กลั่นแกล้ง

1567 Words

สามชั่วโมงต่อมา หลังจากแยกย้ายกันกับผองเพื่อน วายุภักษ์ก็ขับรถมาส่งคนขี้เมาที่คอนโด แม้ตัวเองจะดื่มไปไม่มาก แต่สำหรับรุ่งทิวานั้น เธอดื่มมากจนเมา เพราะเลี่ยงการตอบคำถามที่เธอตอบไม่ได้ “รุ้งนอนคนเดียวได้ไหม?” ถามคนเมาที่กำลังพลิกตัวไปมาอยู่บนเตียง ดวงตาคู่สวยปรือขึ้นมา เอื้อมมือไขว่คว้าภาพเลือนรางตรงหน้าไว้ ถูใบหน้าเข้ากับฝ่ามือหนา พึมพำสิ่งที่ตัวเองหวาดกลัวออกไป “อย่าไปกับคุณปิ่นนะคะ อย่าไปนะ” คนฟังนั่งอมยิ้มอยู่ข้างเตียง เมาแล้วน่ารักจนอยากให้เมาทุกวัน เข้าใจผิดไปใหญ่หลวงขนาดนั้น เขาจะทำยังไงกับความเข้าใจผิดของเธอดี “ถ้าไม่อยากให้ไป ต้องรัดผมให้แน่นๆ อย่าเผยมุมอ่อนแอให้ใครเห็น ต้องอยู่ข้างๆผมด้วยความเก่งกาจ และความแข็งแกร่งด้วย” คาดหวังกับเธอเยอะเกินไปหรือเปล่านะ แต่เขาเป็นนักธุรกิจระดับแนวหน้าของเมืองไทย คนอยู่ในวงการธุรกิจมันต้องชิงดีชิงเด่นกัน ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง มีเพียงความเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD