วันเวลาเลยผ่านสัญญาที่เคยคุยกับลอฟท์เอาไว้ พลอยไพลินยอมรับว่าที่อยู่กับเขาเข้าเดือนที่สองมาทำให้ไม่อยากจากไปไหน
แต่..ก็ปฏิเสธไม่ได้อีกเหมือนกันว่าเธอยังมีบางอย่างติดค้างอยู่ในใจ เธอควรกลับไปเป็นพลอยไพลินคนเดิมที่ชีวิตมีแต่น้องชายมากกว่า เพราะมันเป็นความสัมพันธ์ที่ไม่ถูกไม่ควรมาตั้งแต่แรก จึงได้ยืนมองแหวนในกล่องกำมะหยี่ที่เธอมักใส่ติดตัวทุกครั้งยามไปทำงานที่ไหน
เวลานี้ไม่จำเป็นแล้ว..หญิงสาวจึงได้เดินถือออกมาจากห้องนอน ตัดสินใจว่าพรุ่งนี้ต้องจากเขาไป พลอยไพลินจึงอยากทำให้เรียบร้อยตั้งแต่คืนนี้
พอเดินออกมานอกห้องนอนกลับต้องตกใจเมื่อพบกับอาวุธปืนกว่าสิบชนิดวางอยู่บนโต๊ะกระจก โดยมีเจ้าของห้องนั่งเอาขาไขว่ห้างแล้วเอนแผ่นหลังพิงไปกับพนักพิงโซฟาใบหน้าบึ้งตึง
"คะ..คุณ" พลอยไพลินก้าวขาแทบไม่ออก มือที่จับกล่องกำมะหยี่ถือค้างไว้ค่อยๆ ลดลงช้าๆ อย่างกล้าๆ กลัวๆ
เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น?
เขาไม่เคยทำให
