ตั้งแต่ได้รับงามมาแก้ไขงามวิไลก็จำใจจำยอมทำตามสั่งเพราะหวังจะผ่านการฝึกงานไปได้ด้วยดี สาวน้อยตากลมนั่งทำงานอยู่กับโต๊ะคอมในหอพัก หมอจิณณ์ให้เวลาแค่สองวัน ก็ยังดีกว่าให้วันเดียว งามวิไลรีบเร่งหวังทำให้เสร็จจะได้เอาไปส่งให้หมอได้รู้กันไปเลยว่า คนอย่างงามวิไลนั้น ถ้าตั้งใจทำอะไรแล้วละก็คืนเดียวก็เสร็จแน่ แต่.....
ฮัดฉิ้วว!!!
ยิ่งดึกยิ่งรู้สึกเย็น อาการก็เริ่มเปลี่ยน เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาว งานก็ต้องแก้ งามวิไลรู้สึกว่าตัวเองจะเป็นหวัดเลยหยิบยาแก้แพ้อากาศมากินดั้มไปเลยสองเม็ด คงลืมนึกไปว่า ยาแก้แพ้มันทำให้ง่วง ยิ่งสองเม็ดบอกเลยหลับสนิท ไม่นาน.....
ก๊อกกกกกก!!
สาวตาโตแก้มยุ้ยฟุบหลับกับโต๊ะ เป็นที่เรียบร้อย เสียงกลนดังสนั่นหวั่นไหว ยายงามวิไลไม่รู้ตัวเลยสักนิด จนรุ่งเช้า
โรงพยาบาล
เสียงนกกระจิบกระจองร้องเจี๊ยวจ๊าว ตามตึกสูง งามวิไลที่อาการไม่ค่อยดีเดินโซซัดโซเซเข้ามาที่ห้องพักแผนก
"งาม..เป็น
