Habol ang pag hininga ni Faith habang naka sunod pa rin kay Zack na halos liparin na ang bawat baitang ng matarik na hagdan sa malaking bahay na iyon.
“Zack! T-teka nga muna sandali!”
Hinihingal niyang sabi sinamahan pa ng matinding inis dahil sa kagaspangan ng ugali ni Zack na ngayon ay hindi man lang siya pansinin sa kabila ng lakas na ng kanyang pag sigaw.
Kahit man lang nga tapunan siya ng tingin o huminto man lang ay hindi nito ginawa, sa halip ay mas lalo pang binilisan ang pag akyat.
“Zack, ano ba... pwede ka bang maka us-“
Dahil pakiramdam niya ay wala rin namang silbi ang pag sisigaw niya rito at pag tawag, pinili na lamang ni Faith na huminto sa isang baitang ng hagdan, hindi na rin siya nag aksaya pa ng oras na tawagin ito sa halip ay hinubad na lamang ang suot na sapatos a
