Four events from all over the new world simultaneously happened when Judy died in the city of Ruinae
The Zseir finally saw the future he is longing for.
The blood of the most sinful one boiled.
The mark of the Imago Dei opened; and
The forbidden fruit came to life.
******
Sa kagubatang malapit sa Hebron ay tumirik ang mga matang bulag at puting-puti ng matandang Zseir na si Mehia. Kinapa nito sa tabi ang papel at panulat na gawa sa balat at dagta ng punongkahoy ng Fainz. Napabangon si Husea nang makitang umupo ang ama mula sa pagkakahiga nito.
"A...Ama?"
Inabot ni Husea ang hinahanap ng matanda saka pinanood ang pagsulat nito na akala mo ay walang sakit at hindi nanghihina. Pinalalakas ang matandang ama ng mga propesiyang nakikita nito.
Si Husea, na susunod na Zseir, ang babasa ng mga sinulat ng ama, pero hindi pa nya maintindihan ang mga ito sa ngayon, nakakakita at nakakapagsalita pa kasi sya. Mehia is yet to pass on, his power to taste the future, to his chosen son, Husea. Tiningnan lang ni Husea ang sinusulat ng ama, pero hindi nya ito alam basahin. It wasn’t even written in the dead language of the ancient world. Mehia is writing prophesies using a dialect native to an ancient race from the east. Wika na mula sa isang maliit na isla na wala na sa bagong mapa ng mundo. Ang tawag ng ama sa isla ay Perlas na nasa Silangan.
Mehia is shaking as he writes, he saw how Hermaiz died because of Judy. The hermit's death is not very pivotal though, the Zseir had seen it in the past. Masakit man sa puso nya ang pagkamatay ni Hermaiz na student nya noong bata pa ito, ay naihanda na nya ito dati pa. The death of Hermaiz is the assurance that Judy will die without any mark on her body. Ang pagkamatay ni Judy na may malinis na dugo ang magpapabago sa takbo ng madilim na mundo. This is the most pivotal part in Mehia's prophesy.
Nakita ni Husea ang pag-iyak ng ama.
"A..Ama?!?" Worried si Husea pero tinapik lang sya ni Mehia at saka muling humiga itong parang pagod na pagod. Iyak ng saya ang niluluha ng matanda.
"It is done...it is done..." bulong ng Zseir sa patay na wika, na hindi naman maintidihan ni Husea dahil ungol lang ito. Hindi lang bulag ang Zseir, pipi rin ito.
Tiningnan ni Husea ang inabot ng ama, pointless na pilitin nya itong basahin. He placed the new prophesy in the stock file of all the prophesies that their bloodline had written for over thousands of years. Fainz ensures the preservation of the written prophesies na ang iba ay nangyari na at ang iba naman ay mangyayari pa lang.
Gaya ng ama ay humiga at pumikit na ulit si Husea. Bata pa sya ay alam na nya ang destiny nyang maging susunod na Zseir. Alam nya rin ang sakit na makakita ng mangyayari sa kinabukasan pero wala naman silang kakayahang baguhin ito. Ang nakatakda ay mangyayari at mangyayari, unless ang mismong center ng prophesy ang magbago nito, through the choices he or she makes. Hindi rin pwedeng sabihin ng Zseir directly sa taong involved sa prophesy ang totoo.
Ang alam lang ni Hermaiz ay makakatagpo sya ng isang Ati sa kanyang pagtanda, at pinaghanda sya ni Mehia dito. Ang ginawa ni Hermaiz na pagsa-sacrifice ng buhay ay naramdaman na lang nito nang nagharap na sila ni Judy. Hermaiz’ pure soul dictated himself what to do.
Husea felt relief that he's not yet mute and blind to taste what will happen in the future. Sa ngayon ay masaya na syang alagaan muna ang ama.
Nang makitang tila nilalamig ang ama habang natutulog ay bumangon si Husea para kumutan ito. Noon biglang nagdilim ang paningin ni Husea, then he saw a very dark, musty, and earthy cave in his thoughts.
*** ***
Biglang kumulo ang dugo ni Caleb. Sa umpisa ay parang uminit ang puso nya hanggang ang init ay gumapang sa buo nyang katawan. For over five hundred years he feels nothing but numbness, this is the first time that he felt pain, an excruciating pain.
Napasandal si Caleb sa forbidden symbol na nakita nila ni Revin sa gumuhong kweba. Hindi tuloy napansin ni Caleb ang rufus na biglang sumulpot sa kanyang harapan. Mabilis pa rin si Caleb, agad itong nakalipad kaya nasubsob ang rufus sa metal na may forbidden symbol. Nang hindi agad nakaalis ay sumabog ang halimaw at nagkalat ang agnas nitong laman sa paligid.
Napasandal naman si Caleb sa isa pang forbidden symbol na naka-sculpture sa bato ng kweba. He’s so weak for some reason that he doesn’t know and can't explain.
"Panginoon!" Agad inangat ni Revin si Caleb nang makitang umuusok ang balat nito na nadikit sa forbidden symbol na gawa sa bato.
Dalawang shallit ang hinarap ni Revin bago nito makitang in danger ang amo. Sa kaloob-looban ng kweba ay dumalang na ang nakakalaban nilang mga nilalang ng dilim pero hindi ibig sabihin ay magiging relax na sila. Inisip ni Revin na sa forbidden symbol napaungol sa sakit si Caleb at hindi dahil sa kalaban.
"Delikado po sa atin ang symbol na ito panginoon. Ang tingnan lang po ito ay napakasakit na." Inilayo ni Revin si Caleb sa symbol, parang dinudurog ang laman ng rafa sa tuwing nakikita ito. Gusto nyang sumigaw at magwala sa galit. Ayaw nya ang simbolo.
Hindi masabi ni Caleb kay Revin na umusok ang balat nya hindi dahil sa simbolo kundi dahil may mainit sa katawan nya na daang taon nang nagyeyelo sa lamig. Ilang saglit ay umayos ang pakiramdam ni Caleb. Lumapit ulit sya sa symbol na metal at kinuha ito sa pagkakadikit sa bato. Ito ang dahilan kung bakit sya nagpunta sa lugar kahit ilang araw din silang naglakbay at ilang beses nakidigma sa mga nilalang ng dilim. Hindi sya aalis nang hindi ito naiiuwi sa kanyang bahay.
"Panginoon wag!" Napasigaw si Revin pero nagtaka sya nang hawakan ni Caleb ang symbol na gawa sa metal pero walang nangyari dito.
Nagtaka din si Caleb. There was discomfort when he first saw the symbol and painful tingling in his fingers when he traced it. Inisip nyang ito ang dahilan kaya parang kumulo ang dugo nya sa init. Caleb actually welcomes the pain. He likes the torture, kaya hinawakan nya ulit ang forbidden symbol ng buong tapang para alisin ito sa pagkakadikit sa bato. The pain is gone though. Lumamig lang ang symbol sa kanyang kamay. Ibinulsa ito ni Caleb at saka nag-decide nang umalis, lalo at papasikat na ang araw. They had a very long day, oras na para magpahinga.
Halfway out the tunnel, Caleb suddenly hissed sharply and turned around.
"B...bakit po?" Katabi nya agad si Revin, alerto.
"Narinig mo rin ba?"
"A..ang alin po?" Tumahimik ang dalawa, pilit may pinapakinggang kakaiba sa loob ng kweba.
"May narinig akong sumigaw na babae." Nilingon ni Caleb ang kaloob-looban ng kweba kung san sila nanggaling. Wala na syang marinig na sigaw.
*** ***
AAAAAH!
Biglang bangon ni Vera mula sa mahimbing na pagtulog, kasabay ito sa pagkakakita ni Mehia ng kinabukasan at pagkulo ng dugo ni Caleb. Parang may kung ano namang nagbabagang init sa noo ni Vera. Kinapa nya ang ba'lat doon pero malamig naman ito. Had Vera looked in the mirror, she'd see the flaming red mark on her forehead.
Noong bata pa si Vera ay sobrang prominent ng ba'lat nyang korteng inverted triangle na may soft edges kaya mukha itong letter U. Mantsa ang tawag nya dito na palagi nyang pilit binubura sa tuwing nakaharap sya sa salamin.
"Hindi mantsa yan Verakah." Tatawa-tawang sabi ni Gideon habang pinanonood ang batang anak na inis na inis sa salamin.
"Simbolo yan ng mga pinagpala." Sasabihin pa nito. Ipapatong ni Gideon sa noo ni Vera ang palad mula sa pulso at saka i-lalatag ang mga daliri sa ulo ni Vera.
"Ganito magbigay ng blessings ang mga matatanda sa Hebron."
Totoo naman, hindi lang sa noo may ba'lat si Vera. It's as if a big palm is spread across half of her head from her forehead backwards. Mabuti at makapal ang buhok nya kaya natatakpan ang kabuuan ng mantsa nya sa ulo. Hindi naman maintidihan ni Vera ang sinasabi ng ama nya tungkol sa Hebron. As Vera grows older, the mark fades somehow and is no longer as prominent when seen from afar. Si Vera na lang ang nakakapansin ng mamula-mula pa ring ba'lat nya sa noo.
Nagbaga ang ba'lat ni Vera kasabay ng huling hugot ng hininga ni Judy hanggang tuluyan itong mamatay. Walang alam si Vera sa kalansay na iniwan ng mga shallit sa city of Ruinae. Napakalayo ng lugar para magtagpo sina Vera at Judy ng landas. Sa madilim na kwarto ng dalaga ay hindi napansin nito ang nakikiramdam na si Gido.
Tahimik na napasok ni Gido ang kwarto ni Vera. Dala ang maliit na flashlight ay inilawan ni Gido ang katawan ng tulog na tulog na babae. Tinitigan ni Gido ang maamong mukha ni Vera saka lumapit para amuyin ang leeg nito. Mabango si Vera, amoy ng babaing sariwa, other than that ay wala na syang naaamoy na iba pa sa dalaga. Lumayo si Gido na nagtataka pa rin. Na-distract lang sya ng exotic na ganda ni Vera. Nakakapaglaway ang purity ng race nito. Molato o mixed race ang halos lahat ng tao sa bagong mundo. Bihira ang ganda ng lahi ni Vera, purong-puro.
Vera's dark eyelashes are thick and rich as they cover her expressive round eyes. Naalala nya kung gaano sya nagandahan sa mga mata ng batang si Vera nang una itong dalhin ni Samuel sa bahay nya. Vera's cute nose is delicately pointed upward as if proudly parading how it fits perfectly to her heart-shaped face. Her cheekbones are high enough that she looks like smiling even in her sleep, no - inviting - that's what Vera is doing to him. Napako ang titig ni Gido sa mapupula at pouty na mga labi ni Vera, na-imagine nya ang sariling sinisipsip at kinakagat ito pati na ang dila ng dalaga.
With a growing hard-on, Gido's eyes wander on Vera's breast. Napaungol sya ng bahagya habang dinilaan ang sariling labi, naglalaway si Gido sa pagnanasa. Just like her nose, Vera's breasts are equally proud. They are not too big to make Vera very sensual but not too small to make her unappetizing. Sakto lang ang size ng s**o nito para lamasin ng mga kamay nya, pati sipsipin at kagatin ang galit na galit nitong mga u***g. Vera's sleeping gown is too thin that Gido can see the silhouette of Vera's small crowns on top of those rich chunky breasts.
Napalunok si Gido, tigas na tigas na sya, titig pa lang ang ginagawa nya sa babae. He froze in place when Vera moved suddenly, still unconscious. Naalis tuloy ang maikling kumot na humaharang sa bilugan hita ng dalaga na napabuka pa. Inangat ni Gido ang kamay, gusto nyang subukang pasukin ang pagitan ng hita ng dalaga at gamitin ang daliri para kapain ang masikip na butas na naroroon. Na-imagine nyang masikip na masikip ito. Paglalawain nya sa butas at padudulasin hanggang maipasok nya ang lahat nyang daliri sa kaloob-looban ng dalaga. Akmang gagawin na ni Gido ang plano nang nasilaw sya ng isang liwanag saka biglang bumangon si Vera at sumigaw.
Pinatay ni Gido ang flashlight, inisip na dito nanggaling ang liwanag na sumilaw sa kanya, at saka ito nagtago sa isang sulok. Ang lakas naman ng pakiramdam ng dalaga para malaman nitong naroroon sya, sa isip-isip ng lalaki. Nang muling silipin ay kinakapa ni Vera ang noo nito. Matapos ay umikot ang paningin ng dalaga sa madilim na paligid.
Walang makita si Vera pero may nararamdaman syang kakaiba bukod sa mainit nyang noo. Kinapa nya ulit ito nang bigla na naman syang kinabahan.
"S..sino yan!?" Takot na tanong ni Vera sa dilim.
"A...ako ito Vera..."
Nabosesan ni Vera si Gido, ang kuya ng tita Yna nya. Vera panicked, she doesn’t like Gido but she has no choice. Kailangan nyang maging magalang dito lalo’t nakikitira lang siya sa bahay nito.
The night Vera and her mom were attacked by rufus, nakatulugan ni Vera ang sobrang takot. Napasigaw sya nang bumukas ang pintuan sa itaas ng kanilang hukay na pinagtataguan. It was her uncle Samuel, her mom's younger brother, who came in the morning to fetch them. It's too late for Dulce though, she died after saying goodbye to Vera.
"Tandaan mo Vera ang sabi ng ama mo. Importante ang dugo mo. Wag na wag kang papa-alipin sa mga taong dilim. Wag na wag kang magpapamarka. Bumalik ka sa liwanag. Hanapin mo ang liwanag..." Ito ang huling habilin ni Dulce sa anak. Labing-apat na taon si Vera noon.
Ngayon nga ay twenty na sya at anim na taon na syang pinoprotektahan ni Samuel. Her uncle promised her mom that he'd take care of Vera.
"T...tito!" sa wakas ay nakasigaw si Vera, matapos ang initial shock in the knowledge that Gido is in her room.
"Tiyang...Tito!" Vera shouted again while holding her necklace with forbidden symbol. Ugali nyang hawakan ang kwintas kapag natatakot sya.
"Bakit? Ano bang ginagawa ko sa iyo? Binabantayan lang kita dahil baka may makapasok na bampira sa kwarto mo." Katwiran ni Gido.
Vera knows he is lying. Nasa pinakamalalim na hukay sya sa loob ng bahay. Kinuha ni Samuel ang mga batong nakapader sa lumang moog ng namatay na kapatid para gumawa ng Bagong moog para kay Vera sa ilalim ng bahay ni Gido. Kung may susugod na bampira, huli si Vera na mapupuntahan nito dahil may mga tao pa sa itaas nya.
Lumapit si Gido kay Vera, mukhang senior citizen na ito kahit nasa 40's pa lang. Amoy banug ito, isang uri ng alak na gawa sa ugat ng mga ligaw na d**o sa Agar. Umupo ito sa higaan ni Vera kung saan sumiksik sa sulok ang dalaga at pilit binalot ang katawan ng maliit at manipis na kumot.
"O, wag kang matakot. May regalo ako sa iyo, hindi ba't birthday mo ngayon? Ilang taon ka na? Bente? Sariwang-sariwa ang ganda mo Vera."
Bago mahawakan ay mabilis na tumayo si Vera palayo sa lalaki.
"Please po, umalis na kayo!" Pilit pinatapang ni Vera ang sarili.
"V..vera?"
Sa pintuan ay nakita ni Vera ang inaantok pang si Samuel. Nagising ito sa sigaw ng pamangkin. Vera ran and hid behind her uncle's back.
"K..kuya Gido? A..anong ginagawa mo dito?"
"Bakit? Bahay ko to diba? Kahit ano pwede kong gawin! Pero kung gusto nyo nang umalis..."
Hindi nakakibo si Samuel. His hands are tied. Even if he wants to punch Gido for disrespecting Vera, his wife and 3 kids are relying on Gido to house and protect them.
"Akala ko magrereklamo ka eh." Iniwan lang ni Gido ang regalo kay Vera at saka ito mayabang na umalis.
Nang masigurong wala na si Gido ay hinarap ni Samuel ang pamangkin.
"May ginawa ba sya sa iyong masama?"
"W..wala po tito, pero buti dumating kayo agad." Gustong umiyak ni Vera pero pinigil nya.
"Lalagyan kita ng dalawang lock sa loob ng kwarto mo, palagi mong isasara ha."
"Opo..."
"Sige na, matulog ka na ulit. Dito na ako sa labas ng kwarto mo magpapahinga.”
"Opo tito, salamat po." Vera felt super grateful and relieved, nahihiya man sya sa tiyuhin dahil sa abalang dulot nya.
Nang mahiga ay hindi agad nakatulog si Vera, malamig na ang noo nang kinapa nya ulit ito. She cried quietly while missing her parents. Sinipa nya ang regalo ni Gido, hindi sya interesado dito.
Nakatulugan na ni Vera ang pag-iyak, yet disturbed ang kanyang panaginip. May hawak syang prutas na napakasarap, kumulo ang sikmura ng gutom na gutom na dalaga. Agad nyang kinagat ang prutas. When she did, warm blood came out of the fruit staining her lips.
******
Sa Cintru ay nagbago ang kulay ng prutas na hawak ni Kein habang ito ay natutulog. Mula sa pagiging itim ay unti- unti itong nagiging brown.
"P..Panginoon...?" Napaluhod si Caiphaiz sa dyos na sinasamba.
Kein has been sleeping in his glass casket for two thousand years. Kasabay ng pagkamatay ni Judy ang biglang pagbabago ng kulay ng prutas na hawak nito.
"Ano pong nangyayari panginoon?" Sa prutas nakatingin si Caiphaiz, litong-lito ito.
******
Sa silangang bahagi ng mundo ay hubo't hubad na hinihintay ni Salome si Khadiz. Kinapa nya ng daliri ang sarili. Basang-basa na ang kanyang madulas na lagusan. Napakagat labi si Salome, sabik na sabik, nang maramdaman nyang bumukas ang pinto ng kanyang silid.
******
WARNING: Next episode will be a provocative read (erotic scenes). Strictly for adults only, please skip if you will be negatively triggered