สิ้นเสียงที่สะท้อนไปมาเบาๆ เขตแดนเบื้องหน้าก็ปรากฎเงาร่างที่เคยสง่างามในชุดสีขาวตลอดร่างในภาพที่ทุกคนบูชา บัดนี้ชุดยังคงเป็นรูปแบบเดิมหากแต่สีชุดเปลี่ยนไปเป็นสีม่วงแดงเพลิง ใบหน้าที่เคยอ่อนโยน บนกึ่งกลางหน้าผากมีจุดสีดำหนึ่งจุด ดวงตาเป็นสีแดงเข้มริมฝีปากที่เคยซีดจางกลับกลายเป็นสีแดงคล้ำ ช่างเป็นรูปลักษณ์ที่น่าหวั่นเกรงอย่างยิ่ง
ร่างนั้นค่อยๆเคลื่อนเข้ามาหยุดห่างจากทั้งกลุ่มไปสี่ฉื่อ ชายผ้าสะบัดไหวทั้งที่ไม่มีลมพัดนี่คือพลังที่แผ่กระจายออกมาสิ่งที่มองเห็นย่อมน่ากลัวแต่ยิ่งกว่าคือความรู้สึกถูกพลังของอีกฝ่ายกดเอาไว้จนร่างกายรู้สึกราวกับถูกจับยึดเอาไว้ เด็กน้อยทั้งสองคนตอนนี้เสี่ยวอี้หรั่นกลัวจนน้ำตาคลอนางยกมือขึ้นมาปิดปากเอาไว้
“ท่านปรมาจารย์ ท่านจริงๆด้วย เหตุใดจึงทำกับพวกศิษย์เช่นนี้ ท่านสังหารพวกเราที่สืบทอดหลักคำสอนของท่านจนเกือบหมด ท่านต้องการอะไรกันแน่”
“ข้าคิดจะทำอะไรต้องบอกเจ้าด้ว
