บทที่ 22

1353 Words

ทางด้านของหมาล่าเนื้อแสนกระจอกที่ถูกผู้พันฮาคิมตั้งฉายาให้เช่นนั้น พอเลี้ยวทางโค้งดั่งกล่าวตามรถของผู้พันฮาคิมมา ต่างก็พากันสบถลั่น เมื่อจู่ๆ ไม่เห็นแม้แต่เงาของผู้ที่เขากำลังสะกดรอยตามอยู่ “มันหายหัวไปไหนว่ะ” “นั่นน่ะสิ ก็เห็นชัดๆ ว่ามันเลี้ยวเข้ามาในซอยนี้ มึงลองขับวนหามันสิ” “กูขับวนมาสองรอบแล้ว” “ขับไป! จนกว่าจะหาไอ้ฮาคิมเจอ กูอยากรู้ว่ามันออกมาทำไมดึกๆ ดื่นๆ” หมาล่าเนื้อสองคนทั้งสบถ ทั้งเถียงกันลั่นรถ จากนั้นคนที่ทำหน้าที่เป็นคนขับ ก็ขับรถเข้าซอยนี้ออกซอยนั้นวนอยู่อีกหลายรอบ ในขณะหมาล่าเนื้อกำลังขับรถวนหารถของผู้พันฮาคิมอยู่นั้น นายทหารผู้เป็นลูกน้องของผู้พันก็ยืนอยู่บนดาดฟ้าบ้านท่ามกลางความมืดมิด ใช้กล้องส่องทางไกลสำหรับมองกลางคืน เพื่อส่องดูหมาล่าเนื้อพวกนี้ด้วย “ฮึ! หาให้ตาย พวกมึงก็หาผู้พันไม่เจอหรอก” นายทหารเค้นเสียงเยาะ นอกจากจะส่องกล้องมองทางไกลเฝ้าดูคนชั่วเหล่าน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD