“โอ๊ย!!...เฮีย ดาวเจ็บท้อง”
มือเรียวกุมหน้าท้องอันแบนราบของตัวเองเอาไว้แน่น ตอนนี้ อิงดาวรู้สึกเจ็บแปลบๆ อย่างบอกไม่ถูก ใจเธอหล่นวูบเกรงว่าลูกในท้องจะเป็นอะไรไป
ฌอนรีบหันหลังแล้วสาวเท้าวิ่งไปประคองอิงดาวเอาไว้ ยืนขึ้นเต็มความสูงอุ้มเธอขึ้นสู่อ้อมอก
“ไอ้แทน!!...มึงทำลูกตัวเองได้ไงวะ ถ้าอิงดาวกับลูกเป็นอะไรไป กูไม่ไว้ชีวิตมึงแน่”
แทนทองนิ่งอึ้งกับคำพูดของฌอนที่เขาเผลอหลุดปากพูดออกมาอย่างลืมตัว แต่ตอนนี้ไม่มีเวลาที่ฌอนจะมาโกหกพกลมอีกต่อไป เขารีบอุ้มอิงดาวกึ่งวิ่งกึ่งเดินเข้าไปข้างในโรงพยาบาลอย่างเร็ว
“คุณหมอครับ ช่วยด้วยครับ”
สีหน้าเลิ่กลั่ก ท่าทีลนลาน ฌอนไม่รู้จะทำอย่างไร ตอนนี้สิ่งที่เขาห่วงที่สุดคือลูกในท้องของอิงดาว พลางคิดในใจ ไม่น่าเลย ไม่น่าเล่นบทผัวกับอิงดาวบนรถเลย ไม่งั้นแทนทองคงไม่คลั่งจนกระชากอิงดาวออกมาจากรถ แล้วต้องเจ็บตัวแบบนี้ เขานึกโทษตัวเอง
“ลูก?”
คนตัวสูงราวร้อยแ
