มาเฟียพันธนาการร้าย

ตอนที่ 2 ตรงนี้ล้างไหม NC++

พลอยไพลินเลือกไม่ได้จึงเดินตามเขาเข้าไปจนได้ แล้วรอฟังว่าตัวเองควรทำอย่างไร

“ปรนนิบัติผมทุกอย่างอย่างที่นางบำเรอควรจะเป็น ให้สมกับที่ผมให้โอกาสคุณในวันนี้เข้าใจไหมที่รัก”

พลอยไพลินตวัดสายตามองอย่างไม่ชอบใจเมื่ออีกฝ่ายเรียกเธออย่างนั้น กลับเห็นใบหน้ากวนๆ ที่เขาส่งมาให้ยิ่งไม่ชอบ

หญิงสาวได้แต่ข่มอารมณ์เอาไว้ เขามอบหมายให้เธอมีอาชีพเป็นนางบำเรอใช่ดารานักแสดงที่ไหน เขาทำให้เธอต้องอดทนและอยากระเบิดออกมาในเวลาเดียวกัน หากว่าเธอเลือกเดินออกจากห้องนี้ไปนั้นเท่ากับว่าเธอคงชวดงานพรีเซนเตอร์ค่าจ้างสิบล้าน แบบนั้นเธอไม่ต้องการ ในเมื่อตัดสินใจหอบร่างกายมาหาเขาถึงที่เชียงใหม่แล้วก็ต้องทำ

พลอยไพลินจำยอมพยักหน้าช้าๆ อย่างเข้าใจ นั่นทำให้ร่างสูงขยับเข้ามาตรงหน้าของหญิงสาว มือหนาเชยคางมนขึ้นเบาๆ แล้วพิจารณาใบหน้าสวยไร้ที่ติ ไม่ปฏิเสธว่าเขาเคยดูผลงานของเธอผ่านหน้าจอทีวีแต่นั่นมันนานมาแล้ว

ไม่คิดว่าวันนี้ ในช่วงเศรษฐกิจไม่ดี พลอยไพลินก็ไม่ต่างจากดาราตกอับเพราะไม่มีงานให้เธอทำ หรือบางทีเขาควรเสนอให้เธอมาเป็นเด็กของเขาในระยะยาว แต่ไม่รู้ว่าเธอจะสนหรือเปล่านี่สิ

แต่ข้อนี้เขาไม่ควรด่วนสรุปเพราะยังไม่ได้ลิ้มลองว่าเซ็กส์ของเธอมันดีหรือไม่ดี บางทีอาจสวยแค่หน้า แต่ลีลาไม่เด็ดก็ได้

นอกจากเขาแล้ว ลอฟท์มั่นใจว่าใครคนอื่นก็คงอยากแอ้มเธอแน่นอน แต่ตามสายที่รายงานมาคือเขาเป็นคนแรกที่ได้ตัวเธอมาหลังจากรู้สึกถูกใจ จากนั้นมา เขาให้มาตินทาบทามเธอผ่านผู้จัดการมาตลอด และพลอยไพลินก็ปฏิเสธมาตลอดเช่นกัน

"ถอดกางเกงให้ผมสิครับ" ปล่อยมือลงแล้วอ้าแขนออกในท่าทีสบายๆ ให้หญิงสาวได้เขยิบเข้ามาใกล้ๆ ทำได้ถนัด

พอร่างเล็กเขยิบเข้ามาใกล้ เขากลับคว้าเอวคอดกิ่วของเธอเข้าหาตัวเอง

ร่างกายนุ่มนิ่มปะทะลงไปกับร่างกายแข็งแรง จมูกเรียวเล็กชนกับแผงอกของเขาจนได้กลิ่นหอมของผู้ชายเข้าเต็มสองรูจมูก พลอยไพลินเงยหน้าขึ้นถลึงตาใส่เขาทันที วางมือลงบนอกแกร่งแล้วดันตัวออกห่าง แต่เขายังขยับเข้ามารั้งตัวเธอไว้อย่างเดิม

"บางทีคุณอาจลืมหน้าที่ตัวเองไปนะคนสวย" นั่นทำให้พลอยไพลินที่กำลังขืนกายออกจากการกอดกุมของเขาหยุดนิ่ง จนได้ยินเขาแค่นหัวเราะในลำคอว่าพึงพอใจ

พลอยไพลินตัดสินใจวางมือลงบนเข็มขัดของเขา แต่อยู่ดีๆ กลับสั่นเทาขึ้นมา

บ้า! เธอสบถในลำคอพอให้ได้ยินเพียงแค่คนเดียว

ทว่าอากัปกิริยาและท่าทางของพลอยไพลิน กลับทำให้คนที่สูงกว่ากระตุกยิ้มตรงมุมปาก รับรู้ว่าเธอกำลังหวาดกลัว กลัวไม่กลัวคือเธอยุ่มย่ามกับหัวเข็มขัดเขานานแล้วแต่ไม่สำเร็จสักที

เธอพวกนั้นก็บริการเขาต่างๆ นาๆ แต่มันเป็นไปด้วยความคล่องแคล่วว่องไว และแฝงมาด้วยความยั่วยวนเบาๆ อวดใบหน้าเซ็กซี่ ใช่อย่างพลอยไพลินที่ไม่รู้วิธีว่าต้องแกะอย่างไร

แต่คนเซ็กซี่ แค่ยืนอยู่เฉยๆ ยังเซ็กซี่เลย แถมกลิ่นกายของเธอยังหอมเย้ายวนใจเขาให้อดสูดดมเข้าในปอดลึกๆ ไม่ได้

"คุณได้ฉีดน้ำหอมไหมครับ" พลอยไพลินไม่ตอบ

"ตัวคุณหอมมากจนผมอยากจับคุณกลืนลงไปทั้งตัว"

พลอยไพลินไม่สนทนากับเขาให้เสียอารมณ์ เพราะรู้แล้วว่าเขามันเป็นประเภทชอบยั่วโมโหคนอื่น แต่เธอหงุดหงิดกับเข็มขัดของเขามากกว่า มันถอดอย่างไรเนี่ย!

ลอฟท์แค่นหัวเราะในลำคอ สงสัยวันนี้เขาใส่เข็มขัดมาผิดเส้น แต่คงผิดเส้นสำหรับพลอยไพลินคนนี้คนเดียว

เธอจะเข้าใจว่าเขาแกล้งหรือเปล่า? จากที่เธอพยายามอย่างเบามือจนตอนนี้เขารู้สึกแน่นตึงที่สะโพกเมื่อเธอออกแรงมากขึ้น

เขาจึงได้วางมือลงบนมือเรียว แล้วใช้หัวแม่มือคลึงหลังมือของเธอ ขยับนิดหน่อยมันก็ออกจากกันได้อย่างง่ายดาย

พลอยไพลินเงยหน้ามองเขาด้วยความไม่ชอบใจราวกับอีกฝ่ายจงใจใส่เส้นนี้มาไว้แกล้งเธอ ในเมื่อทำเองได้ยังปล่อยให้เธอปวดหัวกับมันอยู่ได้ก่อนก้มลงมองที่หัวกางเกงใหม่เมื่อเขาเปลี่ยนเป็นยืนกอดอกนิ่งๆ ให้เธอได้จัดการกับกางเกงต่อ

มือเธอเฉียดโดนเส้นขนตรงหน้าท้องของเขายาวลงมาถึงขอบบิกินี่บ่อยครั้ง จนเธอรู้สึกได้ว่าบางอย่างในกางเกงสแล็คสีดำเริ่มดันออกมาจนขึ้นรูป

พลอยไพลินเม้มปากเล็กน้อย หากเธอปลดตะขอกางเกงออก แน่นอนว่าเธอต้องเจอกับท่อนเอ็นที่สงสัยว่ามันจะใหญ่หรือยาว ขนาดเท่าคนเอเชียหรือยุโรปมากกว่าในเมื่อเขาเป็นลูกครึ่งเอเชียยุโรปอย่างนี้

มือเรียวจับซิปที่อยู่ด้านหน้าแล้วรูดลงช้าๆ หายใจติดขัดเมื่อได้เห็นสัดส่วนที่ตุงอยู่ในกางเกงชั้นในสีเทา บ่งบอกว่ายีนเด่นของเขาออกไปทางยุโรปไม่ใช่แค่หน้าตา

พลอยไพลินค่อยๆ รูดกางเกงของเขาลงไปหาข้อเท้าช้าๆ ด้วยร่างเล็กที่ค่อยๆ ย่อตัวลงไปจนนั่งยองๆ ด้านล่าง กลิ่นกายของบุรุษเพศคือชัดมาก ทำเอาหญิงสาวแทบไม่เป็นตัวของตัวเอง

"ยกเท้าขึ้นนิดนึงค่ะ" เงยหน้าขึ้นเอ่ยกับเขาเสียงเรียบ สบตากับคนที่มองลงมา แต่ไม่ว่าอย่างไรส่วนที่ตุงออกมามันอยู่ในรัศมีสายตาของเธอทั้งหมด

ลอฟท์เลิกคิ้วเมื่อได้ยินเสียงหวานเป็นครั้งที่สอง จึงพยักหน้าช้าๆ แล้วให้ความร่วมมือ

พลอยไพลินใช้เวลาเปลื้องเสื้อผ้าเขาตั้งหลายนาที แต่คนอื่นๆ ที่เคยมาใช้เวลาไม่ถึงนาทีเลยด้วยซ้ำ

กางเกงของเขาถูกพาดไว้บนท่อนแขนเรียวเล็ก ก่อนจะยืดตัวขึ้นแล้วคว้าที่ขอบบิกินีขนาดพอดีตัว ดวงตากลมลุ้น ในขณะที่มือเรียวค่อยๆ รูดกางเกงชั้นในลงมาด้วย ส่วนขยายเหยียดยาวใหญ่กว่าลำแขนของเธอค่อยๆ ปรากฏ

ท่อนเอ็นปลายหัวหยักสีแดงก่ำคือสิ่งแรกที่เธอเห็น มีน้ำสีใสเพียงนิดปริ่มตรงปลาย มีเส้นขนรายล้อมรอบเด่นชัด ทำเอาพลอยไพลินหัวใจเต้นเร็วเผลอกัดริมฝีปากตัวเองไม่รู้ตัว กลั้นใจแล้วรูดมันลงอย่างรวดเร็วแล้วรีบลุกขึ้นยืน ดึงตัวเองออกจากตรงนั้น

หลังจากเปลื้องเสื้อผ้าเขาจนเปลือยเธอรีบนำไปวางลงในตะกร้า ส่วนเข็มขัดที่เธอไม่รู้ว่าราคาแพงเท่าไหร่ม้วนไว้อย่างถนอมมือแล้ววางไว้ด้านนอกตะกร้าแทน

เห็นเขาเดินเข้าไปในตู้กระจกเพื่ออาบน้ำ คราวนี้เหลือเพียงเธอที่ต้องเปลื้องเสื้อผ้าแล้วเดินตามเข้าไป

ด้วยชุดเป็นเพียงผ้าลื่นบางๆ จึงถอดง่าย สองมือเกี่ยวสายเดี่ยวเส้นสปาเกตตีให้หล่น เพียงเท่านี้มันก็เลื่อนลงไป แล้วตามมาด้วยซิลิโคนปิดจุกกับบิกินีตัวจิ๋วรูดผ่านทางเท้าแล้วนำไปวางไว้ข้างๆ กัน

มองอีกฝ่ายกำลังอาบน้ำจากทางด้านหลัง สายตามองลำขาแกร่งมีกล้ามเนื้อเด่นชัดตั้งแต่ด้านล่างไล้ขึ้นไปยังสะโพกแน่นๆ แผ่นหลังหนารับกับไหล่กว้างทั้งสองข้างดูสมส่วนไปกับความสูงใหญ่ของร่างกายช่างพอดิบพอดี

พลอยไพลินจึงได้เดินเข้าไปหาเมื่อคิดว่าอย่างไรก็ต้องทำ ยื่นมือไปกดครีมอาบน้ำแล้ววนที่มือของตัวเองเสียก่อน

"ขออนุญาตค่ะ" พลอยไพลินบอกเขาเสียงเบา จึงทำให้คนที่กำลังลูบน้ำไปตามตัวยื่นมือไปปิดฝักบัวเอาไว้ก่อน

ลอฟท์สัมผัสได้ถึงความนุ่มนิ่มจากมือเรียวลูบไล้ตามแผ่นหลังของเขาเบาๆ ลามขึ้นมายังไหล่กว้างจนมั่นใจว่าสะอาด ไม่เว้นแม้แต่สะโพกแน่นเปรี๊ยะที่เธอลูบลงไปอีกเหมือนกัน ความคิดแรกที่เข้ามาในหัวคือพลอยไพลินชำนาญเหลือเกิน สงสัยมือสั่นตอนถอดเข็มขัดนั่นแสร้งเพราะเธอเป็นดารานักแสดง

พลอยไพลินหายใจติดขัด ให้กำลังใจตัวเองรอบที่ล้าน ค่อยๆ ย่อตัวลงสู่ด้านล่างแล้วลูบไล้จากท่อนขาลงไปยังปลายเท้า ทุกส่วนของเขาเธอสัมผัสทั้งหมด กำลังจะลุกขึ้นยืนเขากลับหันหน้ามาหาเธอก่อน ทำให้สัดส่วนที่แข็งแกร่งเกือบโดนใบหน้าของเธอ พลอยไพลินตวัดสายตาขึ้นมองคนที่อมยิ้มมาให้ แต่ไม่ได้พูดอะไร

"อาบข้างหน้าให้ผมด้วยสิ" เอ่ยแล้วกางขาออกเล็กน้อยเพื่อรอรับการบริการ

พลอยไพลินพยายามข่มความเคืองนิดๆ ยืดตัวขึ้นไปกดครีมอาบน้ำมาวนบนฝ่ามือทำฟองอีกรอบ "ขออนุญาตค่ะ"

ลอฟท์พยักหน้า มือเรียวจึงวางลงไปตามแผงอกแกร่ง ลามขึ้นไปยังลำคอ ลูบไล้ลงมายังลาดไหล่ทั้งสองข้าง รวมทั้งท่อนแขนลามลงมาถึงหน้าท้องแกร่งแน่นๆ

ไม่รู้ว่าเธอวนแต่ที่หน้าท้องของเขานานเกินไปหรือเปล่าเขาถึงเข้ามาประชิดตัวเธอมากขึ้นแล้วเอาสัดส่วนแข็งขืนมาแนบลงกับท้องน้อยของเธอ

พลอยไพลินกำลังจะดันออก ทว่ามือหนาวางทาบทับลงบนมือเธอเสียก่อน แล้วบังคับกำรอบที่ท่อนเอ็นของเขาให้รูดกลับคืน

"ตรงนี้ควรทำความสะอาดด้านในด้วยนะเผื่อคุณไม่รู้"

ครั้งแรกที่พลอยไพลินต้องมาปรนนิบัติคนอื่นแบบถึงเนื้อถึงตัวและถึงเอ็น ซึ่งตอนนี้มันขยายเต็มมือของเธอกำรอบแทบไม่มิด

ความนุ่มนิ่มสัมผัสไปมาทำให้ลอฟท์ครางในลำคอออกมาเล็กน้อย สายตามองสำรวจร่างกายเปลือยเปล่าขาวเนียนตรงหน้า กะแล้วไม่มีผิดว่า ไอ้ที่ทะลักออกมามากกว่าครึ่งเต้าขนาดเต่งตึงจะใหญ่แบบนี้

ด้วยความมันเขี้ยวจึงโอบมือที่หน้าอกของเธอข้างหนึ่งจนเต็มมือแล้วบีบเบาๆ จากนั้นจึงเปลี่ยนเป็นใช้นิ้วโป้งคลึงที่ยอดอกสีชมพูจนมันแข็งเป็นไต ทำไปทำมาก็มันมือ มือเขาเริ่มซุกซนไปเรื่อยๆ ทำเอาพลอยไพลินเริ่มยืนไม่ไหว

“อะ..อื้อคุณ ฉันอาบน้ำให้คุณอยู่นะคะ” หญิงสาวทักท้วงเขาเสียงกระเส่า ไม่คิดว่าตัวเองจะรู้สึกไวขนาดนี้เพียงเขาสัมผัสแผ่วเบา

“ก็อาบไปสิครับ ผมก็จะอาบให้คุณเหมือนกัน” คนบอกยิ้มเยาะเจ้าเล่ห์แล้วเข้าไปประคองแผ่นหลัง แยกสองขาเรียวออกจากกันให้กว้างมากขึ้นวางมือลงไปโอบอุ้มเนินสามเหลี่ยมไร้เส้นขนเอาไว้ อวบอูมเต็มไม้เต็มมือดีเสียจริงๆ

“ตรงนี้ต้องล้างหรือเปล่าครับผมทำให้” ในเมื่อพลอยไพลินทำให้เขาไม่อิดออด ทำไมเขาจะทำให้เธอไม่ได้ กลับกันยังชอบเสียด้วยซ้ำ

ลอฟท์ลากนิ้วกลางผ่านขึ้นลงไปมาแผ่วเบาจนหญิงสาวเผยอปากคราง แข้งขาเรียวเหมือนคนกำลังหันเดินคล้ายจะล้มลงไป ไม่นานเธอเกาะแขนเขาไว้เพื่อประคองตัวเอง

“ฉะ..ฉันทำเอง..” หญิงสาวพยายามหุบขาเข้า แต่ไร้ซึ่งเรี่ยวแรงเหลือเกิน เขาเพียงแค่กรีดกรายแล้วลากผ่านติ่งเนื้อกลับไม่ไหวเอาเสียแล้ว

“เราออกไปทำด้านนอกดีกว่า..” แค่เพียงได้ยินเสียงครางหวานกับสัมผัสเนียนมือลอฟท์กลับปวดหนึบ จึงได้รีบเปิดน้ำล้างฟองออกจากร่างกายให้ทั้งเขาและตัวเธอหลังจากที่เราอาบเสร็จทุกขั้นตอนแล้ว

ลอฟท์อุ้มร่างนุ่มนิ่มขึ้นแนบอกในท่าเจ้าสาวแล้วนำไปวางลงบนเตียงนอนอย่างเบามือ ลงไปคร่อมแล้วพลิกตัวให้พลอยไพลินขึ้นมาอยู่ด้านบนแทน

ทั้งที่เขาอยากจับเธอกดมากเพราะเธอคือคนที่เขาปรารถนา แต่ต้องให้คนที่รับบทเป็นนางบำเรอได้แสดงความสามารถ บริการหลักสิบล้านดูซิว่าจะเร่าร้อนได้มากขนาดไหน ทว่าเมื่อกี้..เสียงครางหวานๆ ก็ถูกใจเขาแล้วบ้างจนต้องรีบออกมา

พลอยไพลินค่อยๆ ยืดตัวขึ้นนั่งก็เห็นเขาควานมือลงหยิบเอาคอนด้อมในลิ้นชักออกมาให้เธอชิ้นหนึ่ง แสดงว่าที่เขาบอกสองชิ้นนั่นคือเขาแกล้งเธอ เจ้าเล่ห์ไม่มีใครเกินจริงๆ

"ไม่พอมีอีกหลายชิ้น" เขากระตุกแขนเรียวเพียงเล็กน้อยเท่านั้นร่างเล็กกลับถลาลงไปใกล้ นั่นทำให้พลอยไพลินทำหน้าบึ้งใส่เขาโดยไม่ตั้งใจ แต่เขากลับอมยิ้มมาให้แทน

ใบหน้าของคนทั้งคู่อยู่ชิดใกล้กันเพียงไม่กี่เซน ทำให้สัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นของกันและกัน แต่กลับมีกลิ่นหอมของยาสีฟันที่คนทั้งคู่ใช้

ทุกครั้งหากลอฟท์จะมีสัมพันธ์กับใคร ไม่ใช่แค่เขาต้องสะอาด แต่เธอคนนั้นก็ต้องสะอาดให้ได้มากที่สุดเหมือนกัน

ผู้หญิงที่จะมาบริการเขาก็ต้องมีกลิ่นหอมที่เขาปรารถนาจากร่างกายและครีมอาบน้ำเท่านั้น พวกกลิ่นน้ำหอมอย่างอื่นเขาไม่พึงประสงค์

ในเวลานี้เขารู้สึกถูกใจที่สุดเมื่อได้มองร่างกายขาวเนียน พร้อมทั้งใบหน้าสวยสดใสที่ผ่านการทำความสะอาดสิ่งสกปรกออกไปแล้วจึงรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมา

“เริ่มเลยไหมคะ” พลอยไพลินจำต้องดึงตัวเองขึ้นมาเป็นสาวน้อยร่านสวาทเมื่อเห็นว่าเขาพร้อมเต็มที

“เริ่มเลยครับ” แล้วเขาจะเป็นฝ่ายที่นอนรอรับ ใกล้เสร็จคราวใดเขาถึงจะแปรเปลี่ยนเป็นผู้ควบคุมแล้วสอดแทรกเข้าไปแรงลึกให้สมกับความต้องการที่มี นั่นถือเป็นอันเสร็จกิจกรรมผ่อนคลายหลังการประชุมที่หนักอึ้งวันนี้แล้วนอนพักผ่อนไปจนเช้า