ซ่าส์!
"แค่กๆ แค่กๆ" ฉันหยัดร่างที่หนักๆขึ้นสำลัก ปัดผมที่เปียกด้วยน้ำไปทัดหู ก่อนที่จะพยายามยกหัวที่หนักอึ้ง...ขึ้นเพื่อมองรอบๆสถานที่ที่ตัวเองอยู่
นี่มัน..ที่ไหนกัน ฉันไม่คุ้นเลย
"ไงอันติง...ตื่นแล้วเหรอ?^^"
เสียงทุ้มที่เคยคุ้น ทำฉันหันขวับกลับไปมองทันที ก่อนที่จะพยายามกระพริบตาถี่ เพื่อมองใบหน้าคนๆนั้น
พะ..พี่เกมส์ พี่เกมส์! จริงๆด้วย?!
"พี่เกมส์ ทำอะไรคะ? ทำแบบนี้ทำไม!"
ฉันถามแล้วหันมองรอบๆอีกครั้งอย่างตื่นตะหนก เพราะบ้านหลังนี้เหมือนบ้านเดี่ยว และเท่าที่มองออกไปนอกหน้าต่าง รอบๆมันก็มีแค่ป่าเท่านั้น
ฉันไม่รู้เลยตัวเองอยู่ที่ไหน มายังไง หรือวันนี้มันวันอะไร
ทำไมเบลอแบบนี้.. ฉันหลับไปกี่วันแล้วนะ?
"ถ้าพี่เป็นแบบนี้..ชอบมั้ย? เหมือนที่ชอบมัน?"
พอได้ยินคำถามจากเสียงที่เย็นยะเยือก ฉันก็ค่อยๆขยับถอยหลัง ก้มมองเสื้อนอกที่ถูกถอด ก้มมองเรือนร่างและเสื้อผ้าตัวเอง ที่มีร่องรอยการปลด
