กว่าจะคุยกันเสร็จก็เกือบเที่ยง แม่บ้านจัดเตรียมอาหารเสร็จพวกเราก็เริ่มกินข้าวจนเสร็จเรียบร้อย พ่อกับแม่ริวก็ขอตัวกลับแต่ริวไม่กลับ!!
"เดี๋ยวป๊ากับม๊าจะออกไปดูงานที่โรงแรมหน่อยนะ พวกลูกๆ ก็อยู่กันดีๆ ละ" ป๊าพูดแล้วมองมาที่ฉันกับริวแล้วยิ้มให้ริว คือ ป๊าพูดเหมือนรู้ว่าตอนนี้ฉันกับริวเลิกเป็นเพื่อนกันแล้ว
"ค่ะป๊า"
"มีอะไรก็เบาๆ กันนะลูก" ม๊าบอกแล้วยิ้ม ให้ตายสิยิ้มแบบนี้มันเหมือนเคยเห็นที่ไหนนะ
"มีเบาๆ ก็ไม่ได้ลูกสักทีสิม๊า" พี่เดย์พูดแล้วดึงนาวเข้าไปกอด นาวหน้าแดงก้มหน้างุดแต่พี่เดย์กลับหัวเราะชอบใจจนม๊าค้อนขวับ
"ทะลึ่งใหญ่แล้วไอ้แสบดูหน้าน้องบ้าง"
"ทุกทีพี่รุนแรงกับนาวเหรอครับ" คนโดนดุก้มถามคนในอ้อมแขน ที่เอาแต่ส่ายหัวเพราะดูแล้วนาวอายจนไม่รู้จะอายยังไงแล้ว
"เห็นไหมม๊าว่าผมมันคนอ่อนโยน"
"มันได้ใครมาวะไอ้ลูกคนนี้" ป๊าส่ายหน้าพลางบ่นเหมือนรับไม่ได้กับความหน้ามึนของลูกชายตัวเอง
"ได้
