SAENDI TALK.
"หุบปากแล้วอยู่นิ่งๆ ไม่งั้นกูจะเปลี่ยนใจเอาเข็มขัดนี่มัดมือมึงแล้วเยมึงซะ"
". . . ."
เงียบสิรออะไร พูดมากเดี๋ยวโดนจับเย สมองมึงไม่เคยพ้นเรื่องนี้จริงๆนะอีเสี่ย!
"เอ้าเสร็จ ! เอาซะกูเหงื่อแตก มึงเจอกูเอาคืนแน่"
อีเสี่ยมันพูดขู่ให้เราเสียวสันหลังเล่น
"ไปกินข้าวได้แล้ว กูหิวจนแทบจะแดกมึงได้ทั้งตัวละ"
แล้วเสี่ยมันก็ลากเราลงไปข้างล่างที่ตอนนี้มีผู้หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งยืนรออยู่ที่โต๊ะกินข้าว ถัดมาข้างๆก็คือผู้หญิงคนที่สะบัดบ็อบให้เรา พอเห็นเสี่ยกับเราลงบันไดมาเท่านั่นแหล่ะอีนี่มันก็ตรงดิ่งเข้ามาคล้องแขนเสี่ยทันที
"เสี่ยขา ลงมาแล้วเหรอคะ มาค่ะอาหารพร้อมแล้ว"
เราสะบัดมือออกจากการเกาะกุมของเสี่ยมันทันทีเหมือนกันแล้วหันไปมองอย่างหมั่นไส้ ก่อนจะหันไปยกมือไหว้ผู้สูงวัยคนเดียวที่อยู่ในห้องพร้อมกับรอยยิ้ม
"สวัสดีค่ะ ป้าบุญช่วยใชไหมคะ?"
"สวัสดีค่ะคุณ ไม่ต้องไหว้ป้าก็ได้ค่ะ ป้า
