[Napat's Part]
ผมนั่งเขียนวัตถุดิบและเครื่องปรุงทั้งหมดลงในสมุดของผม และเขียนรูปกำกับไว้ด้วยนิดหน่อย แต่ผมเขียนไม่ถนัดเลย แขนผมยังบวมอยู่ แถมปวดด้วยเวลาออกแรงขยับปากกา แต่มันก็จำเป็นต้องเขียน เพราะมันเป็นเมนูที่ผมจะใช้ลงแข่งในอีกสามอาทิตย์
เสียงเคาะประตูดังขึ้นตอนบ่ายสอง น่าจะเป็นคิม ผมเอ่ยปากอนุญาตแล้วประตูห้องก็เปิด พร้อมกับร่างสูงของคิมหันต์เดินเข้ามาด้วยสีหน้ายุ่งยาก ผมรู้ว่าเขาไม่เต็มใจช่วยผม แต่ผมไม่มีใครแล้วที่ผมรู้จัก เด็กในร้านหมดสิทธิ์ช่วยผม เพราะมันเรียนทำอาหารยุโรปมากันทุกคน เด็กบริกรในร้านผมก็ไม่คุ้นเคย เรียกว่าไม่เคยคุยกันเลยจะดีกว่า
"เขียนไรวะ? ไหนว่าเจ็บแขน?"
คิมทักผมห้วน ๆ ตามนิสัยเขา ซึ่งผมก็ไม่สนใจข้อนี้ แต่จริง ๆ แล้วผมไม่ชอบพูดไม่สุภาพนะ นอกจากกับเด็กในร้านที่ผมถือว่าผมใหญ่ที่สุด จะพูดสุภาพกับรุ่นน้องก็กระไรอยู่ ไม่มีใครเกรงพอดี
"สูตรอาหารที่จะใช้แข่งไง มาดูสิ"
