มาเฟียพันธนาการร้าย

ตอนที่ 8 แค่เตือน

แกร๊ก..

พลอยไพลินยิ้มหวานให้คนเป็นพี่นิดๆ

"ว้าว สวยจังเลยค่ะน้องพลอย" วิรันดาเอ่ยชมดาราในสังกัดตัวเองที่ใส่ชุดแบรนด์ดังคอลเล็กชันล่าสุดแล้วสวยมาก

พอมีทางแบรนด์ติดต่อเข้ามาว่าพลอยไพลินมีออกงานที่ไหนบ้างไหม เธอจึงโกหกไปว่าไปงานเลี้ยงรุ่น ไปถึงคงได้ถ่ายรูปแล้วเก็บไว้อัพลงโซเชียลสักหน่อยเพื่อเป็นการขอบคุณทางแบรนด์ที่ส่งชุดสวยๆ มาให้ คราวต่อไปเขาจะได้ให้มาใส่ออกงานฟรีๆ เช่นเคย

เรียกว่างานนี้พลอยไพลินไม่ได้ลงทุนสักบาท เพราะค่าเครื่องสำอางที่แต่งเติมเธอไม่นับ

"ไปกันเลยมั้ยคะ" เมื่อดูเวลาแล้วว่าหนึ่งทุ่มครึ่ง ฝ่ายนั้นนัดพลอยไพลินมาที่สองทุ่มตรง

"ไปค่ะ" วิรันดายื่นมือมารับพลอยไพลินแล้วเดินไปพร้อมกัน

พอมาอยู่บนรถกันแล้ว โดยมีวิรันดาเป็นคนขับรถ คนที่ชื่นชมตัวเองในกระจกบนห้องไม่ได้มีรอยยิ้มบนใบหน้าเหมือนคราวที่ไปออกงานทุกครั้ง เธอยังมีสิ่งติดค้างในใจนั่นก็คือการนัดพบกับคนที่เพิ่งเลิกรากับภรรยาแถมมีลูกน้อยด้วยกัน

พลอยไพลินหลับตาลงช้าๆ แล้วทิ้งแผ่นหลังลงไปกับเบาะพิง ได้แต่ภาวนาขอให้เหตุการณ์ในครั้งนี้ผ่านไปได้ด้วยดี 'ครั้งหน้าลูกก็ห้ามมี' เธอหันไปกำชับกับผู้จัดการ เพราะเธอยังต้องทำงานแบบนี้ไปเรื่อยๆ ก็คงจนกว่าจะใช้เงินเขาหมดนู่นล่ะ

พลอยไพลินและผู้จัดการของเธอเดินเข้าประตูหลังโดยใช้การ์ดที่ได้รับตามที่ไฮโซชื่อดังคนนั้นให้มา ดีใจที่เขายอมรับข้อเสนอของเธอว่าต้องไม่มีใครรู้จัก จึงได้เข้าทางประตูหลังโดยเขาเสียค่าบริการปิดปากเอาไว้แล้วเป็นจำนวนหนึ่ง

กระทั่งพากันขึ้นลิฟต์มายังด้านบน พลอยไพลินมีแว่นตากันแดดอันเขื่องสวมเพื่อบดบังใบหน้าสวยเพื่อไม่ให้ใครจำได้ เดินขึ้นมายังห้องอาหารบนชั้นด้านฟ้าที่ทำเป็นห้องส่วนตัวไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นใคร แต่สามารถชมวิวบนตึกได้อย่างสบายๆ เพราะด้านข้างโต๊ะทานอาหารเป็นกระจกใสดูให้ความเป็นส่วนตัว

วิรันดารีบถ่ายภาพน้องสาวสามถึงสี่ภาพ แล้วพลอยไพลินก็ยืนโพสต์ไปกับเครื่องประดับที่ใช้ตกแต่งสถานที่ให้สวย พรุ่งนี้เช้าค่อยส่งผลงาน

"เรียบร้อยค่ะ ไปห้องหมายเลขสี่เลยค่ะ" วิรันดาเดินนำไปส่งพลอยไพลินจนถึงหน้าห้อง ก่อนที่คนทั้งสองจะโบกมือลากันไป แล้ววิรันดาจะขึ้นมารับหญิงสาวอีกทีในช่วงสี่ทุ่ม

พลอยไพลินเดินเข้ามาในห้อง แต่พบว่าอีกฝ่ายยังมาไม่ถึง เธอเคยออกงานสังคมเจอเขาครั้งหนึ่งถือว่ารู้จักสีหน้าคร่าตาพอประมาณว่าเขาเป็นเจ้าของธุรกิจอะไร

พลอยไพลินจึงนั่งรอ ก่อนมีพนักงานเดินเอาน้ำเข้ามาเสิร์ฟ ผ่านไปห้านาทีผู้จัดการเธอโทรมาบอกว่าอีกห้านาทีเขาจะมาถึง จึงทำให้พลอยไพลินยกโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายภาพตัวเองเก็บไว้ดูเล่นๆ ระหว่างรอ

บรรยากาศยามค่ำคืนที่ด้านนอกมองเห็นไฟจากมุมเมืองด้านนอกทำให้ได้รูปที่สวยไปอีกแบบ ไม่นานใบหน้าสวยหันขวับไปที่ประตูเมื่อคิดว่าแขกของเธอคืนนี้คงมาแล้ว

พลอยไพลินรีบยืนขึ้นแล้วฉีกยิ้มหวานต้อนรับ แต่คนที่เดินเข้ามากลับทำให้รอยยิ้มบนในหน้านั้นค่อยๆ หุบลง เมื่อเจอว่าเป็นภรรยาของเขาที่เพิ่งมีข่าวว่าเลิกรากันไปแล้ว พลอยไพลินขมวดคิ้วด้วยความงุนงง

"อ๋อ อีดาราคนนี้นี่เองที่ทำให้มันมาขอเลิกกับกู ก็นึกว่าใครที่ไหน"

พลอยไพลินถอยออกห่างจากโต๊ะเล็กน้อย มองคนที่เดินเข้ามาใกล้เธอเรื่อยๆ

ฝ่ามือของเธอคนนั้นตวัดลงที่ซีกแก้มด้านซ้ายของเธอทันทีอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว พลอยไพลินอ้าปากค้างอย่างตกใจ ทั้งเจ็บทั้งชาในเวลาเดียวกัน

"หน้าตาก็ดี! การงานก็ดี! ไม่มีปัญญาหาผัวเองหรือไงฮะ! เห็นในทีวีชอบแย่งแต่ผัวชาวบ้าน นอกจอยังมาทำอีก มันคงเป็นนิสัยของแกจริงๆ สินะอีพลอย!"

ว่าแล้วทำท่าจะปรี่เข้าไปตบพลอยไพลินซ้ำอีก แต่หญิงสาวได้สติยกมือขึ้นป้องกันตัวเอง ก่อนจะรวบมือผู้หญิงคนนั้นเข้าหากันแล้วผลักเธอลงไปบนพื้นเต็มแรง

"ว้าย! นี่แกทำฉันเหรอ คอยดูว่าฉันจะเรียกนักข่าวขึ้นมาทำข่าวแกว่าแอบนัดกับผัวชาวบ้าน แกได้ดับแน่งานนี้" ภรรยาของไฮโซคนนั้นแสยะยิ้มด้วยท่าทีที่เหนือกว่า เธอตัวเล็กกว่าพลอยไพลินมากจึงคิดว่าใช้กำลังไม่น่าชนะ

พลอยไพลินชะงัก ทว่าสมองก็รีบคิดแล้วตอบกลับอย่างเหนือกว่า เปลี่ยนเป็นเอามือกอดอกตัวเองแล้วยิ้มเยาะไล่ต้อนกับคนที่ลุกขึ้นมา

"เอาสิคะคุณพี่ขา..ให้คนรู้ไปเลยว่าผัวคุณพี่เบื่อเมียแก่ๆ ที่บ้านจนต้องขอเลิก เพราะเมียเป็นอย่างนี้ไง ไม่รู้จักบริหารเสน่ห์เอาใจผัวให้อยู่หมัด ถ้าพี่อยากให้เป็นข่าวนัก แล้วบริษัทผัวพี่เจ๊งไม่มีเงินส่งเสียพี่กับลูกก็ทำเลยค่ะ" พลอยไพลินบอกอย่างไม่เกรงกลัว แล้วนึกตำหนิตัวเองในใจ อะไรมันจะซวยตั้งแต่วันแรกขนาดนี้!

ก็ใครจะไปรู้ว่าทั้งคู่จบกันไม่สวย แล้วคิดว่าผู้จัดการเธอเองก็คงไม่รู้ด้วย ในเมื่อมีข่าวแค่ว่าทั้งคู่ประกาศเลิกรากันไป แต่แล้วเมียเขากลับยังไม่ยอมเลิกแบบนี้

ส่วนคนที่มีนัดกินข้าวกับเธอตอนนี้ พอมาถึงถูกชายชุดดำจับล็อกแขนทั้งสองข้างเอาไว้ด้านนอกไม่ให้เข้ามา อยากเดินเข้าไปเอามือข่วนหน้าจริงๆ ทำไมไม่ห้ามอดีตเมียตัวเอง

"นี่แก! อีนางร้ายที่ชีวิตจริงร้ายยิ่งกว่า"

ว่าแล้วก็จะตบพลอยไพลินอีก แต่คราวนี้หญิงสาวถลกกระโปรงขึ้นเพื่อเตรียมถีบ ทำเอาเธอคนนั้นชะงักด้วยความกลัว รองเท้าส้นสูงแหลมๆ แบบนี้ถ้าถีบเข้าที่หน้าท้องเธอคงได้ทะลุเป็นแน่ จึงได้เรียกลูกน้องตัวเองที่เป็นผู้ชายเข้ามาช่วย พลอยไพลินถึงกับชะงักแล้วถอยหลังหนี

ภรรยาไฮโซปิดประตูลงทันทีก่อนเอ่ยกับลูกน้องทั้งสองคน "จับมัน! กูจะเอาเลือดปากมันออกให้ได้!"

ปั้ง!!!

แต่ประตูที่เปิดออกกว้างทำเอาทุกคนในห้องนี้หันไปมอง พลอยไพลินตกใจแทบช็อกเมื่อพบว่ามีนักข่าวจริงๆ และหลายคนกำลังกรูเข้ามาด้วยเมื่อได้รับอนุญาต

จากนั้นช่างภาพพากันรัวถ่ายภาพจนพลอยไพลินแสบตาไปกับแสงแฟลชจึงยกมือขึ้นบดบัง จากเหตุการณ์ที่ภรรยาเขาขู่ และช่างภาพมาถึงเร็วขนาดนี้ไม่รู้ว่าจะช็อกกับเหตุการณ์ไหนก่อนดี

เสี้ยววินาทีในหัว..เธอคงจะจบกับเส้นทางในวงการบันเทิงแล้วจริงๆ เพราะคงโดนเล่นข่าวว่าเธอเป็นมือที่สามให้สองผัวเมียเลิกรากัน มันต้องพาดหัวข่าวแบบนี้แน่ๆ เพื่อขายข่าวเชื่อสิ ซวยซ้ำซวยซ้อน!

"หยุด!" น้ำเสียงตวาดของใครบางคนที่เข้ามาใหม่ทำให้คนที่อยู่ในห้องเกือบสิบคนหันกลับไปมอง รวมทั้งพลอยไพลินด้วยที่กำลังจะทำใจยอมรับชะตากรรมที่ตัวเองไม่ได้เลือก มองคนที่เดินเข้ามาด้วยสายตาพร่ามัว

น้ำเสียงตวาดออกมาเป็นของคนที่ยืนอยู่ข้างๆ อย่างคุณมาติน ส่วนบุคคลที่ดึงสายตาเธอตั้งแต่แรกเห็นทำเอาใจเธอสั่นไหวแปลกๆ คือคนที่เธอกำลังจะหาเงินไปใช้หนี้เขาอย่างคุณลอฟท์

คนทั้งสองสบตากัน จ้องมองอย่างไม่มีใครลดละ พลอยไพลินไม่รู้ว่าเขามาทำอะไรที่นี่ กระทั่งเขาเดินมาหยุดลงตรงหน้าแล้วหันหลังให้เธอ

"ผมจะแจ้งความจับพวกคุณทั้งหมดที่กล้ามายุ่งกับคนของผม" ประโยคของเขาทำเอาทุกคนต่างตกใจทั้งงงไปตามๆ กัน แน่นอนว่าพลอยไพลินที่ได้ยินอย่างนั้นก็ตกใจไม่น้อย

"พวกคุณทำให้อาหารมื้อที่แสนพิเศษของผมกับพลอยไม่อร่อย ผมจะเอาเรื่องพวกคุณให้ถึงที่สุด! มาติน" ตำหนิทุกคนก่อนพยักหน้าให้ลูกน้องไล่คนพวกนี้ออกไปให้หมด

แล้วมาตินกับลูกน้องที่ติดตามมาด้วยก็ดันตัวทุกคนออกจากห้องแล้วปิดประตูลง จนในห้องเหลือเพียงความเงียบจากคนทั้งสอง แต่กลับได้ยินเสียงเอะอะโวยวายของนักข่าวที่มาทำข่าวด้านนอก

ลอฟท์หันกลับมาหาพลอยไพลิน สำรวจว่าเธอได้รับบาดเจ็บตรงไหนบ้าง มองซีกแก้มข้างซ้ายที่ผิดสังเกต เคยขาวนวลเนียนให้เขาคลอเคลียตอนเธอหลับ แต่ตอนนี้ขึ้นสีแดงเป็นรอยนิ้วมือเด่นชัด ยกมือขึ้นสัมผัสแผ่วเบาแต่พลอยไพลินกลับถอยหนี

เธอหันกลับไปคว้าโทรศัพท์มือถือมาถือเอาไว้ในมือแล้วทำท่าจะกลับ ทว่ากลับได้ยินประโยคอะไรบางอย่างจากปากเขาเสียก่อน

"คราวนี้ผมแค่เตือน"

พลอยไพลินหันกลับไปมองเขา จนได้เข้าใจแจ่มแจ้งดีแล้วว่าคนที่พานักข่าวมาคือเขาต่างหาก ใช่ภรรยาของไฮโซคนนั้นที่ไหน

"แผนของคุณใช่ไหม!" พลอยไพลินถามเสียงแข็ง

ลอฟท์ปรบมือพลางเดินเข้าไปใกล้ ก่อนจะโค้งศีรษะช้าๆ ให้พลอยไพลินพร้อมรอยยิ้มจางๆ "นี่ไง คุณฉลาดแบบนี้ไงผมถึงชอบคุณ"

"เลว" พลอยไพลินกำหมัดในมือแน่น แววตาแดงก่ำ

ลอฟท์เลิกคิ้วว่าใครกันแน่ที่เลว "คงไม่เท่าคนที่แอบนัดกินข้าวกับสามีคนอื่นหรอกนะว่ามั้ย"

"แต่เขาเลิกกันแล้ว! ฉันไม่ได้ยุ่งกับสามีใคร" พลอยไพลินตวาดคนที่เป็นสาเหตุให้งานเธอล่มในครั้งนี้ พลางน้ำตาหล่นแหมะลงบนเสื้อผ้าตัวเองอย่างกลั้นเอาไว้ไม่อยู่ ไม่คิดว่าแผนสกปรกนี้จะเป็นของเขา

"อ๋อ ประชาชนคงเข้าใจได้งั้นสิ นางร้ายในละครหลังข่าวที่กลายมาเป็นนางร้ายในชีวิตจริง หึ คงบันเทิงน่าดู" ลอฟท์แสยะยิ้ม

"แต่นั่นมันเพราะคุณต่างหาก คุณร้ายกับฉัน ร้ายจนทำให้ฉันต้องมาทำแบบนี้"

"นั่นมันเป็นเพราะผู้จัดการคุณดูไม่ดีต่างหาก จะมาโทษผมได้ไงกัน!" ลอฟท์เอ่ยเสียงเข้ม เอามือสองข้างล้วงกางเกงตัวเองแล้วเดินอ้อมไปทางด้านหลังของหญิงสาว

"งั้นก็ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน ฉันจะทำอะไรก็เรื่องของฉัน ส่วนเงินสามสิบล้านฉันจะหามาคืนคุณเอง"

"ไม่พลอย ผมขี้เกียจรอแล้ว" ลอฟท์ส่ายหัว เพราะนักธุรกิจแบบเขาไม่ชอบรออะไรนานๆ สิบหรือยี่สิบนาทีเขาถือว่ากำไรที่จะได้รับมันค่อยๆ ละลายหายไป

"คุณหมายความว่าอย่างไร" พลอยไพลินตวัดสายตาไปมองเขา

"ต่อไปเราจะไม่พูดเรื่องนี้กันอีกในเมื่อผมให้เวลาคุณแล้ว คุณช้าไปจนผมต้องมาหาคุณถึงที่นี่เอง เพราะฉะนั้นต่อไปนี้ คุณต้องทำตามคำสั่งของผมเท่านั้น" เอ่ยจบผ้าสีขาวก็ตะปบเข้าที่จมูกของพลอยไพลิน หญิงสาวดีดดิ้น ทว่าไม่นานพลอยไพลินก็ค่อยๆ ตัวอ่อนลงไปกับวงแขนแกร่ง

ลอฟท์ถอดเสื้อสูทตัวเองออกแล้วมัดเข้าที่เอวของเธอ ก่อนจะอุ้มร่างเล็กขึ้นแนบอกแล้วเดินออกจากห้องไป ที่เขาเลือกใช้วิธีนี้เพราะไม่ต้องการให้พลอยไพลินโวยวาย แบบนั้นต้องเป็นที่สนใจของคนอื่นแน่ๆ

เขาคิดว่า..แค่ข่าวที่ภรรยาเข้าใจผิดว่าผัวตัวเองมายุ่งกับพลอยไพลินนั่นก็ทำให้หญิงสาวต้องออกมาแก้ข่าวอยู่แล้ว และเขาไม่อยากให้เธอเสียเวลานาน เพราะพลอยไพลินจะไม่ได้ยุ่งกับใครหน้าไหนอีกทั้งนั้นนอกจากเขาเพียงคนเดียว