Rrrrr...
(เจอเจ้มั้ย เจ้เป็นไงบ้าง) กีต้าร์เอ่ยถามอย่าร้อนรนเมื่อเพื่อนกดรับสาย เขาโทรหามันก่อนหน้านี้แล้วตั้งหลายสายแต่ก็ไม่ยอมรับจึงทำให้ร้อนใจมาก คิดไว้ว่าถ้าสายนี้มันไม่รับเขาจะจองตั๋วบินกลับทันที
"เจอ...แต่อาการขิมน่าเป็นห่วง" ไนท์ตอบเสียงเบากลัวรบกวนคนที่กำลังหลับอยู่ ใช้มือลูบผมนุ่มเบาๆ สภาพจิตใจเพลงขิมบอบช้ำมาก คงต้องใช้เวลาอีกสักพักเลยถึงจะดีขึ้น แต่ก็ไม่รู้ว่าจะกลับมาสดใสได้เหมือนเดิมรึเปล่า
(ไอ้เหี้ยฟ้ามันทำอะไรพี่กู) กีต้าร์กำหมัดแน่น เอ่ยถามเพื่อนเสียงสั่นด้วยความโมโห
"มันจะข่มขืนขิม" ไนท์กัดฟันตอบ
(ไอ้เหี้ย! มันกล้าทำถึงขนาดนี้ได้ยังไง ไอ้ระยำ! กูไม่คิดเลยว่ามันจะกล้าทำกับเจ้ได้ถึงขนาดนี้ ครอบครัวกูไว้ใจมันขนาดนี้มันกล้าทำได้ยังไง อึก! กูผิดเองที่ไม่ได้อยู่ดูแลเจ้ กูเสียใจที่กูไม่ได้อยู่ตรงนั้นไนท์ ทำไมกูเป็นน้องที่ไม่ได้เรื่องแบบนี้ ฮือ...) กีต้าร์ทรุดตัวลงกับพื้นกุมหัว
