ฉันคิดในใจ และอารมณ์ตอนนี้ มันก็อยากบึ่งไปหายัยนั่นและตบสักฉาก
แต่คนฉลาดคงไม่ทำแบบนั้น..
ฉันจึงกัดฟันข่มอารมณ์เดือดดาลลง..และพูดกรอกหูให้คนในสายฟังว่า
"ลีออง เขาเป็นของฉัน จำใส่กระโหลกไว้ด้วยนะ"
(แต่คืนนี้..ฉันขอ)
ติ๊ด~
หน้าฉันร้อนวูบ รับรู้ได้เลยว่าตัวเองกำลังควันออกหู
จะด่ามันยังไงดี จะจัดการมันยังไง รู้ว่าผิดกฎ..กฎเหล็กคือเขาสามารถเดทหรือคบใครก็ได้ และมันก็ไม่มีผลอะไร นอกจากความสัมพันธ์ของเรามันหยุดลง
แต่ผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนพี่หนาว ฉันจะปล่อยไปง่ายๆได้ยังไง มันพูดชัดถึงเจตนารมณ์ พูดหน้าด้านๆว่า'ขอ' ฉันไม่ยอมงอมืองอเท้าแน่!
พอฉันคิดหาเหตุผลเข้าข้างตัวเอง ว่าที่ทำอยู่..มันไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของลีออง ฉันก็รีบลุกขึ้นจากเตียงเพื่อเตรียมตัวออกไปข้างนอก
แต่ไม่ถึงไหน ไม่ทันก้าว
จังหวะลุกและยืน ก็ทำให้ฉันหน้ามืดอีกครั้ง
และมันก็ไม่ได้หน้ามืดเพียงอย่างเดียว..
ฉันยังพะอืดพะอมอีกด้
