บ้านแด๊ดแกร
แด๊ดแกรและมัมกลาส เก็ตส์เตอร์ นั่งมองหน้าซีเก็ตส์นิ่งๆ ซีเก็ตส์นั่งยิ้มหวานให้ทั้งสามคนพลางยิ้มเจื่อนๆ
" ก็หลานแด๊ดปากดีว่าหนูก่อนนี้ค่ะ" ซีเก็ตส์ทำปากจู๋พลางพูดออกมาเสียงอู้อี้ไม่เต็มเสียง มือเล็กยกขึ้นมาพร้อมกับนิ้วชี้จิ้มกัน ในใจกลัวแด๊ดแกรโกรธมากๆ มัมกลาสถอนหายใจแรง เก็ตส์เตอร์มองน้องสาวแล้วยิ้ม เพราะเขาเข้าใจน้องสาว แด๊ดแกรไม่พูดอะไรเอาแต่ทำหน้านิ่งๆไม่บ่งบอกอารมณ์
" นี้ขนาดไอ้คริสมันโดนพี่กระทืบมันบนเวทีมวยวัดเละขนาดนั้นแล้วนะ มันยังปากดีอยู่เลยนะเนี่ย มันสมควรโดน หึหึ" เก็ตส์เตอร์พูดเข้าข้างน้องสาวคนเก่ง ซีเก็ตส์มองหน้าพี่ชายพลางพยักหน้ารับพร้อมรอยยิ้มหวาน แววตาเป็นประกายระยิบระยับ หัวใจดวงน้อยพองโต
" หึ!" แด๊ดแกรทำเสียงใส่ทั้งลูกชายและลูกสาว ซีเก็ตส์หันมามองหน้าแด๊ดที่ทำหน้าขึงขังอยู่ เธอก้มหน้าลงทันที พลางทำปากขมุบขมิบ
" แด๊ดครับ น้องทำถูกแล้วครับ แด๊ดก็เห็นปากไอ้คริสนี้ครับ มันพูดให้เกียรติน้องซะที่ไหนล่ะครับ ปากยังไงสมควรโดน " เก็ตส์เตอร์พูดออกมาเสียงอ่อนลงเล็กน้อย ในใจหงุดหงิดคริสเตียนมากๆ เพราะเขาและเก็ตส์เนอร์ไม่ค่อยชอบคริสเตียนสักเท่าไหร่ ถ้าเป็นคนอื่นพวกเขาเขี่ยลงข้างถนนไปแล้ว แต่นี้หลานของแด๊ดพวกเขาสองคนเลยแกล้งไม่สนใจ ซีเก็ตส์เงยหน้าขึ้นมามองหน้าพี่ชายพลางยิ้ม แต่พอปลายตามองมัมกลาสก็ต้องก้มหน้าลงมองตักเล็กของตัวเองอีกครั้ง เพราะกลัวมัมกลาสบ่น
" มัมขอโทษนะลูกที่ทำให้หนูต้องลำบากใจ เพราะมัมแท้ๆเลย " มัมกลาสพูดออกมาเสียงอ่อนโยนแฝงไปด้วยคำสำนึกผิด เก็ตส์เตอร์หันมามองหน้ามัมพลางยื่นมือใหญ่ไปกุมมือเล็กของมัมเอาไว้ เเละบีบเบาๆ
" มัมครับมัมอย่าโทษตัวเองเลยครับ เพราะที่จริงคนผิดคือลุงเวต่างหากล่ะครับที่ดันทุลังคนเดียวกับเรื่องนี้ " เก็ตส์เตอร์พูดออกมาลอยๆ แต่แด๊ดแกรกำลังจะแย่งลูกชายพูดขึ้นมาแต่เสียงโทรศัพท์ของท่านดังขึ้น
ครืดๆๆๆ เสียงโทรศัพท์ของแด๊ดแกรดังขึ้นมา มือใหญ่ของท่านล้วงออกมาดูพลางถอนหายใจแรงๆ พลางนิ้วเรียวกดสายรับ และเปิดกล้อง
" ตาไงตาเนอร์" แด๊ดแกรเอ่ยถามลูกชายที่อยู่สวีเดน ซึ่งท่านได้มอบหมายให้ลูกชายดูงานรอไปก่อน เพราะท่านมาทำธุระที่เมืองไทยสักพัก มัมกลาสมองหน้าลูกชายพลางส่งยิ้มให้ลูกชาย เก็ตส์เตอร์และซีเก็ตส์มองหน้าพี่ชายคนโตพลางส่งรอยยิ้มหวานให้
" แด๊ดครับ ดูนี้สิครับ" เก็ตส์เนอร์บอกแด๊ดแกร พร้อมกับเปิดคลิปวิดีโอของนักแข่งมอเตอร์ไซค์วิบากให้แด๊ดแกรดู
' ไอ้แบทแมนมาแล้วครับ ขวัญใจของใครหลายคน ผู้ไม่เคยเปิดเผยหน้าตาเลย เขามาพร้อมกับความัมั่นใจมากๆเลยครับ ' เสียงโฆษกข้างสนามแนะนำแชมป์หลายสมัยในสนาม แชมป์ที่ไม่เคยเปิดเผยหน้าตาเลย
' วู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ' เสียงคนที่เข้ามาชมและลงพนันดังกึกก้อง
แปร๋นๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงท่อไอเสียดังสนั่น เพราะไอ้แบทแมนบิดเรียกเสียงโห่ร้องข้างสนาม เพื่อให้สนุกกับการแข่งขันในตอนนี้
วู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงผู้ชายข้างสนามยิ่งดังกึกก้องมากกว่าเดิม เพื่อให้กำลังใจ ' ไอ้แบทแมน '
' ครับ วันนี้ไอ้แบทแมนของเราจะคว้าแชมป์มอเตอร์ไซค์วิบากระดับโลกปีนี้ได้หรือไม่ หรือจะเป็นแชมป์หน้าใหม่ว่าดูกันเลยครับ ' โฆษกประกาศให้คนในสนามได้ยินทั่วหน้าด้วน้ำเสียงที่ตื่นเต้นมากๆ
' ไอ้แบทแมนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ' ผู้ชมข้างสนามร้องเรียกชื่อของนักแข่งที่พวกเขาชื่นชอบดังกึกก้อง
5 4 3 2 1 GO!
แปร๋นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงรถมอเตอร์ไซค์วิบากบิดออกไปจากจุดสตาร์
' ออกไปแล้วครับ ไอ้แบทแมนของเรายังเหมือนเดิมครับไม่แซง ยังอยู่อันดับ5 ครับ ' โฆษกข้างสนามพูดออกมาเสียงดัง คนในสนามทั้งลุ้น
" แด๊ดครับนึ้คือนักแข่งที่น่าสนใจมากๆเลยนะครับ " เก็ตส์เนอร์บอกแด๊ดแกร หลังจากเปิดคลิปวิดีโอการแข่งขันให้แด๊ดแกรดู มัมกลาสมองนิ่งๆ เพราะสมัยก่อนท่านก็เคยคลั่งไคล้' ไอ้แบทแมน' เหมือนกัน ซีเก็ตส์มองหน้าแด๊ดแกรและมัมกลาส พลางลุ้นคำพูดที่จะออกมาจากปากทั้งสองคน
" แค่พวกอยากดังนะตาเนอร์ หาคนอื่นเถอะ นักแข่งเยอะไปไม่จำเป็นต้องเป็นนักแข่งคนนี้ก็ได้มั้ง" แด๊ดแกรบอกลูกชายคนโตเพราะฉายา' ไอ้แบทแมน' นั้นช่างเหมือนท่านสมัยก่อน ซึ่งเรื่องนี้ไม่มีใครรู้นอกจากลูกๆเท่านั้น แต่อาจมีคนอื่นที่อยากสร้างเอกลักษณ์ให้ตัวเองก็ได้ เพื่อให้สาวคลั่งไคล้เหมือนท่านสมัยก่อนก็ได้ เพราะการแสดงออกแบบนี้ไม่ได้ผิดกฎหมายอะไรเลย ซีเก็ตส์ลอบถอนหายใจเบาๆ
" แต่ถ้าเราได้ตัวนักแข่งคนนี้มาแข่งลงสนามแข่งสนามเราสักครั้งสองครั้ง ผมว่าไม่เลวนะครับ เพราะสนามของเฮ็นดริกซ์ในสเปนได้ตัว ' ไอ้แบทแมน' ไปลงแข่งร่วมด้วยดังมากๆเลยนะครับ แถมคนเข้าไปชมการแข่งขันแต่ละครั้งกว่า สามหมื่นคนเลยนะครับแด๊ด " เก็ตส์เนอร์อธิบายให้แด๊ดแกรได้เข้าใจ เพราะตอนนี้สนามแข่งของทางแด๊ดแกร ขาดนักแข่งที่มีชื่อเสียง เลยไม่ค่อยน่าสนใจสักเท่าไหร่ เขาคิดว่าถ้าได้ ' ไอ้แบทแมน' มาลงแข่งขันสักครั้งสองครั้ง คนต้องเข้ามาดูมากแน่ๆ แด๊ดแกรทำหน้าคิดหนัก ซีเก็ตส์กัดริมฝีปากล่างแน่นๆ พลางกลั้นลมหายใจเอาไว้ มือเล็กกำเข้าหากันแน่นๆจนเหงื่อซึมออกมา แต่จู่ๆซีเก็ตส์ต้องสะดุ้งเพราะพี่ชายอีกคน
หมับ! มือใหญ่กอดคอน้องสาว พร้อมกับดึงเข้ามาในอ้อมกอด
" ซีเป็นอะไรน้องร้อนเหรอ?" เก็ตส์เตอร์ถามน้องสาวเสียงอ่อนโยน ซีเก็ตส์ทำหน้าไม่ถูก เธอพยายามฝืนยิ้มให้พี่ชาย พลางปลายตามองแด๊ดและมัมที่มองมาที่เธออยู่
" เปล่าค่ะ " ซีเก็ตส์ตอบเสียงเบาแทบไม่ได้ยินเสียงเลย
" ตัวร้อนหรือเปล่าลูก ไม่สบายตัวหรือเปล่า?" มัมกลาสถามลูกสาวด้วยความเป็นห่วง ซีเก็ตส์ลอบกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ พลางยิ้มเจื่อนๆให้
" เปล่าค่ะ" ซีเก็ตส์ตอบสั้นๆ เก็ตส์เตอร์กอดน้องสาวแน่นๆกว่าเดิม พร้อมกับใช้นิ้วเรียวดึงแก้วน้องสาวแรงๆจนใบหน้าสวยบิดเบี้ยว
" โอ๊ยย พี่เก็ตส์ซีเจ็บนะ " ซีเก็ตส์ร้องออกมาเสียงดัง
เพียะ! มัมกลาสตีที่ต้นแขนของเก็ตส์เตอร์แรงๆ เพราะท่านหมั่นไส้แถมลูกชายสองคนชอบเล่นกับน้องสาวแรงๆเกินไป โดยไม่คิดว่าซีเก็ตส์เป็นผู้หญิง
" มัมครับ !"เก็ตส์เตอร์เรียกมัมกลาสเสียงน้อยใจ แด๊ดแกรส่ายหน้าพร้อมกรอกตามองบน ซีเก็ตส์ยกมือเล็กขึ้นลูบแก้มตัวเองเบาๆทันที แก้มที่ขาวเนียนแดงเป็นรอยใหญ่
" แด๊ดครับ สนใจผมหน่อยครับ ฮัลโหลอารีฮูบปะ" เสียงของเก็ตส์เนอร์เรียกให้ทุกคนสนใจเขาที่อยู่ในกล้อง เขามองภาพแล้วก็คิดถึงแด๊ด มัม น้องสาวและน้องชาย อยากเล่นกับน้องสาว แด๊ดแกรและมัมกลาสหันมามองหน้าเก็ตส์เนอร์ ส่วนเก็ตส์เตอร์ยังยิ้มและหยอกล้อน้องสาวอย่างเอ็นดู
" แด๊ดว่านักแข่งแบบนั้นติดต่อยาก แด๊ดว่าเราลองลงแข่งจะดีกว่านะตาเนอร์ เจ้าของสนามแข่งลงแข่งเองอันนี้ก็น่าสนใจน่ะ" แด๊ดแกรบอกกับเก็ตส์เนอร์ลูกชายคนโต
" แต่น้องว่าถ้าเราได้ ' ไอ้แบทแมน' มาร่วมลงด้วยก็ดีนะคะ สนามแข่งของเราจะได้มีสีสันด้วย " มัมกลาสพูดออกมาเพื่อแสดงความคิดเห็น แด๊ดแกรมองหน้าภรรยาพลางยกยิ้ม เพราะท่านคิดว่าภรรยาคงคิดถึง' ไอ้แบทแมน' แน่ๆ มัมกลาสทำหน้างอง้ำลง พลางมือเล็กกำเข้าหากันแน่นๆ แด๊ดแกรยื่นมือใหญ่มากุมเอาไว้ พลางดึงมาวางที่ตักแกร่ง
" คิดถึง' ไอ้แบทแมน' เหรอไงกลาส" แด๊ดแกรแกล้งถามภรรยา ลูกๆมองตาแป๋วเหมือนลูกแมวและลุ้นๆเหมือนดูหนังรักโรแมนติก ที่พระเอกรอคำตอบของของนางเอก มัมกลาสเงยหน้าขึ้นมาสบตาสามี หน้าแดงอายๆ พลางพยักหน้ารับ
" นี้พวกผมกำลังจะมีน้องอีกสักคนใช่ไหมครับ?" เก็ตส์เนอร์พี่ชายคนโตพูดออกมาแซวทั้งแด๊ดและมัม แด๊ดแกรปลายตามองลูกชายตัวดีพลางส่ายหน้า
" พร้อมเลี้ยงน้องกันแล้วเหรอไง หึหึ" แด๊ดแกรแกล้งถามลูกๆ พลาวดึงภรรยาเข้ามาในอ้อมกอดอย่างไม่อายลูกๆเลย ลูกๆทั้งสามหัวเราะเสียงดัง จนลืมกันไปเลยเรื่องที่เก็ตส์เนอร์โทรมาคุยปรึกษา กว่าจะได้คุยกันรู้เรื่องก็นานเป็นสามสี่ชั่วโมง
บ้านแด๊ดเว
" เป็นไงบ้างตาคริส" มัมมัสถามลูกชายด้วยความเป็นห่วง คริสเตียนหันมามองหน้ามัมมัสและแด๊ดเวพลางถอนหายใจเเรงๆ
" ถอนหมั้นไปเถอะครับ ผมกับยัยงวงช้างไม่เหมาะสมกันหรอกครับ" คริสเตียนพูดออกมาเสียงเข้ม พลางทำหน้าจุกไม่หายเลย เขาคิดแล้วแค้นใจ เพราะซีเก็ตส์ตัวเล็กแต่ทำไมเข่าหนักจัง เขาแทบเดินไม่ไหวเลย กว่าจะกลั้นใจเดินมาที่บ้านของตัวเองก็เกือบตายเพราะทั้งจุกและและเจ็บที่ใบหน้า หัวของเขาด้วยโดนโขลกก็แดงนูนเล็กน้อย ผู้หญิงอะไรหัวแข็ง
" แกอย่าโง่ตาคริส เดี๋ยวแกก็ไปคว้าเอาใครไม่รู้มาเป็นลูกสะใภ้ของฉันแค่คิดก็ปวดหัวแล้ว คนนอกไม่เหมาะสมกับแกหรือพวกเราหรอกนะ" แด๊ดเวพูดออกมาด้วยเหตุผล เพราะท่านคิดมาตลอดว่าผู้หญิงที่ก้าวเข้ามาในนี้ส่วนมากหวังเงินทองทั้งนั้นแหละ คริสเตียนถอนหายใจแรงๆแต่ยังทำหน้าจุกไม่หาย มัมมัสถอนหายใจเบาๆ พลางสำนึกผิด
" แด๊ดครับ ผมยังไม่พร้อมมีเมียหรือพร้อมแต่งงานกับยัยงวงช้างช้าง ผมอายุสัก40-50 ปีก่อนก็ได้ครับ " คริสเตียนพูดออกมาหน้าตาเฉย แด๊ดเวอ้าปากหวอ มัมมัสถึงกับสตั้นไป 40-50 ปี จะทำอะไรได้ มีลูกก็คงพิการแล้วมั้ง แด๊ดเวและมัมมัสหันมามองหน้ากัน เพราะถ้าเป็นแบบนั้นทั้งสองคนคงไม่มีบุญได้อุ้มหลานแน่ๆ มัมมัสทำหน้าเศร้า เพราะคิดถึงคริสโตเฟอร์และฝากรักทั้งสองคนที่หายตัวออกจากบ้านไปได้สองปีแล้ว พวกท่านไม่ได้ข่าวคราวเลย
" ไอ้คริส ไอ้ลูกปากดี อย่ามาขัดคำสั่งฉันนะ แต่งคือแต่ง " แด๊ดเวผู้มีความมุ่งมั่นในเรื่องนี้ยืนกระต่ายขาเดียวตลอด ท่านไม่ได้สนใจว่าใครจะมองยังไง เพราะเรือที่ล่มลงในหนองทุกอย่างก็ต้องอยู่ในหนองนี้ มันจะมีไม่อะไรออกไปเด็ดขาดแม้แต่สลึงเดียวคริสเตียนอ้าปากหวอเพราะยิ่งเขาค้านเท่าไหร่ก็เหมือนแด๊ดยิ่งดันมากเท่าไหร่ ' ทำไมแด๊ดไม่นั่งหลับบ้างว่ะ เวลาประชุมกันจะไม่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย' คริสเตียนพลางคิดหมั่นไส้แด๊ด
" แด๊ดครับ " คริสเตียนเรียกแด๊ดเวด้วยน้ำเสียงที่เหนื่อยล้า มัมมัสมองหน้าสองพ่อลูกแล้วถอนหายใจ เพราะท่านคิดถึงลูกสาวอีกคนที่กำลังจะจบจิตแพทย์เร็วๆนี้
" อย่าเถียง พรุ่งนี้แด๊ดกับมัมจะไปให้พระท่านดูฤกษ์แต่งให้เลย แกมีหน้าที่ไปทำงานแกก็ไป" แด๊ดเวพูดออกมาหน้าตาเฉย ท่านไม่สนใจอาการของลูกชาย ไม่สนใจสภาพจิตของลูกชาย เพราะท่านไม่เคยได้ยินเลยว่า การบังคับแต่งงานจะทำให้คนตายได้ ' ไม่มี๊ไม่มี' คริสเตียนอ้าปากหวอ เขาจนใจที่จะหลบแล้วเพราะเขาพยายามเลื่อนงานแต่งออกมาสองปีแล้ว จนตอนนี้มันดูน่าเกียจจนต้องหันหน้ามาเผชิญหน้ากับ' ยัยงวงช้าง'
" ........" คริสเตียนดันตัวลุกขึ้นยืนพร้อมเดินออกไปจากห้องรับแขกทันที เพราะเถียงไปหรือพูดอะไรออกไปก็คงไม่สู้แด๊ดอยู่ดี
" พี่เวมัสว่าเราไม่ใจร้ายกับลูกเกินไปหน่อยเหรอคะ?" มัมมัสถามสามีด้วยความสงสัย เป็นท่านกลัวคริสเตียนหนีออกจากบ้านเหมือนคริสโตเฟอร์ไปอีกคน แด๊ดเวดึงมัมมัสเข้ามากอดพร้อมก้มลงจูบที่หน้าผากมนเบาๆ
" พี่จะเห็นแก่ตัวอีกครั้ง" แด๊ดเวพูดออกมาเสียงเข้ม