"ไม่ได้ยินหรือไงแม่มาเรียก ออกไปสิ"
"ยังไม่เสร็จเลย"
"คุณเวท!"
"อย่าเพิ่งเก็บได้ไหมเดี๋ยวเค้ากลับมา"
"อะไรอย่าเพิ่งเก็บ"
"ก็นอนรออยู่แบบนี้ไง แค่จะออกไปดูว่าใครมาหา"
"คุณจะบ้าเหรอ ออกไปเลยนะ"
"อย่าให้รู้นะว่าเป็นใคร" ชายหนุ่มกัดฟันพูดโมโหให้คนมาหาไม่รู้เวล่ำเวลาเอาเสียเลย
หลังจากที่สวมเสื้อผ้ากลับคืนแล้วเขาก็เปิดประตูออกมา ส่วนมีนาก็รีบลุกขึ้นมาใส่เสื้อผ้า ใครจะบ้าแก้ผ้ารอเขาล่ะ
"ใครมาหาครับแม่"
ขนิษฐาตอบลูกชายโดยการมองไปที่โต๊ะลูกค้า เพราะคนที่มาหาสั่งอาหารและกำลังนั่งทานอยู่
"..........." แทนที่เขาจะเข้าไปหาคนคนนั้นแต่กลับมองมาที่แม่ ก่อนที่จะหันไปมองทางโต๊ะลูกค้าอีกที
"ไง"
"สวัสดีครับพ่อเลี้ยง"
"เป็นเอามากนะมึง บอกให้รอกูก่อนไง"
"ก็ที่นั่นมีกฎนี่ครับ"
"ขึ้นไปรอบ้านบนดอยก็ได้ ทำไมต้องหอบกันกลับมาบ้าน"
"พ่อเลี้ยงไม่น่าต้องลำบากมาถึงที่นี่เลยครับ"
"ถ้ามึงรับสายกูกูก็คงไม่
