เมื่อเปิดประตูห้องเข้ามาลอฟท์อุ้มอีกคนขึ้นแนบอกแล้วนำไปวางลงบนเตียงนอนพร้อมตัวเองที่ลงไปคร่อม เขายังไม่กระจ่างในเรื่องที่ต้องการรับรู้ จึงได้ซุกไซ้ตามซอกคอหอมเนียนจนพึงพอใจแล้วผละออก "คุณยังเล่าไม่จบเลยผมอยากฟังต่อ" พลอยไพลินจึงเล่าให้เขาฟังอีกรอบโดยนึกไปถึงว่าเธอเล่าถึงตรงไหนแล้ว "เออ.." "คุณมาเป็นดาราได้อย่างไรครับ" ลอฟท์ทวนความจำให้ "เขามีประกาศรับสมัครหานางร้ายหน้าใหม่พลอยเลยไปลองแคสค่ะ จากนั้นก็ได้เลย" "แน่สิ คุณไม่เหมาะกับบทนางเอกอ่อนหวานแสนดีหรอก" พลอยไพลินมองค้อนอีกคน จะหลอกด่าว่าเธอดูเหวี่ยงดูวีนล่ะสิ "คุณมีเสน่ห์มากกว่านั้นอีก เซ็กซี่ แล้วผมก็ชอบแบบนี้ แบบนี้ที่เป็นคุณ" พลอยไพลินหน้าแดง มาพูดแบบนี้หวังให้เธอตายใจยอมเขาทุกอย่างเลยสิ "ปากหวานจังเลยนะคะ" "ชิมก่อนครับแล้วจะรู้ว่าหวานจริง" แล้วเขาก็ก้มลงจูบ ทั้งสองคนแลกลิ้นกันไปมา มันแปลกที่เมื่อก่อนพลอยไพลินไม่อยากสนิทแนบชิด