“ปล่อย...ปล่อยก่อนค่ะ...ฉันอยากคุยกับคุณ...มัน...มันเกิดอะไรขึ้น”
เจ้าชายทาริสชะงักริมฝีปากที่กำลังเลื่อนมาซบอยู่ตรงกลางร่องปทุมถัน แอบถอนหายใจลึกอยู่ชั่วขณะ แล้วอ้าปากครอบครองดูดเม้มยอดถันสีหวานทั้งสองข้างสลับกันอย่างหนักหน่วงจนปากตอบเข้าหากัน
และแม้จะได้ยินเสียงสูดปากด้วยความกระสั่นเสียว แต่มือเล็กทั้งสองก็ผลักศีรษะให้ถอยออกห่างด้วย จึงยอมผละริมฝีปากออก เงยหน้าขึ้นมองใบหน้างามที่ยังคงแดงซ่านอยู่ จากนั้นก็กระแทกจูบหนักๆ บนเรียวปากอิ่มแล้วพลิกกายลงจากร่างบางระหง เดินตรงไปยังมุมบาร์ทั้งๆ ที่เนื้อตัวเปล่าเปลือยโดยไม่นึกเขินอายแม้มั่นใจว่ากันติศากำลังจ้องมองก้นและเรือนกายกำยำของพระองค์อยู่ก็ตาม
เมื่อเดินมาถึงมุมบาร์แล้วก็ถอนหายใจลึกขณะเอื้อมมือหยิบชาสูตรพิเศษออกมาชงใส่ถ้วยกระเบื้องสวยงาม และขณะมองน้ำชาที่อยู่ในถ้วยมีควันลอยส่งกลิ่นหอมยั่วยวน ก็หลับตานิ่งอยู่ชั่วขณะ ยอมรับว่าไม่อยากใช้ชา
