ทั้งสองลุกขึ้นเดินไปพักที่โต๊ะน้ำชาด้านหลังขนตายาวขยับขึ้นเล็กน้อย ไป๋จินหลงรู้สึกตัวแล้ว
เขากำลังทบทวนความจำช่วงที่หมดสติไป ตนได้รับการตักเตือนและบอกกล่าวเคล็ดวิชาในการหลอมลมปราณให้พลังทั้งสองสายให้รวมเป็นหนึ่งเดียวกัน
เขาค่อยๆรวบรวมสมาธิกำหนดให้พลังวิ่งไปทั่วร่างไปร่วมกันที่ตันเถียนบน(กึ่งกลางหน้าผาก)
พยายามยามบีบบังคับให้รวมกันหนึ่งรอบ พลังทั้งสองวิ่งเข้าผสานกันแต่แล้วก็แตกกระจายออก เขาพยายามรวมพลังทั้งสองอีกครั้ง ทำซ้ำๆเช่นนี้อยู่นับสิบรอบจนในที่สุด พลังก็หลอมรวมเข้าด้วยกันจนเขารู้สึกได้ว่ามันรวมกันเป็นก้อนพลังมหาศาลจึงกำหนดให้มันออกวิ่งไปตามเส้นล้มปราณไปยังกึ่งกลางของร่างกายตรงหน้าอก จากนั้นชักนำให้วิ่งไปร่วมที่ตันเถียนล่างที่อยู่หน้าท้องใต้สะดือลง
สองสัตว์อสูรสัมผัสการเปลี่ยนแปลงด้านในลูกพลังได้ จึงหันมามอง
“นายท่านฟื้นแล้ว”
ซวี้หานที่เป็นสัตว์อสูรในพันธะสัญญารับรู้ได้ทันทีที่
