Affet

949 Words

Suratı düşsse de kendini hızla toparladı. " Kızgın olmakta haklısın kızım. Seni en iyi ben anlarım inan. Ama tek suç benim kızımda mı ?" Bir anne olarak kızını savunması gayet doğaldı. Ama ben bunu çekecek durumda değildim. Oğlu ile zorla evlenmiş, bilmediğim bir memlekete getirilmiştim. Hayatımın nasıl evrileceği belli değilken kimsenin derdine ortak olamazdım. Benim derdim bana yeter de artardı. " Ben olsaydım, yani kızınızın yerinde ben olsaydım eğer aşkımdan ölsemde, başka bir kadını yakmazdım. Allah'tan korkardım yapmazdım. Ama sizin kızınız hiç terddüt etmemiş. Abimi ayrı tutmuyorum. Ona kırgınlığım bir ömür geçmez. İkisini aynı oranda suçlu görüyorum ama kızınıza daha da kızgınım." dedim. Beni anlamasını istiyordum ve benden uzak durmasını. En azından bir süre. İçimde ki öfke duru

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD