ทิ้งไว้แต่คำพูดที่มันทำให้จันทริกาที่ทนต่อความอับอายที่เกิดขึ้นไม่ไหววิ่งหนีเข้าไปยังลิฟต์ตัวที่ใกล้ที่สุดเพื่อที่จะขึ้นไปหาใครบางคน ที่เป็นต้นเหตุทำให้เธอต้องมาพบเจอกับเรื่องบ้าๆ พวกนี้...
“ฉันไม่อยากอยู่ในสถานะแบบนี้อีกแล้ว! คุณช่วยส่งฉันให้ตำรวจได้ไหมคะ ฉันยินดีติดคุกแทนพี่อาทิตย์ แต่จะไม่ขอเป็นนางบำเรอของคุณอีกต่อไป!” อนาคินไม่ได้เอ่ยอะไรออกมาเพราะเขากำลังตกใจที่จู่ๆ นางบำเรอตัวน้อยก็วิ่งพรวดพราดเข้ามาในห้องพร้อมกับคำพูดมากมายที่เอ่ยขึ้นทันทีที่พบหน้า
“เกิดบ้าอะไรขึ้นมาอีก!” เขาถามพร้อมลุกขึ้นเดินตรงเข้าไปใกล้ พยายามจะเอื้อมคว้าคนขี้แยมากอดแต่ก็ไม่สำเร็จเพราะยิ่งเขาพยายามจะเดินเข้าไปหา อีกคนนั้นกลับยิ่งพยายามที่จะถอยห่างกันออกไปเรื่อยๆ
“ฉันขอร้อง คุณปล่อยฉันไปได้ไหมคะ ปล่อยฉันไปสักที…” เขามีคู่หมั้นคู่หมายอยู่แล้ว มันคงไม่ดีถ้าเขาจะเก็บเธอเ
