ตอนที่ 7 วันงาน
688 Words
ในที่สุดวันแต่งงานก็มาถึง.....นักข่าวจำนวนมากเฝ้ารอการทำพิธีอยู่ภายนอกโบสถ์ มีเพียงช่างถ่ายรูปคนของลูกน้องทางฝ่ายชายเท่านั้น การคุ้มกันคุมเข้ม แม้บรรดาแฟนคลับของเจ้าสาวจะลุกประท้วง สร้างข่าวฮือฮาในวงการอย่างมาก ยังผ่านมาได้ไร้ข้อกังขา
"ลูกป๊าสวยที่สุดเลย" สุนทรพูดขึ้นยามจับมือจูงเจ้าสาว ไปส่งปลายทางที่มีเจ้าบ่าวรอรับ แม้จะไม่ได้เต็มใจ แต่พิธีสำคัญแบบนี้ไม่ใช่ว่าจะเกิดขึ้นบ่อยๆ ย่อมเป็นครั้งแรกย่อมสำคัญต่อชีวิตเธอ น้ำตาใสๆเอ่อเต็มดวงตากลมสองข้าง ไม่ได้เกิดจากความรู้สึกดีแม้แต่น้อย
ท่ามกลางสายตาของแขกคนสนิท บรรดาญาติทางเจ้าสาวและเพื่อนมาเฟียของเจ้าบ่าวเท่านั้น แค่นี้บุคคลที่เอ่ยถึงแทบจะเต็มโบสถ์เสียแล้ว
"ป๊าจะรอรับหนูเสมอใช่ไหม" อิมเมจมองหน้าพ่อผู้เป็นที่รักที่สุดของเธอ โดยนวรีนั่งอยู่โซนหน้าแล้ว แอบปาดน้ำตาเล็กๆ ต่อให้ผู้ชายที่หามาให้ลูก ไม่รู้ว่าจะดูได้ดีเท่ากับครอบครัวเธออีกไหม
"อย่าให้ป๊าผิดหวังนะชาร์ค" เขาสวมกอดลูกสาว จากนี้กำลังจะเป็นหน้าที่ของสามีดูแลเธอต่อจากเขา ย่อมรู้ดีแก่ใจถ้าไม่ใช่เพื่อธุรกิจของครอบครัว สุนทรจะไม่เอาความรู้สึกลูกมาเล่นแน่
"ไว้ใจเถอะครับ" ชาร์คผายมือออก ผ้าลูกไม้บางๆคลุมใบหน้าสวย มิอาจมองเห็นชัด แต่คงเดาไม่ยากว่าประกายใสๆนั่นคือน้ำตา เขามีสีหน้านิ่ง ไร้การแสดงความรู้ผ่านสายตา ผิดกับการแสดงนิสัยอีกด้านในเวลาอื่นๆ
ย้อนกลับไป ณ ห้องแต่งตัว
"ขะเข้า..มาทำไม" อิมเมจสะดุ้งสุดตัว เมื่อหันมาเจอว่าที่เจ้าบ่าว อีกไม่กี่นาทีข้างหน้าจะเป็นสามีเต็มตัว เธอลุกขึ้นยืน กำชายกระโปรงยาวแน่น
"ฉันมาตกลง" บุคลิกของเจ้าบ่าวต่างจากวันนั้นสิ้นเชิง ชุดสูทเรียบ ผมจัดทรงเนียบ ดูหล่อเหล่ามากกว่าบรรดาพระเอกที่เธอเคยร่วมงาน แต่แฝงไปด้วยความน่าเชื่อถือยำเกรง
"ดูนายใจร้อนไปนะ" แค่ขอเวลาทำใจไม่กี่นาทีก่อนงานจะเริ่มเท่านั้นเอง
"ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่น เลิกคิดหนีซะไม่งั้นทุกอย่างจะพังเพราะฝีมือเธอเอง แล้วอีกอย่างฉันโตกว่า อย่าให้พูดซ้ำอิมเมจ" มันผิดแปลกตั้งแต่แรกแล้ว ดูเธอยอมตกลงไร้ข้อกังขา จนวันนี้คนของเขารายงานว่า ผู้จัดการส่วนตัวเตรียมพาหนีตอนพิธีเริ่ม นั่นย่อมทำให้ชื่อเสียงทั้งสองฝ่ายย่อยยับสิ้นดี ช่างน่าแปลกใจตรงเธอยอมสละตำแหน่งที่ใครจะอยากจะครอบครอง
"ในเมื่อพี่ชาร์คยื่นข้อเสนอแล้ว ต่อไปข้อเสนอของอิมบ้าง" เธอรู้ว่ายังไงก็หนีคนของมาเฟียหนุ่มไม่ได้อยู่ดี ซึ่งพยามยกเลิกแผนนั้นตั้งแต่ต้นแล้ว
"ว่ามาสิจ๊ะเบ๋บี๋" น้ำเสียงเข้มแปรเปลี่ยนโหมด พร้อมใบหน้ารวมถึงสายตา
"ถ้าแต่งกันแล้ว ฉันตกเป็นของพี่ สมบัติทั้งหมดต้องยกมาให้อิมซะโดยดี" นับเป็นข้อเสนอที่ฝ่ายต้องปฏิเสธแล้วไม่กล้ายุ่งเกี่ยวกับตัวเธอแน่ มือเล็กรีบเปิดกระเป๋าหยิบใบกระดาษ ส่งให้ชาร์คอ่านดู
"นอกจากสมบัติแล้ว จะได้มังกรผงาดฟ้าด้วยเอาไหม ฉันสู้ทั้งคืนเลยเอาสิ" ต่อให้เอาสมบัติทั้งหมดไป เขาย่อมหามาใหม่ได้มากเหมือนเดิม ไม่แปลกใจที่ยอมตกลงง่ายๆ
ชาร์คเลือกใช้สายตาเจ้าเล่ห์โลมเลียร่างบาง ผิวขาวเนียนละเอียดรวมถึงเนินอก กอบโกยขึ้นมาแทบล้น ไม่มีทางที่เขาจะไม่แตะต้องมัน หยิบปากกาบนโต๊ะ เซ็นต์ลงด้วยความเต็มใจ
"อี๋!!ไอ้โรคจิต!!" เขาแกล้งยื่นหน้าเตรียมเดินไปจูบแก้มเจ้าสาวที่ห่างเพียงคืบเดียว ทำร่างบางรีบเขยิบถอยหลัง จนได้ยินแต่เสียงหัวเราะพอใจของเจ้าบ่าว กำลังออกจากห้องไปแล้ว
.......................................
NCตอนหน้ามาจริงแล้วเด้อ....555
- Writer
