เพราะไม่มั่นใจว่าชานป๋อเสียนมาไทยแล้วจะไปเยี่ยมครอบครัวตนเองที่บ้านตามมารยาทหรือเปล่า ชลนทีเลยเปลี่ยนใจเลือกนอนที่ห้องพักแพทย์แทนการกลับบ้าน
เพราะก่อนหน้านี้อยู่อ้อนบิดาที่บ้านทุกวันแล้ว เธอเลยถือโอกาสค้างที่ทำงานโดยเอาเรื่องงานพรีเซนต์ที่ต้องเตรียมมาอ้าง เธอพยายามที่จะหลีกเลี่ยงให้มากที่สุดจนดูเหมือนหนีเขา จริงๆ ก็ไม่ได้ดูเหมือนหรอก เธอหนีเขาจริงๆ ไม่รู้ทำไมต้องทำอย่างนั้นเหมือนกัน
บางทีเขาอาจจะไม่ได้อยากเจอเธอเลยก็ได้
แต่ก็ช่างเถอะ เธอสบายใจอย่างนี้นี่นา หญิงสาวบอกกับตัวเองอย่างสบายอกสบายใจ ในตอนที่ขับรถยนต์ส่วนตัวมาจอดที่ลานจอดรถสนามบินสุวรรณภูมิในช่วงเย็นวันถัดมา หลังจากแวะไปเอาเสื้อผ้าที่บ้านแล้วได้รู้ว่าเมื่อวานนั้นชานป๋อเสียนแวะเอาของฝากจากมาดามเผิงมาให้บิดาเธอจริงๆ
พอจอดรถเรียบร้อยแพทย์สาวก็ลากกระเป๋าเดินทางสีเงินใบขนาดกลางออกมาจากรถ... หยิบเอกสารที่เลขาแพทย์ปรินท์รายละเอียดเที
