BAD FRIEND #4

1474 Words

BAD FRIEND #4 -บนรถ- “พักที่ไหน” เดลถามหญิงสาวพร้อมกับเคลื่อนรถออกไปทันที “จำทางไปคอนโดได้มั้ย” “ไม่ค่อยได้อะ เดี๋ยวเดียร์เปิด map ไปดีกว่า” เดียร์ยิ้มก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมาเปิดแผนที่เพื่อบอกทางชายหนุ่ม “เป็นอะไรรึป่าว เหนื่อยหรอ” เดียร์เอียงหน้าไปถามใกล้ๆ “ทำไมทำหน้าแบบนี้” ก่อนจะเลื่อนมือไปจิ้มที่แก้มชายหนุ่มเบาๆ “...” “เดลล” เดียร์เรียกชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงอ้อน พร้อมกับจิ้มแก้มไปด้วย หมับ! เดลคว้ามือของหญิงสาวมาจับไว้ ก่อนจะหันหน้ามาสบตา “เมาหรอ” “ป่าว แค่มึนๆ” เดียร์ตอบก่อนจะค่อยๆซบลงบนไหล่ของเดล “แต่ก็มึนใช้ได้อยู่เหมือนกันนะเนี่ย” ก่อนจะบ่นขึ้นเบาๆ เดลเหลือบมองหญิงสาวเล็กน้อย ก่อนจะดึงมือถือมาดูเอง “นอนพักไปก่อน เดี๋ยวถึงแล้วปลุก” “อื้อ” เดียร์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆหลับตาลง -คอนโดเดียร์- “เดียร์” เดลเรียกหญิงสาวที่หลับสนิทอยู่บนอกแกร่ง “เดียร์ ถึงแล้ว” “อื้ออ” เดียร์ขานรับพร้อมกับค่อยๆดันตัวขึ้น “ขึ้นไปนอนข้างบน เดี๋ยวเดลเดินขึ้นไปส่ง” เดลปลดเข็มขัดพร้อมกับเดินอ้อมไปที่ฝั่งของหญิงสาว “เดินไหวมั้ย” “ไหว” เดียร์พยักหน้าก่อนจะก้าวเดินออกไปจากรถ “ขอบคุณนะ จริงๆไม่ต้องไปส่งข้างบนก็ได้ ดึกแล้วเดลกลับไปพักเหอะ” “มานี่” เดลมองหน้าหญิงสาวเล็กน้อย ก่อนจะคว้ามือแล้วพาเดินเข้าคอนโดไป แกร๊ก! “นั่งพักก่อนมั้ย” เดียร์หันไปถามชายหนุ่ม “เดี๋ยวเดียร์ไปเอาน้ำมาให้ เดลไปนั่งที่โซฟาก่อน” ก่อนจะวางโทรศัพท์ไว้ที่โต๊ะแล้วแยกตัวเดินไปทางห้องครัว ตึ้ง! ตึ้ง! ตึ้ง! เดลที่กำลังมองไปรอบๆตัวอย่างพิจารณา ก่อนจะเบนสายตาไปยังโทรศัพท์ของหญิงสาวที่มีไลน์เด้งขึ้นมา Brian : You arrived at Thailand? (คุณถึงประเทศไทยแล้วใช่มั้ย) Brian : I miss you 😭 (ฉันคิดถึงคุณ) “ไบรอัน” เดลอ่านแจ้งเตือนบนหน้าจอโทรศัพท์ของเดียร์ด้วยสีหน้านิ่งเรียบ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองเดียร์ที่เดินถือน้ำเข้ามาวางท่ีโต๊ะ “รหัสอะไร” “หมายถึงอะไร โทรศัพท์หรอ” “อื้ม” “428256” เดียร์ตอบพร้อมกับมองโทรศัพท์ในมือของเดล “ยืมหน่อย โทรศัพท์แบตหมด” เดียร์พยักหน้านิ่งๆ ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งข้างชายหนุ่ม “ไม่กลับห้องหรอ นี่ดึกแล้วนะ” “แค่สี่ทุ่มเองเดียร์” เดลตอบก่อนจะละสายตาจากหน้าจอไปมองหน้าหญิงสาว “ยังมึนหัวอยู่มั้ย” “นิดหน่อย” เดียร์ตอบพร้อมกับยกมือขึ้นมานวดขมับ “แต่ก็ไม่ได้กินเหล้ามานานแล้วเหมือนกันนะ” พร้อมกับหันหน้าไปหาเดล “ช่วงหลังๆวุ่นวายอยู่แต่กับโปรเจ็คแทบไม่ได้ขยับตัวเลย” เดลจ้องหน้าหญิงสาวนิ่งๆ ก่อนจะวางมือถือลงบนโต๊ะ “ไม่คิดจะมีแฟนบ้างหรอ” “แล้วรู้ได้ไงว่าไม่มี” เดียร์พูดยิ้มๆ ก่อนจะค่อยๆขำออกมาเมื่อเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของชายหนุ่มตรงหน้า “ถ้ารู้ว่าถามแล้วตัวเองจะหงุดหงิด จะถามเพื่อ?” เดลถอนหายใจออกมาเล็กน้อยก่อนจะคว้าซองบุหรี่แล้วลุกขึ้น “ไปไหน” เดียร์เอ่ยถามชายหนุ่ม “สูบบุหรี่” เดลตอบด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ก่อนทำท่าจะเดินออกไปยังระเบียงด้านนอก “อะไรอะเดล ทีเดลยังมีแฟนได้เลย ทำไมเดียร์จะมีบ้างไม่ได้” เดียร์เอ่ยถามขึ้น “ไม่แฟร์เลย” “ผู้หญิงกับผู้ชายมันต่างกันนะเดียร์ ถ้าเดียร์เจอคนไม่ดีจะทำยังไง” “มันก็ไม่มีใครดีไปทั้งหมดหรอก มันก็ต้องเรียนรู้กันไป” เดียร์เถียงกับด้วยน้ำเสียงเบาๆ “แต่เดียร์เป็นเพื่อนเดลนะ เดลไม่อยากให้เดียร์ต้องเจ็บ” เดียร์นิ่งไปเล็กน้อยก่อนจะส่งยิ้มให้ชายหนุ่ม “งั้นเอาเป็นว่าเดียร์จะพามาให้เดลสแกนเป็นคนแรกเลย โอเคมั้ย” “ไม่พามาเลยน่าจะโอเคกว่า” เดลตอบก่อนจะเดินหันหลังออกไปยังระเบียงทันที ครืดด เดลเดินมานั่งทิ้งตัวบนโซฟาเช่นเดิม ก่อนจะหันไปมองเดียร์ที่หลับสนิทอยู่ข้างๆ “เดียร์ ไปนอนในห้องมั้ย” เดลเขยิบไปแตะแขนหญิงสาวเบาๆ ก่อนจะตัดสินใจอุ้มร่างบางไว้ในอ้อมกอดแล้วพาเดินเข้าไปยังห้องนอน ก่อนจะวางลงที่เตียงอย่างแผ่วเบา ครืดด ครืดด ติ๊ด! (พี่เดล โมคิดถึงให้โมไปหาพี่เดลได้มั้ยคะ) เดลเงียบไปสักพัก ก่อนจะเหลือบมองไปยังร่างบางที่หลับสนิทอยู่บนเตียง “อื้ม” (เย้! งั้นเจอกันที่ห้องนะคะ) ติ๊ด! ชายหนุ่มกดตัดสายก่อนจะดึงผ้าห่มมาห่มให้ร่างบาง “ฝันดีนะ” ก่อนจะเดินไปเปิดไฟและเดินออกจากห้องของหญิงสาวทันที -วันต่อมา- ครืดด ครืดด ติ๊ด! “ว่าไงพัต” เดียร์รับสายพร้อมกับเลือกของบนชั้นอาหารในซุปเปอร์มาร์เก็ตไปพลางๆ (อยู่ไหน) เสียงปลายสายถามขึ้นอย่างอารมณ์ดี “อยู่ siam mall อะ มาซื้อของ” (อื้ม) “มีอะไรรึปะ..ว๊ายย!” ติ๊ด! “ตกใจหมดเลย” เดียร์หันไปตีแขนพัตเตอร์ที่เดินมาดึงมือถือจากทางด้านหลังด้วยสีหน้าตกใจ “เห็นยืนอยู่สักพักแล้ว แต่ไม่แน่ใจ” พัตเตอร์พูดขึ้นก่อนจะมองไปยังรถเข็นของเดียร์ “มายังไง ขับรถ?” “แท็กซี่” เดียร์ตอบก่อนจะหันไปเลือกของต่อ “ซื้ออีกเยอะมั้ย เดี๋ยวไปส่ง” “ไม่เป็นไร เดียร์กลับได้” เดียร์หันกลับมาตอบชายหนุ่ม “แล้วพัตมาทำไรแถวนี้อะ” “กินข้าวกับลูกค้า” พัตเตอร์พูดขึ้นพร้อมกับเข็นรถเข็นให้หญิงสาว “เดี๋ยวไปส่ง” “ไม่มีงานหรอ” “มี แต่ไม่ทำ” พัตเตอร์ยิ้มมุมปากอย่างกวนๆ “เออ เดียร์ ถามไรหน่อยดิ” “อื้ม” เดียร์พยักหน้าในขณะที่สายตายังคงจับจ้องอยู่กับอาหารตรงไหน “ว่ามาสิ” “ยาคุมฉุกเฉินนี่อันตรายมากมั้ย” “ห๊ะ!” เดียร์หันไปมองหน้าเพื่อนรักด้วยสีหน้าตกใจ “ดะ..เดียร์ไม่รู้” ก่อนจะส่ายหน้าไปมา “แต่ว่าถ้าพัตยังไม่พร้อม ก็ควรป้องกันนะ ไม่ใช่ให้ผู้หญิงมากินยาคุมฉุกเฉิน” “รู้แล้ว” พัตเตอร์พูดเสียงเบา “ตอนนั้นมันไม่ทัน” เพลียะ! “โอ้ยย!” พัตเตอร์ร้องขึ้นเสียงหลง “อย่ามาพูดแบบนี้นะพัต” เดียร์ชี้หน้าเพื่อนรักอย่างหงุดหงิด “นี่ไม่ใช่ไปฝืนใจใครมาใช่มั้ย” “...” “พัต” เดียร์จ้องหน้าชายหนุ่มอย่างคาดคั้นเอาคำตอบ “นี่พะ...” “ไปจ่ายตังค์กันดีกว่า ไปๆ” พัตเตอร์พูดตัดบทก่อนจะดันหลังหญิงสาวให้เดินไปที่เคาเตอร์ “อย่ามาเปลี่ยนเรื่องนะ” เดียร์พูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง “เรื่องแบบนี่มันแย่มากนะ สำหรับผู้หญิงอะ” “รู้แล้ว...” “คนนี้จริงจังหรอ” เดียร์ถามขึ้นก่อนจะยิ้มมุมปาก “อย่างพัตหน่ะหรอจะจริงจัง” พัตเตอร์ขำออกมาเล็กน้อย “ก็พัตดูเป็นห่วงผู้หญิงคนนั้น ปกติพัตไม่ได้สนใจใครอยู่แล้วหนิ ใช่มั้ย?” “...” “แหนะ” เดียร์ยิ้มแซวชายหนุ่ม “ใครหรอ บอกหน่อยสิ” “ไปคิดตังค์ได้แล้ว ไป” พัตเตอร์พูดขึ้นอย่างเปลี่ยนเรื่อง เดียร์มองหน้าเพื่อนรักยิ้มๆ “สืบเองก็ได้ เชอะ!” พัตเตอร์ส่ายหน้ายิ้มๆ ก่อนจะเดินตามเดียร์ไปยังเคาน์เตอร์จ่ายตังค์ -ผ่านไปสักพัก- “มาหาเดลหรอ” เดียร์หันไปถามพัตเตอร์ที่จอดรถตรงหน้าคอนโดหรูแห่งหนึ่ง “อื้ม มาเอาแบบโครงสร้างงานอะ เดี๋ยวพัตต้องเข้าหน้างาน” “อ่อ” เดียร์พยักหน้านิ่งๆ “ลงไปด้วยกันมั้ย” พัตเตอร์หันมาถาม “ไปสิ” หญิงสาวพยักหน้าพร้อมกับเปิดประตูเดินลงไปจากรถ “จำรหัสห้องมันได้ใช่มั้ย” “อื้ม จำได้” “งั้นขึ้นไปก่อนเลย ขอสูบบุหรี่แปบ” “โอเค” เดียร์พยักหน้าก่อนจะเดินไปยังลิฟต์ทันที ติ๊ดดด! แกร๊ก! หญิงสาวกดรหัสพร้อมกับเปิดประตูเข้ามาในห้องอย่างถือวิสาสะ “คุณเข้ามาได้ยังไง” เดียร์หันไปหาต้นเสียงที่ใส่เสื้อคลุมสีขาวเดินออกมาจากห้องครัว “อ่อ คือว่า..” “ใครมาอะโม ไอพัตหรอ” เดียร์หันไปหาเดลที่เดินออกมาจากห้องนอนในสภาพที่ทีเพียงแค่ผ้าขนหนูรัดอยู่บริเวณเอวสอบ “เดียร์...”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more