ภีมพลใส่เสื้อผ้าลวกๆ ทวีความเร็วขึ้นตามจังหวะการเคาะประตู เขาเปิดประตูออกไปด่ากราดเจ้าน้องชายที่ยืนเก๊กทำหน้าหล่อ คม เข้ม หนวดเคราไม่โกน “รู้แล้วโว้ย อะไรของนายนักหนาฮะภูมิ หัดมีมารยาทบ้างสิ ใครให้มากวนเวลาส่วนตัวของชาวบ้านชาวเมือง”
“ทีพี่ยังเอาเมียผมไปซ่อนได้เลย” โต้ตอบกลับบ้าง กวาดสายตามองแว้บเดียวก็รู้แล้วว่าเวลาส่วนตัวที่พี่ชายอ้างถึงนั้นคืออะไร ดี! สม! พรากเมียไปจากอกเขาไม่พอ ยังจะปกปิดที่อยู่หล่อนไม่ให้เขารู้อีก
“เมียแก? เฮอะ ถ้าจะนับคนที่นอนด้วยเป็นเมีย นายมีกี่คนแล้ว”
“ก็ไม่ต่างกันหรอก ก่อนมีน้องอายพี่ก็นอนกับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าเหมือนกันนั่นแหละ แล้วทำไมพี่ถึงเรียกน้องอายว่าเมียได้ล่ะ”
เอาสิ นับจากวันนี้เป็นต้นไปของดการแสดงความเคารพพี่ชายจนกว่าจะหายแค้น กล้ามาก พรากเมียไปจากอกไม่พอยังจะใจป๋าออกเงินส่งหล่อนไปเรียนต่อเมืองนอกอีก ทำไมถึงทำกับเขาอย่างนี้
“ภูมิ! ถ้าไม่ใช่น้อง พี่ต่
