Melina
Hastaneden çıkmadan önce Gonca Anne’nin yanına da gitmeye karar verdim. Onu son kez görüp öyle gidecektik. Melek Yenge olsun Gamze olsun çok mutluyduk çünkü her şey yavaş yavaş ortaya çıkıyordu.
Odaya geri geldiğimizde Gonca Anne’nin yanına sevinçle gittim. Yanağını öptüm. “Yakında her şey çok güzel olacak. Siz konuşmaya başladığınız zaman bütün yapboz parçaları yerine oturacak. Eminim ki bütün kilit nokta sizsiniz,” diye fısıldadım.
Gonca Anne’nin gözlerinden yine yaşlar akmaya başlayınca dayanamadım ve ben de ağlamaya başladım. Regl olunca gerçekten de çok duygusal oluyordum. Kendimi boşlukta hissediyordum. Ellerimi, gözlerine uzattım ve silmeye başladım.
Gözyaşlarını sildikçe yenisi akıyordu. Melek Yenge “Kim bilir içinde neler yaşıyor? Allah’ım ona konuşmayı nasip etsin,”
