสารนั้นเป็นเพราะอะไร เพราะเธอรวยหรอ ก็ต้องบอกเลยว่าใช่ เธอทำธุรกิจหลายอย่าง รวมทั้งผับแห่งนี้ด้วย

"ไว้เจอกันใหม่โอกาสหน้า ขอให้สนุกกับค่ำคืนนี้นะคะ"เพลงขิมร้องเพลงสุดท้ายจบ เธอก็บอกลาทุกคน ยกหน้าที่ต่อให้กับดีเจสุดหล่อ เปิดเพลงมันส์ๆ ให้เหล่าผีเสื้อราตรีได้วาดลวดลายกันอย่างสนุกสนาน ส่วนเธอก็จะไปจิบเหล้าเคล้าชาตรีให้สบายอารมณ์

"สวัสดีครับคุณเพลง ผมแมทริวครับ"หนุ่มลูกครึ่งหุ่นนายแบบเข้ามาทักเพลงขิมทันทีที่เธอเดินลงจากเวที

"สวัสดีค่ะคุณแมทริว"เพลงขิมก็ยิ้มทักทายอย่างเป็นกันเอง

"วันนี้คุณเพลงร้องเพลงเพราะมากเลยนะครับ"

"ชมกันแบบนี้เพลงก็เขินแย่เลยสิ แต่ยังไงก็ขอบคุณนะคะ"เพลงขิมขอบคุณพร้อมท่าทีขัดเขิน แต่หากมองดีๆ จะรู้ว่าเธอแค่แสร้งทำเท่านั้น

"คืนนี้ผมขอเลี้ยงเหล้าคุณเพลงได้มั้ยครับ"

"จะดีหรอค่ะ"

"ดีสิครับ"แมทริวตอบ เขามาดื่มที่นี่บ่อยๆ เพราะผับแห่งนี้บริการดี เหล้าก็ดี แถมเจ้าของก็สวยสุดๆ อีกต่างหาก วันนี้เขาโชคดีที่มีโอกาสได้พูดคุยกับเธอ เขาจะไม่ปล่อยโอกาสดีๆ แบบนี้ให้หลุดมือไปแน่

"งั้นก็รบกวนด้วยนะคะ"เพลงขิมยิ้มรับ เดินนำเจ้ามือในคืนนี้ไปยังเคาท์เตอร์บาร์

ชั้น 2

"เจ้เพลงมีเจ้ามือเลี้ยงเหล้าทุกวันเลยว่ะ อย่างเจ๋ง"เคพูดไปขำไป

"จริง..อยู่เฉยๆ ก็มีคนเสนอตัวเปย์ไม่เว้นวัน พี่สาวมึงนี่สุดยอดจริงเลยไอ้ต้าร์"บอมเองก็คิดเหมือนกับเค เพลงขิมโดนเปย์แทบไม่เว้นวัน บางคนเปย์หนักถึงขั้นจะซื้อรถซื้อบ้านให้ก็มี แต่เจ้แกก็ไม่เคยรับ

"พวกมึงยังไม่ชินกันอีกหรอ"กีตาร์น้องชายแท้ๆ ของเพลงขิมตอบ พวกมันควรชินได้แล้วกับการเห็นผู้ชายเปย์พี่สาวตน

"อย่างนั้นเรียกว่าเจ๋ง เรียกว่าสุดยอดหรอว่ะ"แต่มีอยู่คนหนึ่งที่นั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดมองไปยังจุดที่บุคคลที่เป็นหัวข้อสนทนานั่งอยู่

"อะไรของมึงไอ้ไนท์ จะขัดพวกกูทำไมเนี่ย"

"หรือมึงหึงเจ้เพลง นี่มึงยังไม่เลิกชอบเจ้แกอีกหรอว่ะ"

"นั่นดิ กูนึกว่ามึงเลิกชอบพี่กูไปแล้ว เห็นพักหลังไม่หือไม่อืออะไร"

"กูก็แค่ขี้เกียจพูด พูดไปก็เหมือนเป่าปี่ให้ควายฟัง"

"ไอ้สัสไนท์ นั่นพี่กูนะ"

"ก็พี่มึงไง กูบอกว่าไม่ใช่ตอนไหน"

"ไอ้.."

"ช่างมันเถอะไอ้ต้าร์ ตอนนี้มันอารมณ์ไม่ดีอยู่ อย่าไปยุ่งกับมันเลย"เครีบเบรกกีต้าร์ไว้ ก่อนที่จะมีเรื่องกันจริงๆ เพราะไอ้คนหน้านิ่งยังพูดวอนตีนไม่หยุด

"อ้าว! แล้วเจ้เพลงไปไหนแล้วว่ะ"บอมพูดขึ้น เมื่อมองไปยังชั้นหนึ่งกลับไม่เจอคนที่พวกเขากำลังพูดถึง

"ไปเข้าห้องน้ำเปล่า ปวดฉี่งี่"เคบอก

"แต่ผู้ชายสายเปย์ก็หายไปด้วยนะ"

"แล้วนี่มึงจะไปไหน"

"ไปตามหาพี่มึงไงไอ้สัส"

"ด่ากูอีก ไม่ต้องไปตามหรอก เจ้เพลงแกโตแล้วดูแลตัวเองได้ อีกอย่างที่นี่ก็ผับแก ไม่มีอะไรต้องห่วงหรอก"กีต้าร์บอกให้เพื่อนวางใจ เจ้เพลงเป็นคนเก่งเอาตัวรอดได้สบายอยู่แล้ว ไม่มีใครลากเจ้แกไปทำอะไรได้หรอก ถ้าเจ้าตัวไม่เต็มใจ แต่ก็ดูเหมือนว่าคำพูดของเขาจะเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาไอ้เพื่อนหน้านิ่ง เพราะตอนนี้มันเดินดุ่มๆ ลงไปชั้นล่างเรียบร้อยแล้ว

"ถ้าเจอกันทะเลาะกันชัวร์กูฟันธง"

"มึงเตรียมผ้าชุบน้ำอุ่นรอประคบแก้มเพื่อนมึงได้เลย กูรับรองว่ากลับขึ้นมามีรอยมือเป็นของฝากแน่"

"กูไม่รู้ว่าไอ้ไนท์แม่งทนเจ้เพลงได้ยังไง โดนปฏิเสธนับครั้งไม่ถ้วน แถมไม่เคยพูดกันดีๆ สักครั้งเลยด้วยซ้ำ"

"มึงมันไม่เคยรักใคร ไม่มีวันเข้าใจมันหรอก"

"พูดอย่างกับมึงเคยรักใครจริงๆ งั้นแหละ"

"เออ..กูก็ไม่เคย ฮ่าๆ"

"ไอ้สัส"

หลังผับ

"คุณเพลงสวยมากเลยรู้ตัวมั้ยครับ สวยกว่าทุกคนที่ผมเคยเจอ"แมทริวใช้มือไล้ไปตามกรอบหน้าเนียนอย่างหลงใหล ตอนนี้ทั้งคู่ออกมาคุยกันด้านหลังผับ เขาบอกว่ามีเรื่องจะคุยกับเธอ ซึ่งเพลงขิมก็ไม่รู้หรอกว่าเขาอยากจะคุยกับเธอเรื่องอะไร แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธที่จะเดินตามเขามา

"ขอบคุณที่ชมนะคะ คุณแมทริวก็หล่อมากเหมือนกัน"เพลงขิมชมมาชมกลับไม่โกง แถมยังพ่วงด้วยการกรีดนิ้วไปตามแผ่นอกพี่โผล่ออกมาจากเสื้อเชิ้ตปลดกระดุมอีกด้วย การกระทำของเพลงขิมทำให้แมทริวเริ่มหายใจแรงด้วยความรู้สึกซ่านสยิว มือที่เคยไล้ใบหน้าเนียน ก็เปลี่ยนมาโอบรอบเอวบางให้ขยับเข้ามาแนบชิดมากยิ่งขึ้น แมทริวก้มหน้าเข้าใกล้เพลงขิม ใกล้จนริมฝีปากเกือบจะติดกัน แต่ก็ได้แค่เกือบ เพราะมีบุคคลที่ไม่ได้รับเชิญใช้เท้าถีบแมทริวอย่างแรง จนเขานั้นล้มลงไปกองกับพื้น

"มึงเป็นใครวะ มาถีบกูทำไม"แมทริวถามพร้อมพยายามลุกไปด้วย แต่ก็ลำบากเหลือเกิน เพราะไอ้หน้าละอ่อนมันถีบเขาจนกระดูกแทบหัก แรงถีบของมันสวยทางกับหน้าตาตี๋ๆ นั่นอย่างสิ้นเชิง

"ก็เป็นผัวของคนที่มึงกำลังจะจูบเมื่อกี้ไง"ไนท์ชี้ไปยังหญิงสาวหนึ่งเดียวตรงนี้ ซึ่งเธอไม่ได้ทุกร้อนอะไรกับเรื่องที่เกิดขึ้น ทำเพียงกอดอกรอดูเหตุการณ์ต่อไปเงียบๆ เพียงเท่านั้น

"ไอ้เด็กนี่เป็นผัวคุณเพลงจริงๆ หรอครับ"

"เปล่าค่ะ เพลงยังไม่มีผัว โสดสนิทเลยค่ะ"เพลงขิมตอบยิ้มๆ

"แล้วไอ้เด็กนี่.."

"มึงไม่ต้องสงสัยอะไรเยอะ ถ้ามึงยังไม่ย้ายตัวเองออกจากผับนี้ในห้านาที กูจะสั่งคนมารุมกระทืบให้มึงจำทางกลับบ้านไม่ได้"ไนท์พูดขัดขึ้นก่อนที่แมทริวจะพูดจบ

"หึ หน้าอย่างมึงจะทำอะไรกูได้"แมทริวลุกขึ้นยืนเต็มความสูงพร้อมยิ้มเยาะ หน้าอ่อนๆ อย่างมันจะมาทำอะไรเขาได้ ดูๆ แล้วเรียนจบรึยังก็ไม่รู้

"มึงอยากลองมั้ยล่ะ"ไนท์พยักหน้าหนึ่งที ชายฉกรรจ์ชุดดำที่ซ่อนตัวอยู่ตามมุมต่างๆ ก็ค่อยๆ ทยอยเดินออกมา นับดูคร่าวๆ ก็เกือบสิบชีวิตได้ แมทริวเห็นดังนั้นก็มีท่าทีลนลานขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด เขามองซ้ายมองขวาอย่างหวาดระแวง ไม่คิดว่ามันจะมีบอดี้การ์ดมาด้วย ไม่งั้นเขาคงไม่ปากดีท้าทายมันอย่างนี้

"ฝากไว้ก่อนเถอะมึง"พูดจบก็ตั้งท่าจะวิ่งหนี แต่ก็โดนคนของไนท์ดักทางเอาไว้ก่อน

"ปล่อยมันไป"

"ครับนาย"แมทริวเมื่อเห็นทางสะดวกก็รีบวิ่งไปที่รถและขับออกไปในทันที

"น่ากลัวจริงๆ"เพลงขิมที่เงียบอยู่นานพูดขึ้น หลังจากบอดี้การ์ดนับสิบก่อนหน้านี้สะลายตัว ตรงนี้จึงเหลือแค่เธอและชายหนุ่มรุ่นน้องเพียงเท่านั้น

"น่ากลัวก็รู้จักกลัวบ้าง ไม่ใช่ทำตัวเหลวไหลไปวันๆ แบบนี้"

"ขอโทษด้วยนะ พอดีเป็นคนไม่กลัวใคร"

"ขิม!!"ไนท์พูดชื่อเธอเสียงดัง เขาจะเรียกเธอว่าขิมเสมอ ไม่เรียกว่าเพลงเหมือนกับคนอื่นๆ

เพลงขิมทำหูทวนลมเดินสะบัดหน้าเข้าไปในผับ แต่ก็เดินไปได้เพียงไม่กี่ก้าวก็โดนมือใหญ่จับเอาไว้ แล้วลากขึ้นไปยังชั้นสามที่เป็นส่วนห้องทำงานของหญิงสาวทันที

ปัง!! เสียงปิดประตูดังไปทั่วทั้งชั้น ก่อนที่ชายหนุ่มจะเหวี่ยงร่างบางเข้ากับกำแพงด้วยแรงระดับหนึ่ง เพลงขิมรู้สึกเจ็บนิดๆ แต่ก็ไม่ได้แสดงท่าทีอะไรออกไป เธอยังคงทำหน้านิ่งเหมือนไม่รู้สึกอะไร

"ชอบนักหรออ่อยผู้ชายไปทั่ว ให้มันจับโน่นจับนี่ชอบนักรึไง!!"ชายหนุ่มจับแขนเรียวทั้งสองข้างจนขึ้นรอยแดง พร้อมเอ่ยถามออกไป

"ชอบสิ ไม่ชอบจะทำรึไง"

"เป็นผู้หญิงแบบไหน ถึงพูดแบบนี้ออกมาได้โดยไม่กระดากปาก"

"ก็ผู้หญิงแบบนี้แหละ ผู้หญิงแบบเพลงขิมเนี่ยแหละค่ะคุณไนท์ขา"

"อย่ามายียวนนะขิม บอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เลิกได้แล้วไอ้นิสัยเหี้ยๆ แบบนี้"

"ก็ไม่เห็นว่ามันจะผิดตรงไหน ฉันไม่ได้อ่อยใครสักหน่อย พวกเค้าเข้ามาเองฉันเองทั้งนั้น ฉันผิดรึไง ตัวก็ตัวฉัน ร่างกายก็ของฉัน นายจะมายุ่งอะไรด้วย"สะบัดมือที่เกาะกุมจนหลุด ตั้งท่าจะเดินหนี แต่ก็โดนดึงกลับมาอยู่ดี

"ตกลงจะไม่ฟังกันใช่มั้ย"เพลงขิมเงียบไม่ตอบโต้ นั่นยิ่งทำให้ชายหนุ่มมีอารมณ์ขึ้นไปอีก ตอนนี้เขาอยากจะจับเธอฉีกเป็นชิ้นๆ โทษฐานที่ทำให้เขาอารมณ์เสียไม่เว้นวัน

"เงียบให้ได้ตลอดแล้วกัน"พูดจบก็ฉีกเสื้อสายเดี่ยวตัวจิ๋วจนขาดวิ่น เนื้อผ้าบาดไปตามผิวเนียนจนขึ้นรอยแดง แต่เธอก็ยังคงไม่ปริปาก ชายหนุ่มโยนเศษผ้านั้นทิ้ง ใช้มือแกะที่ปิดจุกทั้งสองข้างออก ใช้ปากครอบครองเต้าอวบอย่างรุนแรงเป็นการทำโทษ ส่วนอีกข้างก็ส่งมือไปนวดเฟ้นจนมันขึ้นรอยแดง เขาทั้งดูดทั้งกัดสลับกันไปมาทั้งสองข้าง ดูดเลียอยู่นานแต่เจ้าของมันก็ไม่หือไม่อือสักคำ มีเพียงสีหน้าเหยเกที่แสดงออกมาให้เห็นเพียงเท่านั้น

"ถ้ากินนมอิ่มแล้วก็กลับบ้านไปนอนได้แล้ว ฉันจะทำงาน"เมื่อชายหนุ่มผละหน้าออก เพลงขิมก็ผลักเขาออกห่างตัวทันที เธอเดินตรงไปยังประตูที่เป็นห้องนอนเชื่อมกับห้องทำงาน เปิดตู้เสื้อผ้าหยิบเสื้อตัวใหม่ขึ้นมาสวมแทนตัวเดิมที่ถูกคนด้านนอกฉีกทิ้ง เห็นเสื้อตัวเล็กๆ แบบนั้น ไม่ใช่ราคาถูกๆ นะ ไอ้เด็กบ้า

เพลงขิมใส่เสื้อยืดตัวโครงเดินออกมาก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะทำงาน หยิบเอกสารที่ผู้จัดการผับนำมาวางไว้ขึ้นมาตรวจเหมือนเช่นทุกวัน

ชายหนุ่มที่อารมณ์เริ่มเย็นลงก็รู้สึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไป เขาเข้าไปสวมกอดเพลงขิมจากด้านหลัง ใช้คางเกยบนไหล่บางอย่างออดอ้อน

"ที่ทำไปเมื่อกี้ขอโทษนะ"จูบแก้มนุ่มซ้ำๆ เป็นการขอโทษ แต่หญิงสาวก็ยังไม่ได้เอ่ยตอบอะไร เธอทำเพียงเปิดเอกสารตรวจงานไปเรื่อยๆ เพียงเท่านั้น ชายหนุ่มเห็นดังนั้นก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ วันนี้คงคุยกันดีๆ ไม่ได้แล้วสินะ

"งั้นไนท์ลงไปข้างล่างก่อนนะ ถ้าจะออกไปข้างนอกก็ใส่บราด้วย"หลังจากพูดจบ เขาก็เปิดประตูออกไปทันที

เพลงขิมวางเอกสารตรงหน้าลงเมื่อร่างสูงเดินออกไปจนลับตา เธอเอนหลังพิงเก้าอี้อย่างอ่อนล้า ไอ้เด็กบ้านี้ชักจะทำตัวเหมือนผัวเธอเข้าไปทุกวัน มันคิดจริงๆ หรอว่าเธอจะให้ไอ้ฝรั่งนั้นจูบ แล้วอะไรคือการมาดูดนมเธอจนเจ็บไปหมดแบบนี้ ประเด็นสำคัญก็คือเธอดันยอมยืนเฉยๆ ให้มันดูดด้วยนี่สิ ดีจริงๆ เลยเพลงขิม ดีจริงๆ