ราคะร้อนรัก

EP.3 ตามราวี

เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบพื้น อิงดาวค่อยๆ ก้าวเดินเข้ามาหน้าคณะ สายตาทุกคู่จับจ้องมองมายังเธอ หญิงสาวที่แสนสะสวย รูปร่างสูงยาวราวกับนางแบบ เป็นที่หมายปองของชายในมหาวิทยาลัยหลายคน พี่ๆ ในคณะพากันขายขนมจีบเธอไม่เว้นแต่ละวัน

อิงดาวสาวเท้าก้าวเดินอย่างมั่นใจ แต่เธอต้องสะดุดตากับแผ่นกระดาษที่ติดไว้เต็มไปหมดที่หน้าตึกคณะ

"ขายค่ะ ติดต่อได้ที่ 0X-XXXXXXXX อิงดาว" พร้อมกับรูปของเธอและรูปเมื่อคืนที่รถหรู ที่ถูกแทนทองและพวกทำมิดีมิร้าย

เธอรีบวิ่งไปฉีกกระดาษพวกนั้นออกจนหมด ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างพากันมองเธอเป็นตาเดียว บางคนซุบซิบนินทาเธอเสียๆ หายๆ สายตาดูแคลนถูกจ้องมองมาที่เธอ มันช่างรู้สึกอับอายยิ่งนัก ต้องเป็นฝีมือไอ้เพื่อนตัวแสบของฌอนแน่ที่ทำเรื่องเลวๆ แบบนี้ได้

"ที่แท้ก็ขายนี่เอง"

เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นมาจากข้างๆ ตึก หล่อนสาวเท้าก้าวเข้ามาหาอิงดาว กระตุกยิ้มมุมปาก ทำสายตาท่าทางเย้ยหยัน เมื่อรู้ว่าอาชีพที่เธอทำมันน่ารังเกียจสำหรับทุกๆ คน

"ทำไม ฉันไม่ได้ขอแกกินสักหน่อย อีกอย่างฉันไม่ได้ขาย"

"ใครจะมองยังไงก็ช่างฉันไม่สนหรอก หึ"

อิงดาวตอกกลับอย่างทันควัน เธอเป็นคนแรงๆ ไม่ยอมคนอยู่แล้ว ถ้าดีกับเธอ เธอก็ดีใจหาย แต่ถ้ามาร้ายกับเธอ เธอก็ไม่ปล่อยไว้เหมือนกัน มือเรียวของเธอยกขึ้นมาตบที่แก้มข้างขวาของแคทเบาๆ สองสามที

"แก้มสวยดีนะ ระวังเป็นรอยแดงนะถ้าเสือกเรื่องของคนอื่นมากๆ"

แคทจับมืออิงดาวสะบัดออกจากหน้าของหล่อน ทำหน้ายู่คิ้วติดกันอย่างไม่พอใจที่เธอทำแบบนี้กับหล่อน

"จะไม่ให้เสือกได้ไง ก็ในรูปมันมีพี่แทนทองของฉันอยู่กับแก"

"เลิกยุ่งกับผู้ชายของฉันซะ!!!"

แคทอ้างว่าแทนทองคือผู้ชายของตัวเอง ทั้งๆ ที่ไม่ใช่เลยแม้แต่นิดเดียว เขาแทบจะไม่สนิทกับหล่อนเลยด้วยซ้ำไป

"อ๊ะ!!!...ที่แท้ก็กลัวผู้ชายตัวเองมาหลงฉันสินะ"

"แบบนี้ยิ่งดีเลย ฉันชอบ"

อิงดาวลอยหน้าลอยตาพูดจายั่วประสาทแคทอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว ไม่ได้เกรงกลัวแคทแม้แต่นิดเดียว

"แต่ฉันไม่ชอบ!!!"

เสียงเคร่งขรึม เย็นชาดุดันเอ่ยขึ้นมาจากด้านหลังของอิงดาว เธอรีบหันหน้ากลับไปดูว่าเจ้าของเสียงนั้นคือใคร เมื่อหันกลับไป อิงดาวถึงกับหน้าซีดเป็นไก่ต้ม แทนทองมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?

แคทรีบวิ่งเข้าไปเกาะแขนแทนทองไว้อย่างไว ทำท่าทางกระดี๊กระด๊า ทำตัวน่าเกลียดยิ่งกว่าอิงดาวเสียอีก ราวกับสนิทสนมกันมานาน

"พี่แทนทองคะ...อิงดาวตบหน้าแคทเมื่อกี้นี้ค่ะ ช่วยแคทด้วยนะคะ แคทแค่คุยกับอิงดาวดีๆ"

"ตอแหล!!!......"

อิงดาวพูดสวนกลับอย่างทันควัน เธอไม่ยอมให้ใครมาพูดจาใส่ร้ายเธอง่ายๆ แบบนี้หรอก สายตาอาฆาตของอิงดาวถูกจ้องมองไปที่แทนทอง กระดาษในมือถูกกำไว้แน่น เธอปามันใส่หน้าของแทนทองทันทีด้วยความเดือดดาล ทำเธออับอายเมื่อคืนนี้ยังจะกล้ามาทำแบบนี้กับเธอที่นี่อีก

"นายมันหน้าตัวเมีย...ฝีมือนายใช่ไหม?"

แทนทองก้มลงหยิบกระดาษที่หล่นลงสู่พื้นเมื่อครู่ แล้วค่อยๆ คลี่มันออกมาดู พลางกระตุกยิ้มมุมปากเบาๆ

"อ้อ...ใช่ ทำไมเหรอ?"

"ก็มันเรื่องจริงนี่นา จะอายทำไม แค่นี้ไม่เห็นน่าอายตรงไหนเลย"

แทนทองพูดจาลอยหน้าลอยตา พลางกำกระดาษที่อยู่ในมือปาใส่หน้าของอิงดาว

"ส่วนเธอ ปล่อยแขนฉันสักที เราสนิทกันขนาดนั้นเลยเหรอ?"

แคทรีบปล่อยแขนของแทนทองทันที เมื่อได้ยินแทนทองพูดออกมาแบบนั้น ชายหนุ่มผู้เย็นชาไร้หัวใจ ไม่เคยไว้หน้าใคร สีหน้าท่าทางราวกับเจ้าชายน้ำแข็ง ทำให้หล่อนหน้าเจื่อน ก้มหน้าลงต่ำไม่กล้าสบตาเขาแม้แต่นิดเดียว

"คือ...เอ่อ...."

"แล้วพี่แทนทองมาที่นี่ทำไมคะ"

แคทยิ้มหวานให้แทนทอง ทั้งๆ ที่เมื่อครู่ถูกเขาฉีกหน้าต่อหน้า อิงดาวไม่เหลือชิ้นดี

"เสือก!!!"

เขาหันไปตวาดแคท มองหล่อนตาขวาง ผู้ชายคนนี้ช่างไร้ความเป็นสุภาพบุรุษสิ้นดี

ครืด!!!! ครืด!!! ครืด!!!!

เสียงสายโทรศัพท์มือถือเข้า เขาใช้มือข้างขวาล้วงกระเป๋าควักโทรศัพท์ออกมาเพื่อกดรับสาย

"ว่าไง"

(งานที่ให้ทำเสร็จเรียบร้อยแล้วครับนาย)

"กูรู้แล้ว แต่ที่มึงทำมันยังไม่พอใจกู!!"

แทนทองกดวางสายทันทีที่พูดจบ แล้วชำเลืองตามองอิงดาว พลางกระตุกยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย เธอใจหล่นวูบ ไม่รู้เลยว่าตอนนี้เขากำลังคิดจะทำอะไรอยู่ มันต้องเป็นเรื่องไม่ดีแน่ๆ อิงดาวกลืนน้ำลายก้อนใหญ่แทบไม่ลงคอ ไม่อยากจะคิดเลยว่าจากนี้เธอจะต้องเจอกับอะไร สิ่งที่เขาจะทำกับเธอมันจะเลวร้ายแค่ไหน

"อย่าลืมที่ฉันบอกล่ะ แล้วจะหาว่าไม่เตือน"

เขาเอานิ้วชี้ข้างขวาชี้หน้าอิงดาว จ้องหน้าเธอด้วยสายตาดุดันราวกับมัจจุราช แล้วเอานิ้วทำท่าทางปาดเข้าที่คอของตัวเอง ก่อนจะหันหลังก้าวเดินกลับไปที่รถหรูที่จอดอยู่ข้างๆ รถของอิงดาว

อิงดาวทำได้แค่เพียงมองตามแผ่นหลังของเขาจนลับตาไป เธอสาวเท้าก้าวเดินออกไปจากตรงนั้น ปล่อยให้แคทยืนงง ว่าทั้งสองมีเรื่องอะไรกันแน่ แต่หล่อนก็ทำได้แค่เพียงสงสัย แต่ถึงอย่างไรหล่อนก็จะตะกายขึ้นเตียงกับแทนทองให้ได้อยู่ดี

ณ ผับหรู

แสงสีวูบวาบ เสียงเพลงดังกระหึ่มกึกก้องไปทั่ว ผู้คนมากมายต่างพากันโยกย้ายส่ายสะโพกไปมาด้วยความสนุกสนาน อิงดาวสาวเท้าก้าวเดินเข้ามาในผับอย่างไร้ชีวิตชีวา หน้าตาที่ถูกแต่งแต้มอย่างสวยงาม แต่แววตาคู่สวยกลับดูเศร้าหมองกับชีวิตที่ซังกะตายและไร้ค่าของตัวเอง

"อ้าว มาแล้วน้องอิงดาวของเฮีย"

เสียงฌอนตะโกนมาแต่ไกลในมุม VIP ที่ประจำของเขา อิงดาวเห็นฌอนถึงกับหน้าเสีย ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ถ้าไอ้บ้าคนนั้นมันรู้เข้าเธอตายแน่!!!!

"สวัสดีค่ะเฮีย วันนี้มาแต่หัวค่ำเลยนะคะ"

เธอแสร้งยิ้มให้เขาราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น นี่คืองานที่เธอต้องทำ แต่จะทำยังไงดีกับสิ่งที่อาจจะต้องพบเจอในวันข้างหน้า หรือเธอจะบอกกับฌอนดีว่าเมื่อคืนเธอโดนเจ้าเพื่อนตัวแสบของเขาทำอะไรกับเธอไว้บ้าง

"ก็ต้องรีบมาสิ คิดถึงน้องอิงดาว"

ฌอนเอ่ยขึ้นพลางเอามือข้างขวาของเขารวบเอวบางไว้ ดึงเข้ามาแนบกายอย่างไม่แคร์สายตาใคร เพราะนี่คือสิ่งที่เขาทำจนเคยชินแล้ว กับเด็กนั่งดริงก์คนอื่นๆ แต่อิงดาวเป็นเด็กคนแรกที่ไม่ยอมให้เขามีอะไรด้วย ทั้งๆ ที่เขายื่นข้อเสนอมากมายให้เธอ แต่เธอปฏิเสธมันทุกครั้ง นี่เลยเป็นสิ่งที่ผู้ชายอย่างเขาอยากได้ ยิ่งอะไรยากๆ เขายิ่งอยากได้มาครอบครอง

"หนีมาเที่ยวที่นี่อีกแล้วนะครับ ไอ้เพื่อนสุดที่รัก"

ชายร่างสูงยืนตระหง่านอยู่ด้านหลังของอิงดาว เธอรับรู้ได้ทันทีถึงรังสีอำมหิตของแทนทอง ตอนนี้ความอันตรายกำลังเข้ามาเยือนเธอถึงที่แล้ว

"กูมาที่นี่ก็มันเป็นเรื่องปกติของกูอยู่แล้ว แต่ที่ไม่ปกติคือมึงต่างหาก"

ฌอนเอ่ยขึ้น พลางหัวเราะชอบใจ ไม่คิดว่าเพื่อนตัวแสบจะรังแกเด็กที่ตัวเองหมายปองไว้

"งั้นดาวขอตัวก่อนนะคะเฮีย วันนี้มีแขกค่ะ ต้องขอโทษเฮียด้วยนะคะ"

เธอค่อยๆ เอามือเรียวแกะมือหนาของฌอนที่โอบเอวของเธอเอาไว้ออก

"ได้ไง เฮียโทรบอกพี่น้ำแล้วว่าวันนี้เฮียจะมาหาน้องอิงดาว"

"จะชิ่งหนีไปกับแขกคนอื่นได้ไง เฮียไม่ยอมจริงๆ ด้วย"

ฌอนทำสายตาเง้างอนอิงดาว ราวกับเด็กที่ไม่ได้ของขวัญ

"วันนี้ไม่ได้จริงๆ ค่ะเฮีย ขอโทษเฮียด้วยนะคะ"

เธอรีบยกมือไหว้ฌอนอย่างนอบน้อม เขาเอามือของอิงดาวมากุมไว้ แล้วก้มไปจูบมือเรียว โดยไม่รู้เลยว่ามีสายตาของแทนทอง เพื่อนตัวดีของเขาจ้องมองอยู่ เขาเหลือบมองเธอตาขวาง คนนัยน์ตาสีเทาจ้องมองด้วยสายตาดุดัน จนเธอต้องหลบสายตาคู่นั้นด้วยความหวาดเกรง อิงดาวไม่เคยกลัวใครมาก่อนเท่ากับผู้ชายคนนี้เลย เขาสามารถทำเรื่องเลวๆ ได้อย่างไม่รู้สึกผิด

"เฮียปล่อยเด็กมันไปรับแขกเหอะ เดี๋ยวนี้มัวแต่สนใจผู้หญิง งานการไม่ทำ"

"ผมต้องไปคุมไอ้พวกลูกน้องเฮีย งานของผมไม่ต้องได้ทำกันพอดี"

"ส่วนเธอก็..........."

แทนทองไม่พูดอะไรต่อ เขากัดริมฝีปากตัวเองเบาๆ พลางยักคิ้วให้อิงดาวอย่างกวนๆ แต่สายตาที่จ้องมองเธอกลับน่ากลัวราวกับราชสีห์ที่กำลังจ้องมองเหยื่อที่แสนโอชะ