-Aksel-
Kapının kilidini açıp Kumruyu elinden tutarak içeri çektim.
Gülümseyip salona geçerken peşinden bağırdım.
"Kahveleri ben yaparım tabi ki."
"Bende seni seviyorum.." gülümsedim.
Ne yaparsa yapsın tek bir cümlesi yetiyordu zaten gülümsemem için.
"Aksel tişörtlerinden birini seçiyorum." Gözlerimi devirsem de onu onayladım.
"Al bakalım baş belası." Tişörtüm kalmamıştı sayesinde.
Kafamı dolabın kenarındaki takvime çevirdim.
18 Mart.
Elimdeki kaşık yere düşerken kaşlarımı çattım. Nasıl unutabilmiştim?
Nasıl oldu da unutabilmiştim?
"Aksel?" Duyduğum sesle kafamı Kumruya çevirdim. Yüzünde her zamanki mükemmel gülümsemesiyle bana bakıyordu.
İşte unutma sebebim.
"Efendim canım?"
"Kaşık düşmüş alsana." Yanıma kendi kıyafetleriyle gelip kaşığı aldı yerden.
Elimdeki kahve kutusun
