เล่ห์รักยัยตัวร้าย

คืนสู่เหย้า

คำเตือน

**นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ชื่อ สกุล สถานที่ ตัวละคร เป็นเพียงเรื่องสมมุติไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับชีวิตจริงของใครทั้งสิ้น

**นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับเรื่องทางเพศ ความรุนแรงไม่เหมาะสมสำหรับเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี

**นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2558 ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก ดัดแปลง ทำซ้ำ สแกนหนังสือหรือกระบวนการอิเล็กทรอนิกซ์ใดๆ ของเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของนิยาย (หากพบเห็นจะดำเนินคดีตามกฎหมาย)

ตอนที่ 1

  หญิงสาวร่างอรชร ใบหน้ารูปไข่เฉี่ยวคมเครื่องสำอางถูกแต่งแต้มลงบนใบหน้าเพียงเล็กน้อยก็ดูดีขึ้นมาเลยทีเดียว ผมดำยาวสลวยถูกปล่อยให้ยาวลงมากึ่งกลาง ดวงตาสีดำนิล หญิงสาวมางานเลี้ยงรุ่นประจำปีของมหาลัยแห่งหนึ่ง

หญิงสาวรอมากว่าครึ่งชั่วโมงแล้วแต่ยังไม่ปรากฏเงาของเพื่อนสนิทเลย เป็นผลให้เพื่อนอีกคนที่นั่งอยู่ติดกันหันมามองอย่างแปลกใจในท่าทางประหลาดของเธอ

“มองหาใครอยู่เหรอ ภัทร” เสียงใสของเพื่อนสาวที่ดังขึ้น ทำให้หญิงสาวต้องถอนสายตาจากประตูบานใหญ่ แล้วหันมาสนใจสาวเพื่อนสาวของเธอแทน

มีนาอยู่ในชุดเสื้อกระโปรงติดกันสีชมพูหวาน และทรงผมเปียสองข้างก็ช่วยเสริมให้เธอดูสวยหน้ารักเหมือนตุ๊กตาญี่ปุ่นเข้าไปอีก

“ไม่มีอะไรหรอกมีน”

“จริงอ๊ะ”

“เออ...วันนี้พี่เขตไม่มาเหรอ” หญิงสาวอดที่จะถามถึงชายหนุ่มที่เป็นต้นเหตุแห่งการรอคอยในวันนี้ เขตพี่ชายของเพื่อนสาวตรงหน้า คือคนที่หล่อนชะเง้อหาตั้งแต่ตอนเริ่มงาน

“เดี๋ยวคงมานะ” สิริภัทรตักขนมเค้กให้เพื่อนของเธอ หล่อนเห็นคบกับมีนาเพื่อนสาวมาตั้งแต่มัธยมต้น เพราะบ้านของสิริภัทรและบ้านของมีนานั้นอยู่ใกล้ ๆ กัน

สุดเขตพี่ชายคนละพ่อของมีนา แม่ของมีนาแต่งงานกับ เจ้าของโรงแรมดังที่เมืองไทย ทำให้สุดเขตและมีนาต่างเป็นพี่น้องกันไปโดยปริยาย

“ภัทรทางนี้จ้า” เสียงเรียกของเพื่อนคนอื่น ๆ ที่มาถึงเรียกให้หญิงสาวเข้าไปหา

“เพิ่งมากันเหรอ?” หญิงสาวถามพลางทรุดตัวลงนั่งข้างเพื่อนที่นั่งโต๊ะติดกัน

“อิจฉาคนได้ทุนไปเรียนต่อโทจังเลยเนาะ” เกรชแซวเพื่อนที่เพิ่งทรุดตัวลงนั่งเก้าอี้

“แล้วเธอจะเดินทางเมื่อไหร่เหรอภัทร” กุ้งพลอยถามขึ้นด้วยความอิจฉาตาร้อน

“อีกประมาณสองเดือนกว่าๆ จ้ะ”

“ต่อโท หรือ เอกละ”

“ต่อโทสิจ๊ะ แต่ยังไม่แน่ใจเลยว่าจะไปหรือเปล่า”

“แล้วระหว่างที่รอจะไปเรียนต่อที่อังกฤษจะทำอะไรหละ ถ้าอยู่ว่างๆมาช่วยงานพ่อเราที่โรงแรมก็ได้นะ” มีนาบอกสิริภัทร

“คงไม่ได้หรอก เราทำงานแล้วที่เดียวกับแคทไง จำแคทได้มั้ย” เสียงของชายหนุ่มที่แทรกเข้ามาทำให้สิริภัทรหันไปมองอย่างดีใจแต่แล้วหญิงสาวก็ต้องปรับสีหน้าให้เป็นปรกติที่สุดเพื่อไม่ให้ใครจับได้โดยเฉพาะ ‘คนตรงหน้า’ ที่อยู่ในชุดสูทเสื้อนอกแยกจากกัน เผยให้เสื้อเชิ้ตตัวในที่ปลดกระดุมสองลงมาสองเม็ดยิ่งทำให้รูปร่างสูงดูเด่นขึ้นไปอีก หากไม่รวมใบหนาคมเข้มจนดูเกือบดุ ‘คนที่เข้ามาใหม่’ เพื่อนสาวต่างยกมือไหว้ และทักทายชายหนุ่มที่เพิ่งมาถึง

“พี่เขตพวกเรากำลังรอเลยค่ะ ไงภัทรดีใจหรือเปล่า”    เขตได้ฟังดังนั้นจึงมองหญิงสาวช้า ๆ เขากวาดตาไปทั่วร่างโปรงบางที่อยู่ในชุดแซคสีขาวมีลายดอกไม้สีชมพูอ่อนๆ พลางนึกในใจ ‘เชยชะมัด’ แต่แล้วด้วยมารยาททางสังคม ชายหนุ่มจึงกล่าวออกไปเพียงแค่ว่า

“ยินดีกับภัทรด้วยนะครับที่ได้ทุนไปเรียนต่ออังกฤษ”  สุดเขตชายหนุ่มที่เธอแอบชอบ เอ่ยขึ้นด้วยแววตาที่ดูเย็นชานัก

“กุ้งพลอยก็ต้องฝึกงานก่อนรับตำแหน่งแต่ก็ไม่เป็นไรเป็นบริษัทของพ่อเราเอง จากนั้นก็รับตำแหน่งที่พ่อวางไว้ให้” เพื่อน ๆ ต่างหมั่นไส้กับกุ้งพลอยที่ชอบอวด

“ภัทรถ้าเปลี่ยนใจจะย้ายงานก็บอกฉันได้นะ” กุ้งพลอยรีบบอกเพื่อน กุ้งพลอยเองก็เล็ง ๆ สุดเขตเอาไว้เหมือนกัน ทุกครั้งที่มีโอกาสเธอก็จะอ่อยเขาทุกครั้ง

บริกรนำอาหารอย่างแรกเข้ามาเสิร์ฟทำให้การสนทนาที่เกือบจะเป็นการเถียงกันในกลุ่มเพื่อนต้องจบลงก่อน สิริภัทรย้ายไปนั่งที่โต๊ะของตัวเองโดยมีเขตเดินตามไปด้วย เขาเลื่อนเก้าอี้ให้หญิงสาวนั่ง

“ขอบคุณค่ะ” หล่อนกล่าวขอบคุณเบา ๆ เขตเป็นอย่างนี้เสมอ เพื่อนสิริภัทรหลายคนใฝ่ฝันว่าจะได้เป็นแฟนของสุดเขตด้วยกันทั้งนั้น อาจจะไม่มีหวังถึงตำแหน่งภรรยาเพราะต่างรู้กันดีว่า เขตนั้นรักเดียวใจเดียว ปักใจอยู่กับ ‘อดีตคนรักเก่า’ ที่ชื่อ เซลีน่า สาวนางแบบไฮโซที่เหมาะสมกับเขาทุกประการ ไม่ว่าจะเป็นการศึกษา ฐานะ หรือว่าชาติตระกูล

สุดเขตกับสิริภัทรสนิทสนมกันตั้งแต่ตอนที่สิริภัทรเรียนมัธยมเพราะเธอไปทำรายงานไปทำที่บ้านของมีนาอยู่บ่อย ๆ  แต่ตอนนั้นสุดเขตมีแฟนอยู่แล้วคือเซลีน่า

ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ เรียกว่าเป็นทั้งความรักและความเหมาะสม สิริภัทรเป็นคนแรกที่รู้ว่า เขตกำลังคบอยู่กับเซลีน่าและไม่เป็นการแปลกเลยที่หญิงสาวจะรู้เรื่องนี้อย่างรวดเร็ว

มีนาจะคอยรายงานเพื่อนสาวตลอด สิริภัทรเคยได้ยินเพื่อนๆของหล่อนพูดถึงเขตว่าเขาเป็นชายหนุ่มที่สุดแสนจะเพอร์เฟกต์ ทั้ง ๆ ที่ความเป็นจริงในสายตาของสิริภัทรแล้ว เขตไม่ได้สมบูรณ์แบบร้อยเปอร์เซนอย่างที่คนอื่น ๆ พากันยกย่อง

แต่หล่อนอาจจะต้องกลืนน้ำลายตัวเองกับคำพูดนี้ เพราะสุดเขตนั้นเรียกว่าเกือบสมบูรณ์แบบจริงๆ ไม่ว่าการศึกษาที่โดดเด่นมาโดยตลอด ฐานะทางบ้าน ความหล่อเหลา

“จะไปอังกฤษเมื่อไหร่” ชายหนุ่มเป็นฝ่ายทำลายความเงียบขึ้นมา สิริภัทรหันมามองแปลกใจ นี่เขาเป็นคนชวนเธอคุยก่อน ทุกครั้งสิริภัทรจะต้องคอยหาแผนการเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นข้ออ้างในการคุยกับเขาและเขตไม่เคยรู้ทันในความคิดนี้ของหญิงสาว

“อีกประมาณสองเดือนครึ่งค่ะ”

“แล้วที่ทำงานปัจจุบันเป็นไงบ้าง”

“ก็ดีค่ะ ได้ประสบการณ์ดี แต่ภัทธคงทำได้อีกไม่นานเพราะต้องเตรียมให้พร้อมสำหรับไปอังกฤษ ภัทรกลัวมีเวลาเตรียมตัวน้อย” 

“พูดซะสวยหรูเชียวนะ เตรียมตัวน้อย...ฮึ” ชายหนุ่มอดไม่ได้ทีค่อนขอดหญิงสาวตรงหน้า เขารู้สึกหมันไส้สิริภัทรทุกครั้ง เมื่อหญิงสาวทำท่าเหมือนแม่ครูระเบียบจัด เรียบร้อยเกินเหตุ จนดูเหมือน ‘เกร็ง’ เวลาอยู่ต่อหน้าเขา

“พี่เขตเป็นอะไรรึเปล่าค่ะ” สิริภัทรถามอย่างแปลกใจเพราะปกติแล้วเขตจะดูเป็นสุภาพกับผู้หญิงทุกคน โดยเฉพาะกับหล่อนซึ่งเป็นเพื่อนกับน้องสาวของเขา

“ผู้หญิงทำไมชอบถามอะไรกำกวม ก็เห็นอยู่ว่าพี่ไม่ได้เป็นอะไรสักนิด” สุดเขตพูดอย่างรำคาญ สิริภัทรเริ่มอารมณ์เสียกับคำพูดของเขา นี่เขาคิดว่าหล่อนเป็นหนึ่งในบรรดาผู้หญิงที่ต้องตามง้อเขาหรือไง

“ภัทรไม่ใช่กุ้งพลอยหรือคุณเซลีน่านะคะ กรุณาอย่าเอาคนอื่นมาเปรียบเทียบกับภัทร” สิริภัทรกระแทกเสียงอย่างหงุดหงิดเพราะอดคิดไม่ได้ว่าเขาใช้ ‘กุ้งพลอย’ มาเปรียบเทียบกับเธอ หญิงสาวสะบัดตัวลุกขึ้นแล้วเดินออกจากโต๊ะทันที หล่อนเดินไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ที่ปีกหนึ่งของมหาลัย เพราะรู้ดีว่าห้องน้ำที่ไกลกับที่จัดงานคนจะไม่เยอะ

สิริภัทรใช้เวลาทำธุระส่วนตัวเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เพราะหล่อนไม่ได้แต่งหน้าอะไรมากมายมีแค่ทาแป้งหรือว่าทาลิปส์มัน พอออกจากห้องน้ำแล้วจังหวะที่กำลังจะเลี้ยงตรงทางเดิน จู่ ๆก็มีมือมากระชากแล้วดันหญิงสาวติดกับกำแพง

“พี่เขต” หญิงสาวเรียกอย่างตกใจ ใครจะไปคิดว่าเขตจะทำอะไรแบบนี้ได้

“คิดว่าพี่อยากแตะต้องตัวเธอนักเหรอไง” เขาพูดเหมือนกระซิบ ดวงตาคมเข้มมองสิริภัทร ชนิดที่ว่า ‘ตั้งแต่หัวจรดเท้า’

“นึกว่าสวยนักเหรอไง เทียบกับบรรดาผู้หญิงที่พี่เคยรู้จักมาแล้ว เธอไม่ได้ถึงหนึ่งในสาม” ชายหนุ่มพูดอย่างดูถูก โดยนิสัยแล้วเขาไม่ใช่คนที่จะพูดจาดูถูกหรือว่าเหยียดหยามกดหัวคนอื่น ยิ่งโดยเฉพาะผู้หญิงแล้วเขตไม่มีวันทำเด็ดขาด แต่นี่สิริภัทรทำท่าทางไม่แยแสเขาแล้วยังพูดจากระทบกระเทียบแบบจงใจอีกด้วย ‘จงใจฉีกหน้าเขาชัดๆ’