06 - ผมแค่เพ้อไปเรื่อย

1424 Words

[Napat's Part] ผมมองตามหลังคนที่เดินจากไปพร้อมฝากรอยยิ้มยั่วผมด้วยความหงุดหงิด แต่ผมไม่ยอมแพ้หรอก ผมเจอคิมในผับ และชอบความกวนตีนแต่แสดงออกตรง ๆ ของเขา ผมไม่ใช่เกย์นะ แต่ผมก็ชอบเขา อยากรู้จักคุ้นเคยให้มากกว่านี้ แต่ผมพูดไม่เก่งนี่สิ เหมือนว่าผมพูดอะไรออกไป ทุกคนก็จะว่าผมกวนตีนบ้าง เพี้ยนบ้าง แต่ความจริงมันไม่ใช่นะ ผมเกิดที่ไทยแต่ไปโตที่ฝรั่งเศส และเรียนภาษาไทยกับแม่ ผมพูดได้ชัดเจนด้วย แต่อาจจะใช้คำไม่ถูก บางทีก็เรียงประโยคไม่ถูก แม่ผมเปิดร้านอาหารไทยที่นั่น ส่วนพ่ออยู่ที่ไทย พ่อกับแม่ผมแยกทางกันนานละ พ่อมีครอบครัวใหม่ และมีลูกชายคนหนึ่ง ก็น้องผมน่ะแหละ แต่นั่นไม่ใช่เรื่องที่ผมสนใจ ผมกลับมาอยู่ที่ไทยได้ 3 ปีแล้ว และเป็นเชฟของร้านอาหารฝรั่งเศส ที่พี่แพรวา พี่สาวผมบริหารอยู่ ไม่ได้เป็นร้านใหญ่โตอะไรหรอก แค่ร้านระดับกลาง มีลูกมือ 3 คน และมีบริกรอีก 5 คน แค่นั้นล่ะ แต่ก็มีอาหารฟูลคอร์สสำหรั

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD