ปมรักคุณชายจอมเถื่อน

บทที่2 พร้อมจะทวงวังคืน

หลังจากย้ายไปอยู่บ้านหลังเล็กแถวชานเมืองได้สองวันนางดรุณีก็ได้พาลูกสาวไปฝากเข้าทำงานกับคุณปรางสุดา

“สวัสดีค่ะคุณป้าปราง”

“สวัสดีพี่ปรางค่ะ นีพาคนงานมาช่วยงานพี่ค่ะ” นางดรุณีพูดทักทายยิ้มแย้มตามมารยาทที่ได้รับการอบรมมาอย่างดี

“อ้าวมากันแล้วหรือลูก เป็นยังไงหนูจอมขวัญเราไม่ได้เจอกันเลย เจอกันคราวนี้โตเป็นสาวแล้วก็สวยมากเลยลูก” คุณปรางสุดาทักทายจอมขวัญกับแม่

“จอมสบายดีค่ะ ขอบคุณค่ะคุณป้าที่ชมจอม คุณป้าก็ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะคะ แล้วนี่คุณลุงเดวิดบินมาเมืองไทยด้วยหรือเปล่าคะ” จอมขวัญพูดกับปรางสุดาอย่างสุภาพนอบน้อม

“คุณลุงจะบินตามมาอาทิตย์หน้าจ๊ะลูก ช่วงนี้งานยุ่งหน่อยพี่ไมเคิลคนเดียวไม่ไหว” คุณปรางสุดาเล่าถึงสามีชาวต่างชาติและลูกชาย

“อ๋อค่ะ วันนี้จอมพร้อมเริ่มงานแล้วนะคะ” จอมขวัญพูดน้ำเสียงจริงจังแสดงให้เห็นถึงความตั้งใจที่อยากจะทำงานจริง ๆ

“เรื่องงานเอาไว้ก่อนเถอะลูก คุยกันก่อนไม่ได้เจอกันตั้งหลายปีแล้วนะ เห็นแม่ของหนูเล่าว่าหนูสอบคณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชีได้ เก่งมากเลยนะลูกแล้วเป็นไงตอนนี้เรียนใกล้จะจบแล้วยัง” คุณปรางสุดาถามด้วยน้ำเสียงมีเมตตา

“จอมเรียนบัญชีปีสามแล้วค่ะคุณป้า นี่ก็ปิดเทอมแล้ว ก่อนหน้านี้จอมเรียนอย่างเดียวเลยค่ะไม่ได้ทำงาน เลยเก็บหน่วยกิตใกล้จะครบแล้ว เหลือเทอมหน้าเรียนอีกสองวิชาแล้วก็เหลือทำรายงานจบค่ะ ตอนนี้พร้อมช่วยงานคุณป้าทุกวันจนกว่าจะเปิดเทอม เปิดเทอมแล้วจอมมีเรียนแค่สองวันเองค่ะ อังคารเช้าและพฤหัสเช้า เรียนเสร็จก็มาทำงานที่ร้านสปาของคุณป้าต่อได้เลยมหาวิทยาลัยก็อยู่ใกล้ๆร้านสปา” จอมขวัญเล่าเรื่องการเรียนของตัวเองและแผนการมาทำงานให้นางปรางสุดาฟัง

“แล้ววางแผนจะเรียนต่อไหมลูก” ปรางสุดาถามอีก

“ก่อนหน้านี้ก็คิดค่ะคุณป้า แต่พอที่บ้านมีเรื่องจอมคิดว่าต้องช่วยพ่อกับแม่ก่อน ต้องทำงานก่อนแล้วค่อยหาคอร์สที่สนใจเรียนสั้นๆ เอา” จอมขวัญบอกปรางสุดา

“แล้วหนูสนใจเรียนต่อด้านไหน หรืออยากทำอะไรที่หนูได้คิดไว้หลังเรียนจบบ้างหรือเปล่าลูก” ปรางสุดาถามต่อเพื่ออยากศึกษาถึงนิสัยและความคิดความอ่านของจอมขวัญ

“หนูอยากทำงานเก็บเงินสักก้อนให้คุณพ่อได้ทำธุรกิจใหม่อีกครั้ง หนูคิดว่าการทำโรงงานปุ๋ยชีวภาพอาจจะคือคำตอบ ส่วนความฝันอีกอย่างของหนูหนูอยากศึกษาเรื่องการเงินการลงทุนเพิ่ม คิดว่าอยากเก่งลงทุนในหุ้นมีพอร์ตโตๆในอนาคตค่ะคุณป้า” จอมขวัญเล่าไปเรื่อย ๆ แววตามีความหวังและพลังที่จะสู้อย่างเต็มเปี่ยม

“ดีจังเลยลูก นีลูกสาวเธอน่ารักมากสวยและเก่ง ฉันอิจฉาเธอจริง ๆ นะ” คุณปรางสุดาพูดชม

“ค่ะพี่ปราง มันก็เป็นความฝันของเขานะคะแต่ความจริงตอนนี้คือป้าปรางทำธุรกิจสปาและความงามและมีธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่จอมต้องมาช่วยป้าปรางทำงานก่อนนะลูก” นางดรุณีพูดยิ้มๆ เหมือนเป็นการเตือนสติให้ลูกสาวคิด

“เอ่อ จอมขอโทษนะคะคุณป้าปรางคือจอมพูดไปเรื่อยเปื่อย แต่เรื่องงานของคุณป้าจอมก็พร้อมจะเรียนรู้และจะทำให้เต็มที่เต็มความสามารถที่จอมมีเลยนะคะ คุณป้าสอนงานจอมได้เลยนะคะ” จอมขวัญพูดอย่างนอบน้อมและรู้หน้าที่ของตัวเอง รู้ดีว่าความฝันคือความฝันแต่หน้าที่ตรงหน้าก็รู้ว่าต้องทำอะไร

“ไม่ต้องขอโทษหรอกลูกหนูไม่ได้ผิดอะไร ส่วนงานของหนูป้าจะให้หนูช่วยคุมบัญชีของร้านทั้งหมด สรุปตัวเลขรายงานป้าทุกสามวัน งานอื่น ๆ ก็เป็นงานต้อนรับพูดคุยกับลูกค้า ป้าจะค่อยๆ สอนจอมไป ถ้าจอมสนใจเกี่ยวกับการนวดสปาเพื่อความงามอยากเรียนเพื่อเพิ่มพูนความรู้ป้าพร้อมจะส่งจอมไปฝึก ถ้าจอมทำให้ลูกค้าติดจอมได้ป้าก็มีเปอร์เซ็นต์การขายการบริหารให้จอมเพิ่มอีก” นางปรางสุดาบอกจอมขวัญ

“ได้ค่ะคุณป้า จอมทำได้หมดเลยค่ะ ช่วงแรกจอมขอทำความเข้าใจเรื่องระบบบัญชีของร้านก่อนนะคะหลังจากนั้นจอมจะไปเทรนตามที่คุณป้าแนะนำค่ะ จอมขอบคุณคุณป้ามากนะคะที่เมตตาจอม” จอมขวัญไหว้ขอบคุณและพูดสีหน้ายิ้มแย้มดีใจที่จะได้ทำงาน

“จ๊ะลูก ว่าแต่หน้าตาสะสวยเสียขนาดนี้มีแฟนกับเขาแล้วยัง”

“ยังค่ะคุณป้าจอมยังไม่คิดเรื่องนี้ ขอทำงานเก็บเงินทำโรงงานให้พ่อก่อนดีกว่าค่ะ” จอมขวัญพูดและยิ้มสดใส

“เอาอย่างนั้นเลยหรือลูก แม่กลัวจอมจะขึ้นคานเสียก่อนโรงงานพ่อของลูกจะเสร็จเสียมากกว่า” นางดรุณีพูดล้อลูกสาว

“โธ่แม่ก็ชอบมาล้อจอม ขึ้นคานก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะถ้าจอมจะสามารถทำให้พ่อกับแม่มีความสุขได้จอมเต็มใจนะคะ” จอมขวัญพูดอ้อนแม่ของตัวเอง

“แหมน่ารักจริง ๆ เชียว เอาละเดี๋ยวหนูตามพี่กำไลไปเรียนรู้ระบบงานบัญชีก่อนนะลูกป้าขอคุยธุระกับแม่หนูสักครู่ก่อน” ปรางสุดาบอกจอมขวัญพร้อมกับเรียกกำไลผู้จัดการทั่วไปของร้านมาพาจอมขวัญไปสอนงานบัญชี

“ได้ค่ะคุณป้า” จอมขวัญรับคำและเดินตามกำไลเข้าไปข้างใน

จอมขวัญอยู่ช่วยงานด้านบัญชีที่ร้านสปาของปรางสุดาซึ่งเปิดให้บริการทั้งหมดสามสาขาแต่ละวันจอมขวัญจะต้องติดตามยอดขายของสาขาทั้งสามที่ และสลับกันไปดูงานที่สาขาต่าง ๆ สลับๆ วันกันไป ทำงานด้านการเงินและบัญชีของร้านได้ครบหนึ่งเดือนจอมขวัญก็เข้าใจระบบบัญชีของร้านได้ทั้งหมด หลังจากที่ทำงานด้านบัญชีจนเข้าใจจอมขวัญก็ขอไปเทรนงานด้านการดูแลทำหน้าและนวดสปาให้กับลูกค้า การเลือกใช้เครื่องหอมเวลานวดสปา อบรมการนวดหน้าและนวดตัวให้กับลูกค้า การเลือกใช้ผลิตภัณฑ์ที่เหมาะสมกับสภาพผิว การเลือกใช้กลิ่นเครื่องหอมให้เหมาะกับความชอบและไลฟ์สไตล์ของลูกค้าแต่ละคนจนจบคอร์ส พอมหาวิทยาลัยเปิดเทอมก็กลับไปเรียนปกติ และเข้ามาทำงานตอนไม่มีเรียน จอมขวัญเป็นคนฉลาดคล่องแคล่วว่องไวทำให้ลูกค้าที่มาใช้บริการสปาแห่งนี้ติดอกติดใจถึงกับต้องโทรมาจองคิวล่วงหน้า

อ.ท่าแซะจังหวัด ชุมพรปีพ.ศ. 2563 สวนปัถวี

“คุณชาย รับอาหารเช้าเสียก่อนจะออกไปสวนกาแฟนะคะ นมทำข้าวต้มปลา ไข่ดาวเบคอนไว้ให้คุณชายแล้ว” นมสายหยุดแม่นมของคุณชายปัถวีพูดกับคุณชายน้ำเสียงโอบอ้อมอารีบ่งบอกให้รู้ว่าเป็นคนที่รักคุณชายมาก

“ขอกาแฟดำเข้มๆ ก็พอครับนม วันนี้สายแล้วผมสั่งคนงานให้ลงต้นกาแฟเพิ่มตรงชายเขาที่เพิ่งซื้อที่ต่อมาจากชาวบ้าน นัดคนงานไว้เดี๋ยวพวกมันจะคอยผมนาน” คุณชายบอกแม่นมของตัวเอง

“จะไม่ให้ตื่นสายได้ยังไงเมื่อคืนนี้ก็เมากลับมา คุณชายกินเหล้ากับพวกคนงานเมากลับมาทุกวันเลย อายุอานามคุณชายก็สามสิบเข้าไปแล้วนมว่าคุณชายมองหาผู้หญิงดี ๆ สักคนแต่งงานแล้วก็มีคุณหนูให้นมช่วยเลี้ยงได้แล้วนะคะ” นมสายหยุดพูดบ่นและแนะนำให้คุณชายแต่งงานมีลูกได้แล้ว

“นมสายก็ ผู้หญิงดี ๆ สมัยนี้มันหายากครับ ก็มีแต่นมสายนี่แหละครับที่เป็นผู้หญิงที่ดีที่สุดของผมแล้ว” คุณชายพูดยิ้มๆ ท่าทางอ้อนเอาใจแม่นมของตัวเอง

“เดี๋ยวเถอะคุณชายนมจะตีให้ ทำมาเป็นพูดจาโยกโย้ใส่นม นมหมายถึงผู้หญิงที่รักคุณชายของนมจริง ๆมีลูกให้คุณชายและเป็นแม่ที่ดีให้ลูกคุณชายได้ นมอยากเห็นคุณชายมีครอบครัวที่สมบูรณ์พร้อมนะคะ”

“ก็นั่นแหละครับผมหาไม่ได้ ผมไปทำงานก่อนนะนม” คุณชายพูดตัดบทออกจะนึกรำคาญคุณนมของตัวเองที่พูดเรื่องให้เขามีลูกมีเมียซ้ำ ๆทุกวัน

ที่ไร่กาแฟ วันนี้คนงานกำลังเร่งมือช่วยกันเก็บผลกาแฟเม็ดสีแดงสวย อีกส่วนหนึ่งก็กำลังยืนคอยคุณชายมาสั่งงานให้เอากาแฟไปปลูกเพิ่ม

“นายหัวให้พวกคนงานปลูกกันเลยไหมครับ แล้ววันนี้นายหัวจะไปดูคนงานแทงปาล์มน้ำมันด้วยหรือเปล่าครับ” นายนราผู้จัดการสวนถามเจ้านายของตัวเอง

“ว่าจะเข้าไปดูหน่อย เดี๋ยววันนี้นราขับรถให้ฉันหน่อยแล้วกัน เสร็จแล้วจะมาดูโรงสีเมล็ดกาแฟต่อ” คุณชายสั่งงานกับลูกน้องคนสนิท

ทั้งวันของวันนั้นคุณชายปัถย์ในฐานะนายหัวแห่งสวนปัถวีของทุกคนทำงานอย่างขะมักเขม้น ตั้งแต่คุณชายเรียนจบมาจากต่างประเทศก็กลับมาพัฒนาพลิกฟื้นผืนดินมรดกของเสด็จปู่ของตนเอง จนสามารถขยายอาณาเขตออกไปได้อย่างกว้างขวาง สวนแห่งนี้จ้างคนงานเกือบ100ชีวิต ทั้งแต่สิ้นท่านพ่อและท่านปู่ไปคุณชายก็อุทิศชีวิตทั้งหมดให้กับงาน

เมื่อกลับถึงบ้านไม้สักหลังใหญ่คุณชายก็เข้าไปอาบน้ำและเข้าไปทำงานต่อในห้องทำงานที่มีรูปของเสด็จปู่และท่านพ่อของคุณชายวางอยู่ คุณชายนั่งคิดถึงเรื่องราวในอดีตที่ทำให้ตัวเองเจ็บปวดหัวใจ เรื่องแม่ และเรื่องพ่อที่มาด่วนจากไปและเรื่องวังที่ยังเป็นกรรมสิทธิ์ของหม่อมแม่ของคุณชายอยู่

“ท่านปู่ท่านพ่อครับ วันนี้ชายพร้อมที่จะไปทวงวังของเราคืนจากผู้หญิงคนนั้นแล้ว” คุณชายพูดออกมาเสียงไม่ดังมากแต่ดวงตาวาวโรจน์เด็ดเดี่ยวพร้อมที่จะพุ่งชนเป้าหมายที่ตั้งใจไว้ว่าจะทำ