BAD FRIEND #14

1448 Words

BAD FRIEND #14 เดลนั่งลูบหัวหญิงสาวที่นอนหลับไปได้สักพัก ก่อนจะค่อยๆจูบลงที่หน้าผาก พร้อมกับเดินไปคว้าบุหรี่แล้วเดินออกไปยังนอกระเบียง ครืดด ครืดด ติ๊ด! “ว่าไง” เดลพูดเสียงนิ่งพร้อมกับพ่นควันบุหรี่ออกมา (อยู่ไหนวะ) พัตเตอร์ถามเสียงนิ่ง (กูมาหาที่ไซต์มึงไม่อยู่) “อื้อ มีไร กูมาต่างจังหวัด” (ต่างจังหวัด? คงไม่ใช่ภูเก็ตหรอก ใช่มั้ยวะ) พัตเตอร์เอ่ยแซวขึ้น “จะโทรมาหากูแค่นี้?” (ป่าว จะชวนไปสนามแข่ง แต่ไปต่างจังหวัดก็ไม่เป็นไร) “เออ งั้นแค่นี้” ติ๊ด! เดลพ่นควันบุหรี่ออกมา ก่อนจะทิ้งลงที่เขี่ยบุหรี่แล้วเดินเข้าไปอาบน้ำ -สองชั่วโมงต่อมา- “อื้ออ..โอ้ยย” เดียร์ร้องขึ้นจากความเจ็บปวดตรงแก่นกลางร่างกาย “เป็นอะไร” เดียร์หันไปมองด้านหลังก่อนจะสะบัดแขนของชายหนุ่มออก “ออกไป” พร้อมกับค่อยๆชันตัวขึ้น เดลมองหญิงสาวด้วยสีหน้านิ่งๆ ก่อนจะพุ่งไปกอดจากทางด้านหลัง “จะไปไหน เจ็บอยู่ไม่ใช่หรอไง” “อย่ามายุ่งได้มั้ย!” เดียร์พูดขึ้นอย่างหงุดหงิดพร้อมกับพยายามแกะมือของเดลออก “นี่เดล!” “อย่าดื้อ” เดลพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงดุๆ “หรืออยากสลบคาเตียงอีก แบบนั้นก็ได้นะ” “มะ..ไม่เอา” เดียร์เองหน้าหลบชายหนุ่มที่มาคลอเคลียอยู่ข้างๆแก้ม “หิวข้าว” ก่อนจะพูดขึ้นเสียงเบา “อื้ม” เดลนิ่งไปก่อนจะลุกมาช้อนตัวหญิงสาว “ทำอะไร” เดียร์เลิกคิ้วถาม “เดียร์เดินไหวหรอ” เดลพูดเสียงนิ่งก่อนจะอุ้มหญิงสาวออกไปยังโต๊ะอาหารด้านนอก “นี่..” เดียร์มองอาหารบนโต๊ะด้วยสีหน้าสงสัย “ไม่ใช่ที่พนักงานมาส่งหรอ” “พนักงานมาส่ง แต่ไม่ใช่ของที่ไอเวรนั่นมันสั่งมา” เดลตอบก่อนจะเอื้อมมือไปตักอาหารตรงหน้า “อ่าว แล้ว../กินข้าวเดียร์” เดลพูดขัดขึ้นพร้อมกับก้มหน้ากินข้าวต่อโดยไม่พูดอะไร ติ๊งต่อง! ติ๊งต่อง! เดียร์ชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะเงยหน้ามองเดลโดยอัตโนมัติ “ทำไมไม่ไปเปิด ไปเปิดสิ” เดลพูดเสียงนิ่ง “จะเปิดได้ยังไง” “แล้วทำไมเปิดไม่ได้?” เดลพูดเสียงนิ่ง “กลัวมันรู้หรอ” “...” “ทำไม อยู่กับผัวมันแปลกตรงไหน” “หยุดนะเดล” เดียร์จ้องชายหนุ่มด้วยสีหน้าจริงจัง “ไปบอกมันให้กลับไป ก่อนที่เดลจะหมดความอดทน” เคร้ง! เดลโยนกระแทกช้อนลงอย่างแรง ก่อนจะลุกเดินหนีเข้าห้องนอนไป ติ๊งต่อง! แกร๊ก! “เป็นอะไรรึป่าว” มินถามขึ้นด้วยสีหน้าสงสัยพร้อมกับจ้องหน้าซีดขาวของคนตรงหน้า “ไม่สบายหรอ” “นิดหน่อยค่ะ พี่มินมีอะไรรึป่าวคะ” “จะชวนไปปาร์ตี้ห้องแพร ไปมั้ย?” “ไม่ดีกว่าค่ะ วันนี้เดียร์ขอตัวนะ เดียร์อยากพัก” เดียร์พูดพร้อมกับส่งยิ้มบางๆ “อื้ม” มินพยักหน้าพร้อมกับมองหน้าหญิงสาว ก่อนจะหันหลังเดินออกไป “เห้ออ” เดียร์ถอนหายใจออหมาอย่างโล่งอก ก่อนจะหันหลังกลับไปเจอเดลที่ยืนกอดอกมองมาที่เธอด้วยแววตาไม่พอใจ “โล่งใจขนาดนั้นเลย?” เดลยิ้มมุมปาก “เลิกยุ่งกับมันซะ!” “ไม่!” เดียร์ส่ายหน้า “ทำไมเดียร์ต้องเลิกยุ่งกับพี่เค้า” “เพราะเดลบอกให้เดียร์เลิกยุ่งไง!” เดลพูดพร้อมกับเดินเข้ามาใกล้หญิงสาว “แล้วอย่าบอกนะว่าเดลไม่มีสิทธิ์!” ก่อนจะรั้งเอวหญิงสาวเข้าไปใกล้ “ไม่” เดียร์เบือนหน้าหนีพร้อมกับผลักอกชายหนุ่มออกไป “ก็รู้หนิว่ามันมีเจ้าของ ทำไมยังจะไปยุ่งกับมันอีก ห๊ะ!” “แล้วเดลหล่ะ ไม่รู้รึไงว่าตัวเองมีเจ้าของแล้ว แล้วมาทำแบบนี้กับทำไม!” “ก็เห็นชอบหนิ..ของของคนอื่น!” “ใช่!” หญิงสาวพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มมุมปาก “อย่างที่เดลบอกก็ถูก ของของคนอื่น..มันสนุกดี!” “เดียร์!” เดลกระชากหญิงสาวเข้ามาหาตัวด้วยอารมณ์เดือดพล่าน “ทำไม” เดียร์ยิ้มด้วยสีหน้าประชดประชัน “อยากได้ยินแบบนี้อยู่แล้วไม่ใช่หรอ” “...” “อยากจะคิดอะไรก็คิด ยังไงเดียร์พูดอะไรไปเดลก็ไม่ฟังอยู่แล้วหนิ” “ถ้าอยากจะลองดีก็ได้ แล้วเดียร์จะได้รู้ว่าเดลบ้าได้กว่าที่เดียร์คิด!” ก่อนจะเดินไปคว้าบุหรี่แล้วเดินออกจากห้องไป ปัง! เดียร์เสยผมอย่างหงุดหงิดก่อนจะเดินไปทิ้งตัวนั่งบนโซฟาด้วยท่าทีอ่อนเพลีย -วันต่อมา- ก๊อก ก๊อก แกร๊ก! “ไปกินข้าวกัน” มินยิ้มให้หญิงสาว “รอแปบนึงนะคะ เดียร์ไปหยิบโทรศัพท์ก่อน” เดียร์ส่งยิ้มให้คนตรงหน้าพร้อมกับเดินไปหยิบกระเป๋า “ไปค่ะ” “ทำไมเดินแบบนั้นอะ เจ็บขาหรอ” มินพูดด้วยสวยตาเป็นห่วง “อ่อ..”’เดียร์นิ่งไปก่อนจะยิ้มเจือนๆให้ชายหนุ่ม “พะ..พอดีว่า เดียร์เผลอเดินไปเตะโซฟาค่ะ มันก็เลยปวดๆ” “อ่ออ” “แล้วแพรกับพี่ธีร์หล่ะคะ” “คู่นั้นยังไม่ตื่นเลย ท่าทางจะตื่นยาก” “เมื่อคืนกินกันหนักหรอคะ” เดียร์หันไปถามพร้อมกับเอื้อมมือไปกดลิฟต์ “อื้อ” มินพยักหน้ายิ้มๆ “กินเหมือนอดยากอะ กระดกเอา กระดกเอา” เดียร์หันไปยิ้มให้ชายหนุ่ม ก่อนจะขำออกมา “พี่มินก็ดูแฮงค์ๆ เหอะ ดื่มเยอะเหมือนกันหล่ะสิ” ตึ้งง! “ปะ” มินยิ้มพร้อมกับหันไปพยักหน้าให้หญิงสาวเมื่อเห็นว่ามาลิฟต์เปิดออก ก่อนที่ทั้งคู่จะชะงักไปเมื่อเห็นเดลกับมิลล่ายื่นอยู่ในลิฟต์ “จะเข้ามั้ย?” เดลถามพร้อมกับจ้องหน้าเดียร์ “เดียร์” มินเรียกหญิงสาวพร้อมกับพยักหน้าเบาๆเชิงว่าให้เข้ามา “เข้ามาสิ” “พี่เดียร์” มิลล่ายิ้มให้หญิงสาว “ดีใจจังเลยค่ะ เจอพี่เดียร์ด้วย มาเที่ยวหรอคะ” “ค่ะ” “มาตั้งแต่วันไหนคะ” มิลล่าถามขึ้นพร้อมกับคล้องแขนเดลไว้” “เมื่อวาน” “ไม่รู้นะเนี่ยว่าพี่เดียร์จะมาด้วย จะได้มาพร้อมกันเนอะพี่เดล เที่ยวหลายคนสนุกดี ใช่มั้ยคะพี่เดียร์” ก่อนจะหันไปยิ้มให้หญิงสาวอย่างเป็นมิตร เดียร์ยิ้มตอบเล็กน้อย ก่อนจะหันหน้าไปทางอืื่นด้วยสีหน้าอึดอัด “แล้วนี่พะ...” ตึ้งง! “ไปเดียร์” มินหันไปคว้าแขนหญิงสาวพร้อมกับเดินออกไปทันที โดยไม่สนใจมิลล่าที่กำลังจะหันไปคุยกับหญิงสาว “เกิดอะไรขึ้น” มินหันไปถามหญิงสาวที่เดินเงียบอยู่ข้างๆ “เมื่อคืนเดียร์เจอเค้าใช่มั้ย?” “...” เดียร์เงียบไปพร้อมกับหันหน้าหนีชายหนุ่ม “คือ...” “อย่าโกหก” มินพูดขึ้นอย่างคาดคั้นคำตอบ “เห้ออ ค่ะ” เดียร์พยักหน้าอย่างจำยอม “เดียร์เจอเค้าเมื่อวาน” “แล้วเค้าทำอะไรเดียร์รึป่าว” มินถามเสียงนิ่ง “เค้า...เอ่อ...เค้าไม่ได้ทำอะไรค่ะพี่มิน ไปตักอาหารกันเถอะ เดียร์หิว” ก่อนจะจูงชายหนุ่มเดินเข้าห้องอาหารไปอย่างตัดบท พลั่ก! “ว๊ายย!” เดียร์หันไปมองหน้าเดลที่เดินมาชนด้านหลังจนเซไปชนมิน “หึ” เดลหยุดเดินพร้อมกับเหลือบสายตาไปมองมือของมินที่โอบหญิงสาวไว้ พลั่ก! เดลเอื้อมมือไปปัดแขนของมินออก “ระวังหน่อย ยุ่งกับมะ../เดล!” เดียร์พูดขัดขึ้นพร้อมกับจ้องหน้าเดล “มิลมองหาอยู่ ไปสิ” เดลหันไปมองหน้าเดียร์ด้วยสายตาไม่พอใจ ก่อนจะเดินตรงไปยังโต๊ะของตนเอง “เห้ย!” มินทำท่าจะเดินตามเดลไป หมับ! “พี่มิน” เดียร์ส่ายหน้าเบาๆ “อย่าไปยุ่งกับเค้าเลย สงสัยคงเป็นบ้า” ก่อนจะแยกไปนั่งอีกทางนึง -อีกด้าน- “พี่เดลเป็นอะไรรึป่าวคะ” มิลล่าเอ่ยถามชายหนุ่มที่นั่งหน้าบึ้งอยู่ที่โต๊ะ “ป่าว” เดลตอบเสียงนิ่ง “แล้วนี่ มิลรู้ได้ไงว่าพี่อยู่นี่” “ไม่บอกค่ะ” มิลล่ายิ้มกว้างให้ชายหนุ่ม ก่อนจะก้มกินอาหารตรงหน้าต่อ “ไม่ดีใจหรอ มิลอุตส่าห์มาเซอร์ไพร์ส เนี่ยลงทุนเลื่อนคิวงานเลยนะคะ” เดลส่งยิ้มให้หญิงสาวเล็กน้อย ก่อนจะหันไปจ้องเดียร์อย่างไม่วางตา

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more