ห้องทำงาน
.
.
"ตื่นได้แล้ว นอกจากจะปากเก่งยังนอนเก่งอยู่อีก" เขานั่งลงบนโซฟา เขยิบไปใกล้ๆร่างบางเผลอนอนหลับไปในช่วงเย็น ครั้นถูกไล่ให้กลับบ้านไปพักก่อน ดันยกข้ออ้างมาสารพัด จนต้องปล่อยให้รอตามสบายใจ สีหน้าราวกับมีความสุขเวลาหลับ สีแดงระเรื่อบนผิวเนียน
ชาร์คเอื้อมมือใช้นิ้วชี้ลูบไล้ใบหน้าสวย กลับรีบชักมือกลับ อุณหภูมิสูงผิดปกติ บ่งบอกว่าเธอกำลังป่วย อาจเป็นจากการแช่น้ำในฉากละครนานเกินไป หรือกิจกรรมที่เขามอบให้ตอนเปลี่ยนเสื้อผ้า
"ยัยหนอนตื่นได้แล้ว จะพากลับบ้านไปกินยา"
"อี๋ขม...." เสียงหวานละเมอเบาๆ พิษไข้เล่นงานจนแทบไม่รู้สึกตัว มือเล็กควานหาผ้าห่มหวังคลายความหนาว ร่างบางขนลุกชัน ตัวสั่นราวอยู่ในอุณหภูมิเย็นจัด ทั้งที่เขากดเบาเครื่องปรับอากาศ หลังจากเธอหลับไปได้สักพัก
"หึ...ทีนี้ไม่เก่งบ้างล่ะ" ชาร์คคว้าอุ้มร่างภรรยาสาวไว้ในอ้อมแขน ใบหน้าสวยแนบอิงตรงอกแกร่ง อุณหภูมิสูงในร่างบางจนเขาร
