BLOODLINES : DUGO NG PANGAKO

ANG BABAE SA PARANG

Caleb is expecting Salome anytime soon.  His desire for her intensifies every 50 years.  Their sire blood made him want to see his maker yet his longing for Salome subsides in the succeeding years following their meeting until it’s time for them to meet again.

Despite wanting Salome, he also despised her for making him what he is today.  Kaya naman habang nawawala ito sa kanyang isip sa mahabang panahon bago sila muling magkita ay nagkakasya naman si Caleb na isipin at alagaan ang damdamin nya noon para kay…

Gumuhit ang akala mo’y sakit sa ulo ni Caleb, meron syang memoryang pilit na inaalala.    

Basta ang alam nya, noon ay nagmahal sya daang taon na ang nakalipas, noong mortal pa sya. Noong marami pa syang pagpipilian.  Hindi kagaya ngayon, ang laman ng utak nya ay ang uhaw sa dugo at kung paano ma-control ang damdamin nya tungkol dito. 

Halos limang daang taon nyang pilit nire-resolba ang kanyang kalagayan. He hated what he became, pero kailangan nyang tanggapin ang lahat.

Sa unang daang taon nyang pagiging bampira, wala syang ginawa kundi maging miserable.  He attempted to destroy himself many time but Salome compelled him not to dare harm himself, when she caught him trying to expose himself as the sun rises.

Ngayon nga, kaaway na ang turing nya sa liwanag ng araw, kahit alam nyang ito lang ang pwedeng tumapos ng kanyang pagiging halimaw.

Para bigyang purpose ang kanyang existence ay nakihalo si Caleb sa pulitika.  This way ay gusto nyang itaas ang dangal ng lahing pinanggalingan nya, ang lahing tao. 

Mahirap makipaglaban sa mga elite, ilang beses ay gusto na syang patayin o itakwil ng bloodline na pinagmulan nya, lalong-lalo ang asawa ni Salome. Yet he fought hard for the reality of treaty of Avlam even though he knew that it’s just a bandaid solution against human suppression.

Iniisip din paminsan-minsan ni Caleb ang mga taong liwanag, nagsisisi na rin kaya ang mga ito sa pagpayag nila sa paglagda sa treaty? Daang taon na rin syang hindi nagagawi dito. Dati ay kilala pa nya ang mga namumuno sa lahi ni Jabez, pero ngayon ay malamang na wala na ang mga ito. 

As years went on he started concentrating more in remembering a precious memory.  This became his reason for waking up everyday.

Sa mga panahong tila nababaliw sya sa kaiisip sa isang alaalang hindi makapasok sa kanyang memorya ay nagkakasya si Caleb na libangin ang sarili sa pag-ikot sa mundo.  Isang perks o pakunswelo na meron sya for being a sheik.

He became interested in history, archaeology, and science.  He collects ancient artifacts and dedicates his infinite time restoring them and arming himself with knowledge of the past.

Ang kanyang alaalang nakalimutan at ang trabahong ito ang naging sandigan ni Caleb para matiis ang kanyang kalagayan.

"Babalik ako..." bulong ng malambing na tinig. Napapikit si Caleb, flashes of visions entered his mind. Malapit na, sa isip-isip ni Caleb, malapit ko nang maalala kung ano ang memoryang nawala sa akin. Isang pangako ng pagbabalik, yun ang nagpipigil sa kanyang mawalan ng pag-asa. 

Babaing humahalakhak patakbo sa maliwanag na parang, pero hindi nya Makita ang mukha nito. Nakita ni Caleb na malapit na sya sa babae mula sa likod, hinawakan ni Caleb ang maliit na beywang nito. Ahhh, a pleasure beyond compare…

"Nagbalik na ako..." Kinilabutan si Caleb sa dampi ng balat sa kanyang katawan. Touch, haplos ng ibang nilalang gives Caleb pleasure. Isa rin ito sa struggle na meron sya bukod sa uhaw sa dugo. There's a strong longing for him to be with someone.  After all naging bampira lang sya, pero taglay nya pa rin ang pagiging lalaki kasama ang mga pangangailangan Nito.

Nawala na si Caleb sa parang, pati ang babaing tumatakbo at humahalakhak sa hawak at yakap nya. Bumalik sya sa kasalukuyan, kung saan muli nyang tinatanaw sa malaking terasa ng kanyang hotel room ang paglubog ng araw. 

Hinarap nya si Salome. Tila tumalon ang kanyang patay na puso nang makita ang magandang babaeng gumawa sa kanya. Gumapang ang desire nya rito tulak ng sire-blood nila sa isa’t-isa.

******

Pinagmasdan muna ni Salome ang nakatalikod na si Caleb bago sya nagsalita. Kung may puso syang tumitibok ay malamang na sumabog na ito, likod pa lang ni Caleb ang nakikita nya. 

For the past 50 years of not seeing each other, she endured everything just for this moment, to once again be with and see the face of the one she truly loves.

Gumapang ang kilabot sa kanyang katawan ng yakapin nya ito mula sa pagkakatalikod. Tama lang na magselos si Khadiz kay Caleb, kung alam lang nito kung gaanong wala sa kalingkingan ng damdamin nya kay Caleb ang nararamdaman nya para sa asawa.

Nang humarap ang lalaki ay tuluyan nang nag-melt si Salome. Para syang bumalik sa pagiging teenager na nangatog sa pagkakatitig ng kanyang crush. 

Caleb is breathtaking in his prime.  If Khadiz has an angelic boyish look, Caleb has the face of fierce warrior.  His black shrivelled hair extenuates his strong jaws that clench when he feels tensed.  Though the facade showed an aura of hostility and indifference, one could still feel the sheik’s gentle demeanours emanating from within him.  

Gustong halikan ni Salome ang matangos nitong ilong na alam nyang ilang beses nang nabasag at nabuo dahil sa pakikipaglaban nito sa mga elemento ng dilim.  Lamang ay higit na uhaw na uhaw si Salome sa mapupulang labi ng bampirang ginawa nya. Yes, Salome feels like a god at proud na proud sya sa kanyang creation of preserving Caleb into who he is right now.

Salome hugged Caleb tightly imagining the good old times when Caleb can still kiss her naked body from head to toes.

"Im sorry for being late darling... alam mo naman... sobrang busy..." Totoong napakarami pang ginawa ni Salome bago mapuntahan ang binata. She needed to deal with Khadiz' siblings lalong-lalo na si Lekan, all for Caleb syempre. 

Kailangan din nyang tikman ang bagong biling pagkain at makipag orgy na rin sa mga ito. Darn Khadiz! Sa isip-isip ni Salome, kailangan nyang ibsan ang kanyang libog bago harapin si Caleb dahil baka hindi nya mapigil ang sarili. 

Gumuhit ang malalim na galit sa puso ni Salome nang maalala ang utos ni Khadiz para masigurong Walang s****l relationship na mamagitan sa kanila ni Caleb. Gusto ng pusong nyang sawayin ito pero hindi kaya ng isip nya.

Kung alam lang ni Khadiz na ilang beses na itong pinatay ni Salome sa isip, sa marami at iba't-ibang paraan dahil sa ginawa nito sa kanila ni Caleb. Pero saka na ang pangarap dahil ngayon ay andito sya sa piling ng lalaking pinakamamahal, kahit sa maikling sandali. She will make the most out of it.

Huminga nang malalim si Salome bago kumalas sa pagkakayakap kay Caleb ng mahigpit, wala naman syang hininga pero kailangan nyang i-compose ang kanyang sarili.

"Did you miss me?"

Ngumiti si Caleb at tumango. Nakita ni Salome ang sincerity dito. 

"So much..."

Sa Sinabi ay hindi nakapigil si Salome, hinalikan nito sa labi si Caleb, mariin, marahas, at puno ng pananabik. 

Naramdaman ni Salome na pilit syang tinulak ni Caleb para lumayo. Gustong maiyak ni Salome sa rejection.  Nakita nya sa mga mata ni Caleb ang repulsion.  Nandidiri ito sa kanya sexually as compelled him to.

"I can't..." sabi ni Caleb

"I understand..." lumayo si Salome sa lalaki.  Ang galit nya sa asawa ay sukdulan dahil pinatay sya nito ng pangalawang beses.  Tuso ang asawa, sa halip na desire ni Salome ang tanggalin nito, desire ni Caleb ang inalis ni Khadiz para iwan syang nananabik at nato-torture sa bawat pagtatagpo nila ni Caleb.

Naupo si Salome sa living area ng suite, malayo sa kinatatayuan ni Caleb.

“So what happened here?  Are you redecorating?”

Parang dinaanan ng bagyo ang silid ni Caleb.  It took all his strength not to hunt the girl with mouthwatering smell.

“Exercise…”. Caleb smiled, hindi nga lang Ngumiti ang mga mata Nito.  Natawa si Salome sa dry sense of humor ng lalaking mahal.

"Totoo ba ang balita ni Revin sa akin na mas lalong nagiging aktibo ang mga Jabezzite warriors nitong mga nakaraaang daang taon?”  Pag-iiba ni Caleb ng usapan.

"I thought you're through with politics Caleb?" Nawala ang ngiti ni Salome thinking that this is the reason why Caleb’s room is a mess.

"Naisip ko lang ang tungkol sa treaty.”

Here we go…sa isip-isip ni Salome.  A small rule in the treaty might not have been followed to the letter.  Masyadong particular si Caleb patungkol dito.

"Dont worry about the treaty, it is intact. May mga pasaway lang na Jabezzite warriors, nagbago kasi sila ng pinuno at hindi nila gusto masyado ang treaty. Pero it is manageable.”

"Anong reaksyon ni Khadiz at ng iba pang mga royals?"

Hindi agad nakakibo si Salome. Hindi ito ang gusto nyang pag-usapan nila ng lalaki.

"Nag-aalala ka ba sa mga Jabezzite warriors? They are strong, they can protect themselves. Sila pa rin ang pinaka-kinatatakutan nating kaaway." Pagsisinungaling ni Salome, balita nya mula kay Khadiz ay lumiliit na ang liwanag nito ng paunti-unti. 

May mga rafang nagmamanman sa lugar kahit sa malayo. Mabagal ang pagliit pero siguradong di na magtatagal ang liwanag dito.

"I'm sure nag-re-retaliate ang mga rafa sa pag-atake ng mga Jabezzite warriors.”

"Caleb, don't worry. Pinag-uutos pa rin ni Caiphiaz sa mga rafa na galangin ang treaty. Tingnan mo nga maayos pa rin ang kalakalan sa Kamara di ba? Please stop worrying okay?"

Tumango na lang si Caleb, pero hindi pa rin sya kumbinsido. 

"So animal blood huh..." Pag-iiba ni Salome ng usapan. "Kapag hindi ko na lang kayang tiisin ang uhaw..."

"Why do you have to do this Caleb, why don't you just eat? Tingnan mo nga ang sarili mo, you are miserable.”

Hindi kumibo si Caleb. 

"Come, i have a gift for you."

"I don't need a gift Salome, maayos naman ako, nasa akin pa ang regalo mong pagkain noon."

"And you expect me to believe na maayos ka? Nasa akin pa rin ang loyalty ni Revin. Remember i made him. Sya ang nagkikwento sa akin ng totoo. At hindi naman ako tanga, matanda na si Princess, namatayan ka pa ng isang markado. Ilang taon na lang at ni ang paglingkuran kang linisin ang Villa mo ay hindi na magagawa ni Princess.”

Huminga ng malalim si Caleb.  Ayaw nyang makipag-argue. 

“Come on, sumunod ka sa akin…”. Tumayo na si Salome para lumabas ng silid.  Ayaw pa rin ni Caleb kumilos sa kinatatayuan.

"That's an order Caleb..."

Ramdam ni Caleb ang enerhiyang nagsasabi sa buo nyang pagkabampira na sumunod kay Salome. Humakbang ang kanyang mga paa, ayaw man nya gawin ito. This is one thing that he doesn’t like about his relationship with Salome, the part that he is her puppet.

"Isang bagay pa?" 

Biglang huminto si Salome bago tuluyang buksan nito ang pintuan. Napahinto rin si Caleb na nakasunod dito.

"Naaalala mo na ba sya?"

"K...onte..." Hindi makapagsinungaling si Caleb.

"Good. Now forget about her, and that's another order!”

Rinig ni Caleb ang galit ni Salome sa utos na ito.

Nakita ni Caleb na biglang nawalang parang bula ang isang alaalang halos limampung taon nyang pilit binubuo. Kasabay nang pagkawala ng alaala ay tila isang matalas na patalim ang tumarak sa patay na nyang puso. Ngayon ay hindi na lang uhaw ang nararamdaman ni Caleb kundi ibayong lungkot at emptiness.

For some reason, sabay na Nawala sa ala-ala ni Caleb ang amoy at mukha ng babaing Nakita sa Kamara.  Nadamay sa paglaho ng memorya nya si Vera.

******

Handa na si Vera. Naligo sya pagka-gising at inayos ang sarili. Umupo sya sa kama paharap sa pintuan ng suite habang hinihintay ang pagdating ng kanyang among bampira. 

Inisa-isa nya sa isip ang mga dapat gawin.

Nang bumukas ang pintuan ay mabilis na tumayo si Vera at yumuko, saka inabot ang kanyang kanang kamay sa narinig nyang papalapit na yabag.

"P..panginoon handa na po ako..." sabi ni Vera. Matagal syang naghintay. Nang walang naramdaman ay marahan syang nagtaas ng tingin para alamin kung bakit.

Tila nabunutan ng tinik si Vera nang makita ang maayos na rafa sa kanyang harapan. Malinis at mukhang maginoo ito na kagaya nang namuno na bampira sa paglalakbay nila. Dinasal na lamang ni Vera na sana ay mabait ito hindi gaya nang ibang rafang nakasalamuha na nya.

Naalala ni Vera ang pamangking si Sammy sa blonde at kulot-kulot nitong buhok. Napangiti si Vera sa memory at relief na nadama saka muling inabot ang kanyang braso dito.

Umiling ang rafa. Takang ibinaba ni Vera ang kamay. Hindi nya alam ang susunod na gagawin. Wala ito sa script na sinabi ni Myls. May mali ba syang ginawa? Sa isip-isip ni Vera.

“Maghubad ka.” Utos ng rafa sa babaing kaharap.

******

Pagpasok pa lang nya sa silid ay kakaibang amoy na ang sumalubong sa kanya.  Para syang sinapak ng napakabangong Amoy mula sa babaing nasa kama. It's the smell of his childhood. Agad syang nauhaw kahit katatapos pa lamang nyang uminom ng dugo at nirereserba nya ang natitira nyang desire para sa kanyang amo, ang puso ng kanyang buong pagkabampira at sabik na sabik sya dito.

Pero napakaganda ng markadong pagkaing nasa kanyang harapan. Bagay na bagay dito ang suot nitong damit na provocative at sexy pero mala-anghel ang taglay nitong maamong mukha. There was a stain of something on her forehead, a reddish mark, hindi malinaw sa ordinaryong tao pero sa kagaya nyang bampira ay kitang-kita nya ang ba'lat nito. 

It made the face of the girl stronger somehow, mukhang helmet gear ng isang girl warrior ang birth mark ng dalaga sa paningin ni Revin.

“P..po?”  Tigalgal si Vera.

“Bingi ka ba?  Ang sabi ko maghubad ka!”