"พี่ไม่อนุญาตให้ลืม น้องครีมเป็นเมียพี่"ร่างบางถูกโอบกอดด้วยหัวใจของอีกคนที่ปวดหน่วง แค่ได้ยินคำว่าจะลืม ไฟเองก็อยู่ไม่เป็นสุข จึงรีบขยับเข้าไปโอบกอดปลอบโยนเพื่อให้อีกคนใจเย็นลง
บ่มความรักเอาไว้ตั้งหลายปี ไม่มีทางที่เขาจะปล่อยให้เธอลืม…
"ฮึก น้องครีมไม่อยากเป็นเมียพี่ไฟแล้ว ฮึก พี่ไฟไม่มีเหตุผล พี่ไฟเอาแต่พูดจาทำร้ายความรู้สึกของน้องครีม ทั้ง ๆ ที่เมื่อคืนเพิ่งมีกันและกัน ฮึก ฮื่อ"ใครกันอยากจะจมอยู่กับความทุกข์และน้ำตา เพราะฉะนั้นการลืมน่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด ครีมใสคิด
"พี่ปากหมาเอง โง่เอง เด็กดีอย่าร้องไห้เลยนะครับพี่ขอโทษ"ปากเอ่ยขอโทษ สายตาก็มองไปยังภาพถ่ายที่แขวนติดอยู่บนฝาผนัง ในตอนนั้นสถานะคือคำว่าเพื่อน แต่ใจของชายหนุ่มไม่ซื่อสัตย์ต่อคำนี้มานานแล้ว
"ฮึก น้องครีมจะไปหาผัวใหม่ ฮึก จะเอาให้ใหญ่ยาวกว่าพี่ไฟเลยคอยดู"กำปั้นเล็กทุบลงที่อกกว้าง เสียใจ น้อยใจ ที่อีกคนพูดคล้ายกับว่าจะไป
