ตอนที่ 17 ผลที่ตามมา
พักกันหนึ่งคืน ตอนเช้าหยางจิ่นนำขบวนออกเดินทาง เขาให้หลิวเป่าหลิงขี่หลัง ออกเดินทางไปตามเส้นทางน้ำ ก่อนออกเดินทางเขาได้ยิงพลุส่งสัญญาณไปแล้วตามที่นัดแนะกันไว้ก่อน แม้อากาศหนาว แต่เมื่อเดินนานเข้าก็อุ่นสบายดีแล้ว หลิวตงกับองครักษ์ของอู๋ชิวอิ่งคุมตัวคนร้ายเดินตามไปด้วย ยังไม่มีการสอบปากคำคนร้าย เพราะเชื่อแน่ว่าหลิวเต๋อหมิงจะต้องอยากจัดการด้วยตัวเอง หยางจิ่นจึงแค่พาคนร้ายกลับไปอย่างปลอดภัยเท่านั้น
เดินทางกันเกือบครึ่งวันก็มาถึงทางแยกของสายน้ำ เสียงฝีเท้าม้าดังอยู่ไม่ไกล เหมือนจะห้อตะบึงสุดฝีเท้า รวดเร็วจนแทบมองไม่ทัน คนนำหน้าขบวนขี่ม้าตัวสูงใหญ่กระโดดลงจากหลังม้าทั้งที่มันยังไม่หยุดนิ่งด้วยซ้ำ เขาวิ่งด้วยฝีเท้าที่แทบไม่ติดพื้น อู๋ชิวอิ่งรู้สึกร่างกายตัวเองเบาหวิวแล้วตามด้วยหัวหมุน
“อาชิว” เสียงนุ่มทุ้มและติดจะตื่นเต้นดังอยู่ข้างหู
