Malakas sa tenga ni Belle ang pagtiktak ng orasan sa dingding. Gabi na at umuulan subalit hindi pa rin bumabalik si Zyrone. At kahit na anong pilit niya, hindi siya makatulog.
Una, dahil gusto niya sanang masiguro na naka-uwi nga si Zyrone. At pangalawa, sadyang bumibisita ang mga alaalang gusto na niyang kalimutan tuwing umuulan kaya hindi dumadalaw sa kanya ang antok.
She walked over the glass wall of the receiving area where she was waiting for Zyrone. Malungkot niyang pinagmasdan ang sunod-sunod na pagbagsak ng butil ng ulan mula roon.
Honestly, she was never fond of the rain. Marami siyang hindi magagandang alaala tuwing umuulan. One time, nadapa siya dahil sa pagmamadali niyang makauwi mula sa eskwelahan dahil ayaw niyang mabasa sa ulan. Nagasgasan ang tuhod at siko niya noon. And
