@มหาวิทยาลัย
พายุนั่งอยู่ใต้อาคารเรียนด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียดเมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนที่ได้เจอเธอคนนั้นอีกครั้ง หลังจากที่เขาไม่เคยสู้หน้าอดีตคนรักอย่างยูกิได้เลยในตลอดสามปีที่ผ่านมานับตั้งแต่เลิกกัน และไม่เคยที่จะพูดเรื่องนี้ให้ใครฟัง
แต่หลังจากที่เขาพบกับเธอเมื่อคืน เขาได้กลับไปเช็กบิลที่โต๊ะเมื่อมองลงไปด้านล่างของผับ เห็นว่าเธอเดินไปเกาะแขนผู้ชายคนใหม่อย่างบากิ แล้วชวนมันกลับออกจากผับในทันที เขายังแอบเดินตามคนทั้งคู่ไปที่ลานจอดรถ จนกระทั่งเห็นว่าทั้งสองคนกลับไปด้วยกัน
สายตามองคนทั้งคู่ด้วยความไม่พอใจ สองมือเผลอกำหมัดแน่นด้วยความหงุดหงิด เมื่อเห็นว่าเธอคนนั้นมีแฟนใหม่แล้วแถมยังเป็นคู่อริของเขาอีกต่างหาก
ความรู้สึกในอดีตและเรื่องราวเหล่านั้นที่เก็บซ่อนไว้ กลับหวนย้อนกลับมาสู่ความเป็นจริงที่เจ็บปวดอีกครั้ง
เขา…ไม่ได้อยากปล่อยเธอไปในวันนั้น
แต่เพราะวันนั้นเขาทำผิดกับเธอจนไม่กล้าสู้หน้าเธอ ต่างหาก
…
“เหม่อเหี้ยไร”
ฝ่ามือหนัก ๆ จากไฟ ตบลงบนบ่า เล่นเอาคนที่กำลังคิดอะไรเพลิน ๆ ถึงเรื่องราวในอดีตของตัวเองสะดุ้งไปสุดตัว
“สัส ตกใจหมด เจ็บฉิบหาย นั่นมือหรือตีนวะ” พายุหันไปบ่นให้ไฟที่ยืนอยู่ด้วยสีหน้ายิ้มกวนตีนอยู่ข้าง ๆ
“แค่นี้เจ็บ งั้นลองตีนกูอีกรอบไหมจะได้รู้ว่าอันไหนเจ็บกว่า” ไฟว่าพลางทำท่าคล้ายจะยกเท้าขึ้นมายันพายุเข้าจริง ๆ
“พอ ๆ คนกำลังคิดอะไรเพลิน ๆ เหม่อ ๆ มึงก็หยอกซะ”
“แล้วมึงเหม่อหาพ่อง”
“เออดิ กูกำลังเหม่อเพราะเครียด กูกำลังเครียดว่าคืนนี้จะควงสาวคนไหนไปนอนด้วยดี” คนปากดีขิงใส่เพื่อนทั้งที่แทบไม่เคยทำจริงเลยสักครั้ง
ที่มีข่าวว่าพายุคือเพลย์บอยควงสาวไม่ซ้ำหน้าพาไปนอนคอนโดด้วยคือเรื่องจริง สมตามคำร่ำลือว่าคนอย่างพายุเพลย์บอยมากแค่ไหน แต่ที่คนไม่รู้คือข่าวลือก็คือข่าวลือ และเขาก็ขี้เกียจอธิบายทั้งที่ความจริงเขาก็แค่พาสาวไปนอนตีป้อมชวนเล่นเกมเฉยๆ
ก็นะ พอถึงเวลาจะเข้าได้เข้าเข็ม อยู่ ๆ พายุก็พาลเกิดไม่อารมณ์ขึ้นมาซะอย่างงั้น
ส่วนสาว ๆ ที่พายุพาไปด้วยต่างพากันกลัวเสียหน้าที่พายุไม่ยอมมีอะไรด้วย ต่างคนต่างก็พากันไปขิงว่าโดนพายุจัดหนัก ทั้งที่ยังไม่เห็นแม้กระทั่งขอบกางเกงในของเขาเลยสักคน
“ป้องกันบ้างนะมึงเดี๋ยวเอดส์แดก”
“เออน่า กูป้องกันป้อมอยู่แล้วล่ะ”
“ป้อมไรของมึง”
“ไข่กู”
ผลัวะ! ไฟอดไม่ได้ที่จะยกมือเบิ้ดหัวกะโหลกเพื่อนชายจอมกวนตีนสักที
“สัส ไอ้ไฟ” แน่นอนว่าเขาไม่ยอมเจ็บตัวฟรี ยกมือขึ้นจะตอบโต้กลับ แต่ดีว่าไฟไวกว่าคว้ามือของพายุได้ก่อน ส่งผลให้สองหนุ่มเลยยื้อยุดกันอยู่ตรงนั้น
จนกระทั่ง
“มึงสองคน เล่นเหี้ยไรกันเป็นเด็กๆ” เสียงเพลิงที่เดินตามเข้ามาสมทบกลุ่ม ทำให้ทั้งสองหนุ่มหยุดยื้อกันแล้วหันไปมองเพลิงที่เดินเข้ามาด้วยสีหน้าเรียบนิ่งติดหงุดหงิดพอประมาณ
“มาสายนะมึง แล้วเฟียร์ล่ะไม่มาด้วยเหรอ?” เป็นไฟที่เอ่ยถามขึ้นทันทีที่เพลิงนั่งลงบนเก้าอี้
” เออ ไม่สบาย” เขาตอบเสียงเรียบพลางสบตากับไฟด้วยสายตานิ่งเฉยไม่คิดที่จะหลบตา
“มึงนี่แม่ง เอาอีกแล้ว” ไฟถึงกับส่ายหัวด้วยความเอือมระอา แม้จะพอรู้อยู่บ้างว่าระยะหลัง ๆ เพลิงกับเฟียร์มักจะมีปัญหาและทะเลาะกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องอยู่บ่อย ๆ แล้วเวลาทั้งคู่มีปัญหากันทีไรมักจะจบลงด้วยเพลิงที่ทำรุนแรงกับหญิงสาวจนมาเรียนไม่ไหวเป็นประจำ
” มึงก็ใจเย็นกับมันหน่อยดิว้า พยายามหน่อย” ไฟเอ่ยเตือนอย่างหัวเสีย
“กูพยายามอยู่” เพลิงตอบเสียงเรียบที่เป็นตัวต้นเหตุทำให้เฟียร์ไม่สบายอยู่บ่อย ๆ และถ้าไม่ติดว่าวันนี้มีเรียนคาบสำคัญ เขาก็คงจะอยู่ดูแลเฟียร์ที่ห้อง ไม่มานั่งหน้าเครียดอยู่แบบนี้
“สัสโว้ย มึงสองคนใช้คำว่าพยายามด้วยนะ กูละอยากจะขำว่ะ เอาน่าไอ้ไฟมึงก็เคยอยู่จุดนี้มาก่อน สัสทำมาเป็นสอนเพื่อน” พายุเอ่ยพร้อมกับขำลั่นให้กับเพื่อนชายทั้งสอง
เพราะในขณะที่ไฟเพื่อนเขากำลังทำหน้าโกรธเป็นฟืนเป็นไฟใส่เพลิง ส่วนอีกคนคือเพลิงก็กำลังทำหน้านิ่งราวกับน้ำแข็งขั้วโลกเหนือที่กำลังรอวันละลายเฉยชาไม่รู้สึกอะไร
แต่ก็เอาเถอะต่อให้เพลิงรู้สึกผิดที่ทำกับเฟียร์ไปแบบนั้น แต่พอมีอะไรมาสะกิดใจนิดหน่อย มันก็ลงเอยด้วยการทำสันดานแบบเดิมอยู่ดี
เห็นจะมีแต่เขานี่แหละที่ดูปกติกว่าคนอื่น
“สัส ที่กูเตือนไอ้เพลิงเพราะกูรู้ไง ว่าอย่าทำให้ผู้หญิงไม่พอใจ มึงดูกูเป็นตัวอย่างนะ กว่ากูจะตามง้อให้เมียกูจนใจอ่อนได้ เหนื่อยฉิบหาย” ไฟพูดไปส่ายหัวเบา ๆ เมื่อนึกถึงเรื่องที่เขากำลังใช้ความพยายามในการง้อมีอาแฟนสาวอยู่
“อ้าว มีบ่นเหนื่อยด้วย ดีงั้นกูจะฟ้องมีอาเรื่องที่มึงบ่นว่าง้อมีอาเหนื่อย” พายุหันไปยักคิ้วหลิ่วตาให้กับไฟทันที
“สัสอย่านะเว้ยไอ้สัสพายุ กูก็แค่บ่นไปงั้น” คนที่จะโดนฟ้องรีบพูดแก้ตัวทันที จากคนอารมณ์ร้อนที่ไม่เคยยอมคนและกลัวใคร หลังจากที่ไฟได้รู้จักกับมีอา ก็แทบจะทำให้เขาแทบจะกลายเป็นคนละคนเลยก็ว่าได้
“กลายเป็นไอ้ลูกหมาเลยนะมึง ฮ่า ฮ่า” ไม่วายที่พายุยังคงแซวไม่เลิก
“หึ อย่าถึงตามึงบ้างแล้วกันไอ้สัสพายุ กูจะกระทืบซ้ำด้วย”
“คนอย่างกู? หึ ไม่มีทาง” พายุยักไหล่เบา ๆ อย่างมั่นใจ เพราะเสือผู้หญิงอย่างเขาไม่มีทางอ่อนให้กับผู้หญิงคนไหนอย่างเด็ดขาด
ที่แน่ ๆ ไม่มีวันเหมือนไอ้เสือสองตัวอย่างไฟกับเพลิงที่ตอนนี้กลายเป็นลูกหมาไปแล้วอย่างแน่นอน
ในขณะที่ทั้งไฟและพายุกำลังต่อล้อต่อเถียงกันอยู่ เพลิงที่นั่งนิ่งจ้องมองสมาร์ตโฟนมือถือก็เอ่ยขึ้น
“คาบบ่ายอาจารย์ยกคลาสว่ะ พวกเราไปหาไอ้เหี้ยนั่นที่ม. ASB กัน” สิ้นเสียงประโยคของเพลิงทำให้ไฟและพายุมองหน้ากันทันที
“ไอ้เหี้ยนั่น? ใครวะบากิหรือพวกไอ้แทน” เป็นไฟที่หันไปถาม เพราะคู่กรณีของพวกเขาก็เยอะแยะไปหมด
“กูว่าไอ้บากิชัวร์” พายุพยักหน้าให้เพลิงเหมือนรู้ทัน
เพราะถ้าเป็นเรื่องไอ้แทน เรื่องที่มันแข่งรถพวกเขาก็ตามรถกลับมาจากพวกมันได้แล้ว ถึงจะยังแค้นพวกมันอยู่แต่ก็ไม่เท่าไร แต่ที่แน่ ๆ คือบากิ ที่เคยมีเรื่องกันกับพวกเขามาตลอด โดยเฉพาะกับพายุ ที่ทั้งคู่เคยซัดกันนัวอย่างไม่มีสาเหตุจนต้องเข้าโรงพยาบาลกันทั้งคู่มาแล้ว
“แล้วมึงไม่อยากจัดมันคืนหรือไง” เพลิงตวัดสายตามองไปทางพายุ
“อยากดิวะ เกลียดหน้ามันฉิบหาย” เมื่อพูดถึงการล้างแค้นกับอีกคน จากน้ำเสียงยียวนของพายุเมื่อครู่ พลันเปลี่ยนเป็นน้ำเสียงเข้มและแววตาดุดันน่ากลัวขึ้นในทันที เพราะนอกจากสาเหตุที่เขากับบากิเคยมีเรื่องชกต่อยกันมาแล้วในอดีต
เขายังไม่พอใจเรื่องเมื่อคืนเมื่อได้รู้ว่า…
บากิคือแฟนใหม่ของยูกิอดีตคนเคยรักของเขาอีกด้วย!