ตอนที่ 8
1056 Words
“เดี๋ยวๆ ๆ คุณ...” จู่ๆ หล่อนก็ผลักไสเขา
คนที่กำลังจะก้มหน้าลงมาจูบชะงัก และถามอย่างขัดใจระคนเอือมระอา
“อะไรอีกล่ะแม่คุณ นี่ฉันตั้งท่าจะจูบเธอมาหกรอบแล้วนะ แต่เธอก็ขัดซะทุกรอบเชียว”
หล่อนยิ้มหน้าเจื่อน รู้สึกสั่นเทาไปทั้งตัว
“คือว่าฉัน...ฉัน...”
“ฉันอะไรอีกล่ะ”
หน้าตาหล่อเหลาถูกความเบื่อหน่ายครอบงำจนมืดมิด
“ฉันปวดฉี่”
หล่อนได้ยินเขาสบถด้วยภาษาที่ฟังไม่เข้าใจ ก่อนที่เขาจะพลิกร่างออกไปจากตัวของหล่อน
“รีบไป...รีบไปฉี่ซะ”
กรามแกร่งคมเข้มขบกันแน่น
“และสาบานเลยว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะคล้อยตามละครงี่เง่าของเธอ อิสซาเบล”
หล่อนเบิกตากว้าง รีบกระวีกระวาดลงจากเตียง และเผ่นเข้าห้องน้ำไปทั้งๆ ที่เปลือยเปล่าทั้งตัว
“โอ๊ย...จะทำยังไงดี กลัว...กลัว...”
หล่อนเดินกลับไปกลับมาในห้องน้ำนานหลายนาที จนคนที่รออยู่บนเตียงตะโกนเรียก
“ต้องให้ฉันเข้าไปตามไหม แม่คุณ”
“เอ่อ...ไม่ต้องค่ะ”
หล่อนรีบตอบ แต่ยังไม่ยอมก้าวออกไป พลางมองเนื้อตัวเปลือยเปล่าของตัวเองผ่านกระจกเงาเหนืออ่างล้างหน้า พลันความอดสูก็ทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้น
“ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้นะ ทำไม…”
หัวสมองกำลังหมุนติ้วๆ แต่เสียงห้วนกระด้างดังแทรกเข้ามาเสียก่อน หล่อนถอนหายใจพรืดใหญ่
“เพื่อรักษาชีวิต จำต้องสละพรหมจรรย์”
“กำลังจะออกไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ”
ในที่สุดก็จำต้องก้าวออกมาจากห้องน้ำ สายตาคมกริบที่มองมาทำให้หล่อนต้องยกมือขึ้นกอดอกเพื่อปิดบังความอวบอัดของเต้างามเอาไว้ โดยที่ส่วนล่างไม่อาจปกปิดได้ หล่อนจำต้องรีบก้าวเร็วๆ เพื่อจะได้ขึ้นไปซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม
“ฉัน...ฉันขออะไรสักอย่างได้ไหมคะ”
หล่อนขึ้นมาซ่อนตัวอยู่ใต้ผ้าห่มเรียบร้อยแล้ว และมองเขาอย่างวิงวอน
“อะไรของเธออีกล่ะ” เขาคำรามใส่หน้าอย่างโมโห “ตั้งแต่มีเซ็กซ์มา เธอเป็นผู้หญิงคนแรกและคนเดียวที่ทำให้ฉันเบื่อหน่ายจนจะหดหมดแล้ว อิสซาเบล”
หล่อนได้ยินคำพูดของเขาแล้วก็อดหรี่ตามองที่ท่อนชายของคนพูดไม่ได้
“ก็ไม่เห็นหดเลยนี่คะ”
“นี่เธอ...เลิกทำเป็นตลกร้ายได้แล้ว จะขออะไรก็รีบขอมา ฉันจะได้เอาเธอให้สิ้นเรื่องสิ้นราวสักที”
ดูตาบ้านี่พูดสิ ทำราวกับว่าเรื่องเซ็กซ์มันเป็นเรื่องง่ายๆ ปกติธรรมดาอย่างนั้นแหละ
“ปิด...ปิดไฟได้ไหมคะ”
เขาส่ายหน้าทันที “ไม่ปิด ฉันต้องมองนมเธอ มองก้นเธอ และมอง...” สายตาคมกริบหรี่แคบต่ำลงมามองที่หน้าขาของหล่อน และถึงแม้จะมีผ้าห่มคลุมอยู่ แต่หล่อนกลับร้อนฉ่าขึ้นมาจนรู้สึกชุ่มฉ่ำ หล่อนรีบคว้าหมอนใบใหญ่มาปิดทับอีกชั้น
“อย่ามามองแบบนี้นะ”
เขาหัวเราะ แต่หล่อนไม่มั่นใจว่าหัวเราะเพราะยินดีหรือว่าเอือมระอากันแน่ แต่จะยังไงก็ช่างเถอะ หล่อนไม่สนใจเขาสักหน่อย
“เดี๋ยวฉันจะทำมากกว่ามอง อิสซาเบล”
เอาจริงๆ นะ หล่อนไม่อยากให้เขาเรียกหล่อนด้วยชื่อนี้เลย มันเหมือนกับว่าหล่อนกำลังสวมรอยเป็นใครสักคนอยู่ แต่หล่อนก็สวมรอยอยู่จริงๆ นี่ สวมรอยเป็นโสเภณีอีกต่างหาก
ถ้าไม่ติดว่าเขาจับจ้องมองอยู่ในขณะนี้ หล่อนคงยกมือขึ้นกุมขมับแล้วถอนหายใจเฮือกๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่าแล้ว
“ว่าไงคะ ตกลงคุณจะปิดไฟไหม”
“ไม่...”
“แต่ฉันไม่ชอบ...แสงสว่างนี้ คือ...แสงสว่างจะทำให้ความเชี่ยวชาญของฉันลดลงน่ะ”
ดวงตารียาวของเขาระยิบระยับ ริมฝีปากบางหยักสวยคล้ายจะยิ้มก็ไม่ยิ้ม
“ฉันมีวิธีช่วยเธอ”
“จะปิดไฟใช่ไหมคะ”
เขาพาร่างเปลือยเปล่าสมบูรณ์แบบเดินหายเข้าไปในห้องแต่งตัว ก่อนจะออกมาพร้อมกับผ้าสีดำที่อยู่ในมือ เขากลับขึ้นมาบนเตียงอีกครั้ง
“คุณจะทำอะไรคะ”
เขาตวัดรวบเอวคอด และรั้งหล่อนเข้ามาแนบชิด
พิมนราตัวสั่นเทา ยามอยู่ชิดใกล้กับผู้ชายคนนี้ หัวใจของหล่อนเต้นไม่เป็นส่ำเลย
หล่อนมาอยู่บนเตียงของเขาเพราะความจำเป็นที่ไม่อาจเลี่ยงได้ แต่กลับไม่อาจจะปฏิเสธได้ว่าไม่ได้รู้สึกต้องการผู้ชายคนนี้ ผู้ชายหล่อเหลาและเป็นจอมบงการตัวพ่อ
“ในเมื่อแสงสว่างทำให้ความสามารถทางเพศของเธอลดลง ฉันก็ยอมให้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นไม่ได้ ฉันชอบผู้หญิงเจนจัด ชอบผู้หญิงที่โยกมันๆ ดังนั้น...”
ผ้าที่เขาถืออยู่ถูกนำขึ้นมาผูกตาของหล่อนเอาไว้ในทันที “ปิดตาเอาไว้แบบนี้ มันน่าจะช่วยได้จริงไหม”
“แต่...แต่ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนี้สักหน่อย”
หล่อนโอดครวญและยกมือขึ้นจะดึงผ้าที่ปิดตาออก แต่เขาคว้าข้อมือของหล่อนเอาไว้ จากนั้นก็ผลักหล่อนให้นอนราบลงกับเตียงอย่างเผด็จการ
“นี่คุณ!”
มือเล็กถูกรั้งขึ้นไปเหนือศีรษะทั้งสองข้าง และก็ถูกพันธนาการด้วยผ้าอีกผืน หล่อนหมดอิสรภาพในที่สุด
“คุณทำบ้าอะไรน่ะ”
“ถ้าฉันไม่ทำแบบนี้ ฉันคงเหี่ยวหมดอารมณ์ไปเสียก่อน เอาเป็นว่าฉันจะแก้มัดให้เธอตอนที่เราเสร็จกิจกามนะ”
“ไม่ได้นะ”
หล่อนดิ้นรนต่อสู้ ตกใจกับความมืดมิดที่ไม่ได้เห็นอะไรเลย
“ว้ายยยย...อย่า...แก้มัดให้ฉันก่อนสิ”
หล่อนกรีดร้องโวยวาย เมื่อผ้าห่มถูกกระชากออกไป ความหนาวเย็นจากเครื่องปรับอากาศทำให้หล่อนสะท้านอย่างรุนแรง แต่เมื่อร่างกำยำทาบทับลงมาหา ถ่ายทอดไอร้อนอบอุ่นเข้ามาสู่เรือนกายสาว ความหนาวเย็นก็จางหายไป ตอนนี้หล่อนจึงร้อน...ร้อนชนิดที่เรียกได้ว่าน้ำเดือดยังอายเลยทีเดียว
“ถ้าไม่หุบปาก ฉันจะมัดปากเธออีกที่หนึ่ง อิสซาเบล!”
เขาตวาดและจัดการปิดปากหล่อนในทันที
“นี่...อื้อ...อื้อ...”
- Writer
