คีย์การ์ดในมือถูกสแกนก่อนเปิดประตูเข้าไป สายตามองหาคนที่อยู่ด้านในกลับว่างเปล่า
เดินเข้าไปดูในห้องนอนก็ว่างเหมือนกัน แต่เสียงดังกุกกักในครัวนั้น..อย่าบอกว่าพลอยไพลินกำลังทำอาหารนะ เดินไปดูด้วยความไม่เชื่อสายตา
ขณะนี้อีกคนไม่ได้สวมชุดเดิมที่เป็นเสื้อเชิ้ตของเขาตัวเดียวเหมือนเมื่อเช้าแล้ว แต่พลอยไพลินสวมเป็นกางเกงขาสั้นผ้ายืดสีขาวกุดอวดเรียวขาสวยรับกับก้นเด้งจากทางด้านหลัง และเสื้อสายเดี่ยวตัวจิ๋วสีเดียวกันที่ปิดเอวคอดกิ่วขาวเนียนเอาไว้อย่างหมิ่นเหม่ กำลังยืนทำอะไรบางอย่าง
เขาจึงเดินเข้าไปดูใกล้ๆ เอามือกอดอกตัวเองแล้วยื่นใบหน้าเข้าไป เห็นพลอยไพลินใช้มีดปาดเนยทาลงบนขนมปังก่อนโรยด้วยน้ำตาล
เขาจึงค่อยๆ ฝังจมูกลงบนแก้มนุ่มไปที รับรู้ว่าอีกคนสะดุ้งตกใจเขาจึงผละออก ไม่แน่มีดที่ใช้ปาดเนยอาจหันกลับมาทิ่มอกเขาอย่างแน่นอน
ว่าแล้วไม่มีผิด พลอยไพลินหันไปมองเขาอย่างไม่ชอบ ก่อนจะหันกลับมาทำต่อราวกับไ
