"คุณบีมขา วันนี้ไปไหนเหรอคะ" พอเราเดินพ้นลิฟน์มานิดนึง ย้ำนะว่านิด! ยังจำป้าโอเปอเรเตอร์ได้มั้ยคะทุกคน นั่นแหละค่ะ นางเดินมาขนาบข้างพี่บีมแล้วก็เอามือไปเกาะที่แขนอย่างถือวิสาสะแล้วพูดจาออดอ้อนใส่
...ฉันยังยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้ว้อยยยยย
"ปล่อยแขนด้วย" ฉันไม่ได้เป็นคนพูดนะ พี่บีมพูดแล้วทำหน้านิ่งๆใส่ แถมยังไม่หันไปมองแม้แต่เสี้ยวหน้าของป้าคนนั้นเลยแหละ ทำดีมากค่ะคุณแฟน
"แหม คุณบีมก็ อย่าทำห่างเหินสิคะ วันนั้นเรายังอะไรๆกันอยู่เลย" ยัง ยังไม่หยุดอีกนะ หล่อนมองหน้าฉันแล้วยักคิ้วให้เหมือนกับตัวเองเป็นต่อซะมากมาย แต่ขอโทษย่ะ ตัวจริงไม่พูดเยอะนะ
"เรียกคุณวิภามาหน่อยครับ" พี่บีมหันไปบอกกับพนักงานอีกคนในขณะที่หล่อนกำลังใช้สายตาเรียก -ีน อีกครั้ง สงสัยคราวที่แล้วไม่เข็ด
"มีอะไรให้วิภารับใช้คะ คุณบีม แล้วเธอไปยืนเกาะแขนท่านทำไมแม่วี"
"ไม่มีอะไรมากครับแค่จะให้เอาชื่อพนักงานคนนี้ออกจากระบบของโรงแรม
