Raden's POV
Miracle do exist
I sighed heavily while thanking lord for making Feiya realize what she did for the past weeks.
Finally, hindi ko na kailangang magngitngit sa sobrang galit. Finally, hindi na niya ako kinukulit.
True to her words, pagkagising ko ng umaga ay tahimik lang itong nagtitimpla ng gatas sa counter.
"Breakfast?" Kaswal niyang tanong at hindi man lang ngumiti sa akin.
I shook my head. "Lalabas na lang ako"
She shrugged. "Okay pero minsan magluto ka din. Hindi 'yon healthy"
Nagulat pa ako nang lampasan niya lang ako na parang hangin.
She's learning huh?
Naligo na ako at nagbihis. Maaga ang duty ko ngayong araw. Paglabas ko ng kwarto ay nakita ko si Feiya na naghahanda na rin sa trabaho.
Kinuha ko ang susi ng aking kotse at ang aking phone. Nahagip ng
