น้ำมันราดไฟ (อ่านฟรี)

สืบสาวราวเรื่อง / 1

"นี่เป็นรายละเอียดเกี่ยวกับ การใช้เงินของคุณปรีญาณิน ในช่วง 3 อาทิตย์ที่ผ่านมาตามที่คุณภูริวัฒน์ต้องการให้ผมไปสืบหาข้อมูลครับ" เอกสารกองโตถูกวางลงบนโต๊ะทำงานของภูริวัฒน์ โดยเอกสารทั้งหมดเป็นรายละเอียดการใช้เงินผ่านทางบัตรเครดิตและทั้งที่เบิกจากบัญชีตลอดไปจนถึงการทำรายการผ่าน mobile banking ของภรรยาของเขา

เมื่ออาทิตย์ก่อนภูริวัฒน์เพิ่งได้รับอีเมลจากธนาคารว่ามีการใช้บัตรเครดิตใบที่เขาให้ปรีญาณินไว้ โดยมีรายละเอียดว่าบัตรได้ถูกใช้จ่ายเงินค่าโรงแรมที่ภูเก็ต

สิ่งที่ทำให้ภูริวัฒน์ รู้สึกตะขิดตะขวงใจ ก็คือปกติแล้วภรรยาของเขานั้น ไม่เคยใช้เงินของเขาเลยตลอดระยะเวลา 2 ปีที่ผ่านมานี้ ไม่ว่าจะใช้จ่ายอะไรเธอมักใช้เงินตัวเองอยุ่ตลอด เพราะปรีญาณินก็มีรายได้ แถมเธอยังเป็นผู้หญิงหัวสมัยใหม่ ไม่ชอบการถูกผู้ชายดูแลเรื่องเงินทอง

อีกทั้งยังมีรายละเอียดว่ามีการจ่ายค่าไวน์มากถึง 4 ขวด ซึ่งมันผิดปกติของปรีญาณิน เพราะเธอไม่ได้ชอบดื่มแอลกอฮอล์ หากจะมีดื่มบ้างก็เพียงแก้ว 2 แก้วเท่านั้น นี่มันมากจนเหมือนว่าเธอจะไม่ได้ดื่มคนเดียว

"ขอบใจ เดี๋ยวเงินส่วนที่เหลือผมจะให้เลขาฯ ของผมจัดการให้เรียบร้อย" ชายผู้ถูกจ้างวานพยักหน้ารับ ก่อนจะลุกจากเก้าอี้แบ้วเดินออกจากห้องไป

ภูริวัฒน์ค่อยๆ พิจารณาอ่านเอกสารแต่ละบรรทัดอย่างตั้งใจ มีการกดเงินจากตู้เอทีเอ็มแถวชานเมือง และนอกกรุงเทพฯ หลายครั้ง ครั้งละจำนวนมาก ส่วนรายละเอียดเกี่ยวกับบัตรเครดิตที่รูดส่วนมากจะเป็นการจ่ายค่าโรงแรม อาหารและเครื่องดื่ม ซึ่งตรงส่วนของค่าอาหารนี้เอง ที่ช่วยยืนยันว่าเธอไม่ได้กินคนเดียว

“คุณจะทำเรื่องแบบนั้นจริงๆ เหรอณิน” พอได้อ่านเอกสารไปส่วนหนึ่ง ในหัวของภูริวัฒน์คิดได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น แม้ว่ากับปรีญาณินเขาจะแต่งงานและใช้ชีวิตคู่กับเธอ โดยไม่ได้รักกันมาก่อน แต่ตลอดระยะเวลาที่อยู่กินกันมา เขาก็มั่นใจว่าภรรยาไม่ใช่คนแบบนั้น

“คุณภูคะ คุณมนตรีมาขอพบค่ะ แจ้งว่านัดเอาไว้” ขณะที่ภูริวัฒน์กำลังตั้งใจอ่านรายละเอียดต่างๆ ในเอกสารอยู่นั้น เลขาฯ ของเขาเคาะประตู ก่อนจะรายงานให้เขาทราบ ชายหนุ่มพยักหน้ารับ เป็นนัยยะว่าเขาอนุญาตให้แขกที่มาขอพบเข้ามาได้

“เชิญนั่งก่อนครับ” เมื่อแขกเดินเข้ามาถึง ผู้เป็นเจ้าของห้องก็ลุกขึ้นผายมือเชิญทันที

“ผมขอแนะนำตัวเองก่อนนะครับ ผมชื่อมนตรีเป็นผู้ประสานงานให้กับนักสืบที่จะมาทำงานให้คุณภู”

“มาได้เวลาพอดีเลยครับ” ภูริวัฒน์ว่าพลางยื่นเอกสารที่เพิ่งอ่านให้กับชายหนุ่มตรงหน้า เขายกเอกสารแผ่นหนึ่งขึ้นอ่าร เพื่อคาดเดาแนวทางในการทำงาน และก็รู้ทันทีว่างานจะออกมาในรูปแบบใด

“ขอโทษนะครับ เอกสารแนวนี้ต้องการสืบหาว่า ภรรยามีกิ๊กหรือเปล่าถูกต้องไหมครับ” แม้ว่าคำถามจะจี้ใจดำอยู่สักหน่อย แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาสงสัยเช่นนั้นจริงๆ เขาพยักหน้ารับ

“แต่ผมก็ไม่ได้รู้อะไรมากกว่านี้หรอกนะครับ แค่สงสัยเท่านั้น”

“โอเคครับ จากข้อมูลที่คุณภูริวัฒน์มีอยู่ 2-3 วันก็ได้เรื่องแล้วล่ะครับ”

“ยังไงผมฝากด้วยนะครับ”

“ได้ครับ แต่ว่าผมขอสอบถามเพิ่มเติมเกี่ยวกับข้อมูลที่คุณภูต้องการนะครับ ยังไงกรอกใส่แบบฟอร์มของทางบริษัทได้เลยครับ ส่วนเรื่องความปลอดภัยของข้อมูล วางใจได้เลยครับ บริษัทเราเก็บข้อมูลลูกค้าให้มิดชิดที่สุดแน่นอน” ภูริวัฒน์จัดการกรอกข้อมูลลงในแบบฟอร์มตามที่ต้องการ โดยระบุว่าขอทราบบุคคลที่ไปกินข้าวกับภรรยาของเขา ตามรายชื่อร้านอาหารและโรงแรมที่เธอเข้าพัก

โดยขอรูป ภาพจากกล้องวงจรปิด ข้อมูลของบุคคลดังกล่าว และจ้างนักสืบติดตามภรรยาหลังเธอกลับจากเกาหลี

“เรียบร้อยครับ” ภูริวัฒน์ว่าพลางยื่นแบบฟอร์มคืนให้กับมนตรี

“โอเคครับ เดี๋ยวผมจะรีบกลับไปดำเนินการในขั้นต่อไป ยังไงคุณภูไม่ต้องกังวลนะครับ เราน่าจะได้ข้อมูลตามที่คุณภูขอ ก่อนที่ภรรยาของคุณจะกลับมาจากเกาหลีแน่นอน”