"แล้วพี่หนาว มั่นใจในตัวแฟนรึป่าวคะ?"
ฉันตัดสินใจถามคนที่น่าจะรู้ดีที่สุด แต่สีหน้าของบุรุษตรงหน้ากลับไม่ชัดเจนเลย
พี่ต้นหนาวก้มหน้าลงมองพื้น ก่อนจะถอนหายใจออกมาเฮือกนึงแล้วส่ายหน้าเบาๆ
"ไม่..พี่ไม่แน่ใจเพราะคำเดียว ไอ้คำว่า'รักแรก'นั่นแหละ"
เล่นพูดมาซะขนาดนั้นใครจะมั่นใจได้ล่ะ ทำไมแฟนพี่หนาว ไม่รู้จักเก็บอะไรไว้ในใจบ้าง
"พี่หนาวจะเสี่ยงมั้ยล่ะคะ จะให้แฟนตัวเองเจอรักแรก เพื่อขอบคุณจบๆ หรือปล่อยให้เธอหาคำตอบเอง..ว่าคนที่ช่วยวันนั้นเป็นใคร เพราะอันติงก็ไม่รู้จุดประสงค์ของแฟนพี่ชัด พี่หนาวเป็นคนใกล้ตัวและรู้นิสัยแฟนดี...ตัดสินใจเองเถอะนะคะ"
นั้นเป็นประโยคสุดท้ายที่ฉันบอกพี่หนาว ก่อนเขาจะขอตัวกลับ และไม่พูดอะไรอีกเลย ส่วนฉันเฉยๆไม่ได้เก็บเอามาคิดว่าสองคนนี้เจอกันจะเป็นยังไง หรือใครจะชอบใคร เพราะเชื่อในการตัดสินใจของพี่หนาวอยู่แล้ว
และเชื่อที่สุด..ว่าพี่หนาวจัดการได้
จนเช้ามา..ฉันไปโรงพ
