Melina Elimdeki günlüğe bakarken donup kalmıştı. Artık her şey ortaya çıkmıştı. Bundan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Canan bana telaşlı bir şekilde bakarken hemen kafasını iki yana salladı. Ona inanacak değildim. Her şeyi duymuş ve görmüştüm. Günlüğü sallamaya devam ederken onu işaret ettim. “Maalesef günlük bende canım. Buraya bırakacak kadar salak değilim! Senin buraya gelip onu arayacağını biliyordum ama neden dün gece aramadın be şıllık? Hiç profesyonel değilsin!” dediğimde yüzümü de buruşturmayı unutmadım. Bunun üzerine de alnı kırışıp elleriyle oynamaya başladı. Hepsi de korkudandı. Ona bir şey yapmamdan korkuyordu. “Asıl merak ettiğim ne biliyor musun? Sen kimsin?” diye sordum. Cevap vermeyince dişlerimi sıktım. “Konuş! Yoksa elimden bir kaza çıkacak!” diye bağı